Kleintje Crypto

De allerallerlaatste dames en heren:
Nr. 25: Van veel van die vogels word je gek (9)
Stuur je oplossing aan bettievdgriend@hotmail.com

De oplossing van vorige week moest zijn NADERBIJ. Gevonden door Henk, Albertine, Gré, Rina, Lianne, Marijke, Martin en Jet.
Succes gewenst en alvast bedankt voor het meedoen!

Rijzen

Deze prachtige tulpen kreeg ik op eerste kerstdag. We hadden maar één vaas waar ze met z'n vijftigen inpasten en hun kopjes kwamen net boven de rand uit. Diezelfde middag waren ze al een stuk hoger en nu rijzen ze echt de vaas uit om het zo maar eens te zeggen.

En over rijzen gesproken, gisteren ging echtgenoot brood bakken. Hij informeerde nog even bij mij hoeveel water er bij moest en ik rekende dat uit met behulp van een verhoudingstabelletje. Ja, zo heb ik het de kinderen geleerd en zo doe ik het zelf ook. Dat klopte dus. Maar het brood rees de pan uit(letterlijk) en het was dus maar een geluk dat het overdag was en dat we thuis waren, want Frits kon nog net voorkomen dat het helemaal mis ging. Was hij vergeten dat het water natuurlijk wel bij de inhoud moest worden opgeteld. Er zat dus gewoon veel te veel in!!

Enfin, vanmorgen is er een nieuwe poging gedaan en ik moet zeggen dat het al lekker begint te ruiken! Hmmm!

Laatste nieuws: Er rust geen zegen op dit brood, nu ontstond er kortsluiting!

Site

'Ha Bettie,
Zoals je weet kijk ik elke dag een paar keer op je site, omdat ik jouw stukjes zo leuk vind. Ik heb de link in mijn favorieten staan en die klik ik dan aan. Nu komt het 9 van de 10 keer voor dat eerst de site gewoon opent zoals zou moeten, maar dat de site dan daarna nog 15 keer wordt geopend (dus 15 nieuwe schermpjes). Echt heel irritant! Heb jij dit ook of heb je hier meer berichten over gehad?'

Dit is een berichtje dat ik gisteren kreeg van Agnes. Zijn er meer mensen die hier last van hebben? Of weet iemand een oplossing?

Geloof

Je zou toch bijna gaan geloven dat die Kim Jong-il wel weer op zal staan...

Stuur een foto: Engeltjes

Het thema deze week is zeer gepast voor de tijd van het jaar: Engelen.

Wat mij betreft zou het ook in april of september zeer gepast zijn. Want ik verzamel engelen. Engeltjes moet ik eigenlijk zeggen. Ze zitten, staan, of hangen overal in ons huis, maar niet heel opvallend. Op dit prikbord hangen er drie, maar dat prikbord is zo vol dat ze niet erg opvallen. Die dikke, roze, vilten engel is een van mijn favorieten. Soms krijg ik er een, soms koop ik er een en dan gaat het toch ongemerkt hard. En dan nog de kaarten. Via postcrossing heb ik er een heleboel. In de vakanties maak ik ook vaak foto's van engelen. Maar goed, hier zijn er dus drie in één foto.

Als je even bij Stuur een Foto gaat kijken zie je er nog meer. Niet van mij, maar van andere deelnemers. Zelf kun je ook meedoen. Els verzint iedere week een nieuw thema.

Film: The Help

Een hele tijd geleden, nog op mijn oude blog, schreef ik al eens over The Help, de roman van Kathryn Stockett. Jammer genoeg kreeg het boek in het Nederlands een rare titel: Een Keukenmeidenroman.

Maar rare titel of niet, ik vond het een geweldig boek. Het behandelt een periode uit de geschiedenis van Amerika, het zuiden van Amerika, waarin zwarte hulpen wel blanke kinderen mochten opvoeden, maar niet van het toilet van de blanke familie gebruik mochten maken.

Gebaseerd op dat boek is er nu een film en die zag ik gisteravond. Altijd spannend, zo'n film, als je onder de indruk was van het boek. En dat was ik. Maar de film is goed, er is niks verpest. Heel mooi gespeeld, duidelijke beelden. Af en toe ontroerend en ondanks het onderwerp toch regelmatig met humor.

