Over de eerste heb ik verteld en van de tweede zei ik dat ik er nog op terug zou komen. Ik had het boek dat gepresenteerd werd toen nog niet gelezen.
Ik begon er wel meteen aan en las het achtermekaar uit. Daarna kwam het er op een of andere manier niet van om er wat over te vertellen, maar... beter laat dan nooit.
De reden dat ik daar was, Christa is voorzitter van Comité 40-45 en ik doe daar een klein beetje aan mee door af en toe een gastles te geven over WOII in Hoorn.
Dat doet Christa zelf ook. Ik kende haar trouwens al wat langer, want zij werkte in het Westfries Museum.
Wat ik heel erg leuk vond is dat alle eindexamenleerlingen van het Voortgezet Onderwijs in onze stad, vertegenwoordigd bij de presentatie door één leerling van iedere school, het boek kregen. Ter gelegenheid van 80 jaar vrijheid.
Mooi vond ik dat. Christa had een leerling mee laten lezen toen het boek nog in de maak was en dat meisje las een paar stukjes voor.
Dit zal wel de laatste keer zijn dat ik bij zo'n presentatie ben geweest. Want meer schrijvers ken ik niet. Maar dat is niet interessant. Het boek wél!!!
Het (waargebeurde) verhaal:
Elsje Beek uit Den Helder en Leo Trap uit Hoorn ontmoeten elkaar op een dansavond. Ze worden verliefd, daarna verloven ze zich en besluiten ze te trouwen. Elsje is Joods en Leo is helemaal niks. Elsje is net haar eigen naaiatelier begonnen en Leo is technicus bij de PTT in Hoorn. Twee maanden nadat de oorlog is begonnen, trouwen ze. Elsje trouwt in het zwart, eigenlijk de jurk die ze maakte om er ondertrouw in te doen. Later zou ze dan een grootse bruiloft in het wit te kunnen vieren. Helaas is de tijd erhelemaal niet naar. Het wordt een sobere ceremonie, met dus een zwarte bruid.
In 1942 voelen ze meer en meer dat Leo door het huwelijk groot gevaar loopt. Leo wordt door zijn huwelijk beschouwd als Joods. De volgende stap is dat ze scheiden en dat Elsje onderduikt. En wel in hun eigen huis. Drie jaar lang zit ze daar. Drie jaar!! Terwijl Leo via de PTT tot zijn nek in het verzet zit bij de geheime telefooncentrale Post Poddie.
Het boek gaat dus ook over de gebeurtenissen in Hoorn, over het lot van Elsjes familie, het verzet, het verlies, de gevaren, de risico's...
Elsje en Leo overleven en in mei 1945 trouwen ze opnieuw.
Leo's verzetsvrienden en de Binnenlandse Strijdkrachten organiseren deze bruiloft en heel Hoorn loopt er voor uit.
Deze keer trouwt Elsje wél in het wit. Mét een sluier.
Ik vind het verhaal fascinerend. Het is o.a. gebaseerd op dagboekaantekeningen van Elsje, maar het ís een roman.
Christa van Hees heeft veel en zeer diepgaand onderzoek verricht, ik ben er van overtuigd dat alle feitelijke gebeurtenissen kloppen.
Prachtig boek, aanrader!
15 opmerkingen:
Idee voor de leesclub.
Wat een mooi verhaal! En dat dat zich zomaar afspeelde in jullie buurt/stad.
Ook een keer een goede afloop
Mooi verhaal en mooi om bij de presentatie te zijn. Het verhaal komt me bekend voor, misschien heb ik op de radio er iets over gehoord.
Mooi en boeiend verhaal. Fijn dat het is vastgelegd.
Lijkt me een geweldig boek. Christa was een collega van me bij de gemeente Hoorn. Ze werkte toen volgens mij bij de afdeling Voorlichting. Ik kwam haar en poos geleden nog tegen bij het tuincentrum. 😊 Leuke vrouw!
Alleen om de namen van het bruidspaar zou ik boek willen lezen. Gauw opzoeken en reserveren bij de bieb. En gelukkig een goed einde.
Wat een mooi verhaal!
Laten we ons vooral ook wat aantrekken van de opdracht die de schrijfster voorin het boek zette.
Els werd later Elly, Els!
Een mooi verhaal en leuk dat je bij de boekpresentatie mocht zijn.
Wat een mooi verhaal. En twee keer een stralende bruid op de foto.
Mooi boek denk ik en zeker voor degene die in Hoorn wonen, tussen de geschiedenis zeg maar !
Leuk dat je bij de presentatie mocht zijn. Dat het in Hoorn plaatsgevonden heeft zal het extra speciaal maken.
Inderdaad, herinneren om nooit te vergeten...
Een reactie posten