Keezbord

Twee jaar geleden heb ik echtgenoot dit spel gegeven, ik denk met Sinterklaas. Ik kocht het omdat iemand me verteld had dat het echt een Westfries spel is. En omdat iemand anders me had verteld dat het superleuk is en omdat het er mooi uit zag. Van hout is het en het ruikt ook naar hout. 'Leuk hoor',vond echtgenoot, 'dankjewel'. Maar we speelden het spel nooit. Het raakte een beetje op de achtergrond en verdween in een kast. Ik moet er ook bij zeggen dat ik zelf nooit zin heb om een nieuw spel te léren. Stom, die instelling, daardoor heb ik bijv. jaren Kolonisten gemist! Maar goed, een paar weken geleden dook het spel weer op. En na het kerstdiner speelden we een potje. Jongste (die nooit spelletjes wil doen) kende het en was enthousiast. De gasten bij onze kerstbrunch (we waren met dertien mensen) kenden het spel ook en dus werd er weer gespeeld. Je kunt het met vier mensen spelen, maar ook met zes en dat is een voordeel. Aan de andere kant van de tafel werd gekolonist en zo was het erg gezellig. Deze foto heb ik trouwens daarnet gemaakt om te laten zien hoe het spel er uit ziet. Je speelt het in tweetallen en je moet samen met je partner zo snel mogelijk al je pionnen 'thuis' hebben. Zoals bij Mensergerjeniet. Maar er horen ook kaarten bij en dat maakt het spel spannend. Als je bijv. een boer hebt mag je je eigen pion ruilen met een tegenstander en zo zijn er meer kaarten met een speciale betekenis. Je kunt elkaar heel goed helpen en je kunt je tegenstander ontzettend dwars zitten. Superleuk spel. Het blijft voorlopig even in de kamer. Diana, als je dit leest, willen jullie het leren?

Kleintje Crypto

De op één na laatste, dames en heren.
Nr. 24: Aankomend insect (7)
En zoals altijd: bettievdgriend@hotmail.com (voor de oplossing).
Het vorige kleintje stond hier en de oplossing had moeten zijn: eendracht. Natuurlijk wisten Martin, Henk, Rina, Marijke, Gré, Jet en Lianne dat.
Succes en fijn weekend, allemaal!

Even zeuren...

Als ik nou toch Albert Heijn was, niet de man, maar de bedrijfsleider van een van de winkels met die naam en ik gaf mijn klanten een Allerhande met allerlei kerstrecepten, dan... Dan zou ik er toch minimaal voor zorgen dat alle ingrediënten voor die recepten in de winkel waren op 23 december. Met nog een dag te gaan voor Kerstmis. Ja, daar zou ik voor zorgen, zodat keukenklunzen niet weer naar huis moeten om iets anders te bedenken.
Déze keukenkluns begaf zich naar een andere winkel en vond daar wat ze nodig had. Met de Allerhande in de hand boodschappen doen in een andere supermarkt. Ik denk dat ik voortaan bij die supermarkt blijf.
Het ging niet om bijzondere dingen hoor. Er was geen slagroom meer, er was geen creme fraiche meer er was geen bladerdeeg meer, er was geen ruccola meer, er was geen kabeljauw.
En terwijl ik liep te foeteren besefte ik ook dat er mensen zijn die dat nooit krijgen, sterker nog mensen die honger hebben. Ik besefte dat, maar het hielp even niet!

Kerstpakket (2)

Dit is de inhoud van mijn niet verwachte kerstpakket. Een lantaarn, met een kaars, een fles strooizout, heerlijke snoepjes en een sneeuwpopset. Die sneeuwpopset bestaat uit een wortelneus van stof, een sjaal, een hoed, een pijp en knopen.
De lantaarn is echt mooi. En die sneeuwpopset is grappig. Superleuk bedacht allemaal.
En inderdaad: Let it snow!!!

Muizenhuis van Karina Schaapman

Zooooooo leuk!! Dit is het Muizenhuis van Karina Schaapman. Het staat sinds kort in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam. (OBA, die grote, vlakbij het station) en is daar gratis te bewonderen. En even terzijde: die bibliotheek is sowieso een bezoekje waard, al was het alleen voor het uitzicht op de bovenste verdieping.
Maar goed, dat Muizenhuis dus. Het is vind ik iets fantastisch. Karina Schaapman, maakte het als een soort therapie na een burn-out en heeft er drie jaar aan gewerkt. Ze maakte er ook verhalen bij over de muizen Sam en Julia en die verhalen staan weer in een boek. Echtgenoot maakte heel wat foto's, maar die zijn jammer genoeg niet erg scherp. Deze vier foto's zijn nog de beste, nou ja, ze geven in ieder geval een beeld. Zoveel werk, zoveel details, echt schitterend. Geborduurde kussenslopen, echte schilderijtjes, ergens op de grond een piepklein Gouden boekje, meteen herkenbaar als Gouden boekje. Ik hoop alleen dat ze er nog een soort ladder bij maken, want ik kon de bovenste kamers niet echt goed zien.
Gelijk met ons stonden twee middelbare truttebellen te kijken en constateerden luid en duidelijk dat het tegenviel, dat het statisch was en dat moderne kinderen er niets aan zouden vinden. Dat terwijl wij ademloos van bewondering stonden te staren. Ha, maar er waren gelukkig kinderen die -ook luid en duidelijk- lieten merken het geweldig te vinden. Ze bleven kijken en ontdekten steeds weer iets nieuws.
Een interessante vrouw ook, die Karina Schaapman. Zij begon ooit een rechtzaak tegen de gemeente Amsterdam omdat haar vier kinderen een leerachterstand hadden opgelopen. Ze won!
Meer zien? Klik maar: hier en hier.

As it is in Heaven

Gisteren zag ik de film As it is in Heaven. De film is al wat ouder, 2005 geloof ik. En ik wilde hem indertijd ook al zien, maar om een of andere reden kwam dat er niet van. Nu had ik echtgenoot een pakketje van drie films gegeven over koren. Hij is een nogal fanatiek koorlid, dus dat vond ik wel passend. Deze film was de eerste van de drie. Nou je moet wel van een beetje sentimentele films houden, maar dan heb je ook wat. En ik kan rustig stellen dat ik van de jankfilms ben. Van de week viel ik bijv. midden in E.T. en ja hoor, wederom dikke tranen. Zo zou ik nog wel wat voorbeelden kunnen geven, haha. En deze film, ja je zou er heel goed kritisch naar kunnen kijken en misschien blijft er dan niet al te veel van over. Maar dat deed ik niet, dat kritisch kijken en dus heb ik er van genoten. Er zat een prachtig lied in en dat lied laat ik hier zien en horen: Gabriella's song.

Kerstpakket

Een kerstpakket... Dat vond ik altijd zo leuk. Maakte me niet uit eigenlijk wat er in zat. Maar zo'n doos krijgen, ik vond het geweldig en kon eigenlijk niet wachten tot ik thuis was met openen. (Frits kon zijn kerstpakket gewoon tijden laten staan voor hij het open maakte. En dat kon ik dan niet begrijpen.) Een kerstpakket dus. Tja, dit jaar zat het er niet meer in, dacht ik.

Ha, maar wel hoor, er stond er gewoon eentje voor me klaar op school. Hoe leuk is dat. Ik werk er niet eens meer. Nou ja, dat is ook weer niet waar, gisteren heb ik wel gewerkt en vandaag mag ik weer. Maar toch heb ik echt ontslag genomen en een prachtig afscheidsfeest gehad. Dus nu kan ik zeggen dat een kerstpakket waar je niet op gerekend hebt nóg leuker is!

Take a Word: Sepia

Nieuw theme at Take a word: sepia. This is my atc. It's not that sharp, the little flower made scanning difficult. Thanks for looking all and happy holidays!
More sepia? Click!

(Knal)rode laarsjes

Hahaha, dit zou wel eens de miskoop van de maand kunnen zijn. Wat zeg ik: de miskoop van het jaar. Om te beginnen had ik helemaal geen schoenen nodig. Maar ja, nou kijk, ik hou van rode laarsjes en deze waren niet duur, helemaal niet zelfs. En ik vond ze mooi en voor nieuwe schoenen zaten ze ook best lekker. Best wel! Dus ik kocht ze en nam er ook een soort lederinvetspul bij. Bescherming tegen de barre winterse omstandigheden. Echtgenoot vette ze even lekker voor me in. Daardoor werden ze een stuk donkerder. Dus ik had even de pest in, maar gelukkig droogden ze weer lichter op. Ik was er blij mee en had ze het liefst aangehouden op de kerstuitvoering van het smartlappenkoor. Leek me wel gepast. Maar helaas, daar moesten we in stemmig zwart. Dus deed ik ze gistermiddag voor het eerst aan toen we even naar de stad gingen. Nog steeds blij ermee. Maar... in de stad kreeg ik het gevoel dat iedereen naar mijn voeten keek, want ze zijn echt zo ontzettend rood. Dat zie je niet op de foto, want die is binnen gemaakt. En de schoenen zijn ook binnen gekocht natuurlijk. In een niet al te goed verlichte winkel. Maar buiten, op zo'n grauwe grijze dag, zie je pas hoe rood rood kan zijn. Dus ik weet het nog niet...

17 December

Vandaag zou Beethoven jarig zijn geweest. En ook Toon Hermans en Rijk de Gooyer zouden hun verjaardag hebben gevierd.

En mijn vader. Hij is in 2000 overleden, elf jaar geleden dus, maar toch loop ik er steeds aan te denken. Dat er vroeger zo'n beetje de hele dag bezoek was. Dat de mannen een jonge borrel namen en mijn tantes soms een advocaatje met slagroom. De taartjes, de broodjes, de soep. Gezelligheid.

Mijn vader is die jongen rechts. Wie die andere jongen is... geen flauw idee. Ik weet ook niet waar de foto gemaakt is of hoe oud mijn vader toen was. Moeilijk in te schatten. Hij was van 1916. Wel zie ik weer de gelijkenis tussen onze jongste zoon en mijn vader. En dat vind ik leuk!

Stuur een Foto: Rood en Groen

Het thema bij Stuur een Foto is deze week rood en groen. Dan denk je in deze tijd van het jaar aan kerstversiering. Onze eigen kerstboom is rood met groen. Maar voor rood/ groen zijn er natuurlijk nog veel meer mogelijkheden.

Ik moest meteen denken aan dit kleine Chineesje, bijna twee jaar geleden gefotografeerd in Beijing. Ik heb van ons bezoek aan China veel onthouden hoor, maar ja, ik kan er niks aan doen, die kinderen vond ik zo prachtig. Daarbij het feit dat de ouders supertrots waren en het leuk vonden als hun kind gefotografeerd werd.

En dit was ook echt zo'n scheetje. Enfin dat zien jullie zelf ook wel.

Nog meer rood en groen vind je bij Stuur een Foto: hier.

Kleintje Crypto

Hier is
Nr. 23: Uniform? (9)
Weet je nou wat hier wordt bedoeld, mail je oplossing dan naar bettievdgriend@hotmail.com

Vorige week werd de oplossing bedacht door Marijke, Martin, Lianne, Albertine, Henk en Gré. Zwaan was het juiste antwoord en de omschrijving als je die nog eens wilt zien, staat hier.

Merry Christmas

Bij Postcrossing heb ik aangegeven dat ik bijv. Inge Loök kaarten leuk vind. En ook dat ik van kerstkaarten houd, in december. Sommige postcrossers nemen dat niet zo nauw en sturen er gerust een in augustus. Daar moet ik dan wel om lachen. Ik krijg leuke kaarten, mooie, lelijke echt van alles. Maar deze kaart uit Australië kwam vandaag en ik vind hem geweldig Het is ook nog eens een first day of issue! Thanks Samz!

Deeltje

Wat zou ik het toch mooi vinden als ik zelfs maar een klein deel zou snappen van dat goddelijk deeltje van Higgs. Ja dat zou mooi zijn...

Mond 14

Lang geleden, maar niet vergeten hoor, dit spelletje. Van wie is deze mond? Als je het weet, kun je even mailen: bettievdgriend@hotmail.com

De vorige mond (klik) was die van Peter Heerschop.

Invallen!

Vanmorgen om tien voor half negen werd ik gebeld, ik was nog diep in slaap. Of ik kon invallen vandaag. Natuurlijk wilde ik dat. Maar ja, de school begint om kwart voor negen; dat ging ik dus niet redden. Geeft niet, als je maar komt. Precies om negen uur, liep ik de school binnen. Buitengewoon tevreden over mezelf en over Frits die me bracht en het ontbijt maakte terwijl ik aan het douchen was. Toch nog een beetje kerstsfeer dacht ik. Dat vond ik altijd zo gezellig... Nou ja, echt sfeervol was het niet. Invallen is hard werken. De kinderen in deze groep kende ik niet en dan proberen ze je echt uit. Je ziet het gebeuren en je kan er niet heel veel aan doen. Behalve konsekwent blijven. Als ik morgen weer terug zou zijn, zou het veel beter gaan. Maar morgen is de duo van mijn zieke collega present. Toch vond ik het leuk en morgen... ga ik gewoon uitslapen!

Take a Word: Joy

Another theme at Take a Word: Joy. So here's my Atc: Joy to the world.

Thanks for looking.

More Joy? Click.

Nomen est omen

En alweer een melding van Marga. Tim Pleijte is hardloper. Nomen est omen! Dankjewel, Marga.

Leonard Cohen

Een filmpje ook nog gevonden: Leonard Cohen in 1971: Hey, that's no way to say goodbye. De beelden zijn niet best, maar 't is toch wat

Cadeau!

Songs of Leonard Cohen... Die zijn we op dit moment aan het draaien. Draaien ja, gewoon op een pick-up. Lekker hoor, af en toe zingen we een stukje mee en ik vind het nog steeds een topplaat.
Het leuke is dat ik die plaat kreeg voor een verjaardag minstens 35 jaar geleden van de klas die ik toen had. Van Pascale, Marc, Denis, Annette, Mia, Max, Mirjam, Marco, Jacqueline, Tony, Peter V. en Peter M., Bas, Paul, Rolf, Belinda, Arno, Jolanda, Mirza, Stephan, Edwin, Astrid, Jenny, Miranda, Jeannette, Ellen, Jaap, Hilde,Ronald en Bart. Dat zijn dertig kinderen, ik zie ze voor me, maar ik weet niet wat er van ze geworden is. Jammer.
Ze lopen zo langzamerhand naar de vijftig en dat is een gekke gedachte.

Stuur een foto: Aanbidding

Els vraagt deze week bij Stuur een Foto om 'Aanbidding'.

Dit kindje is ongetwijfeld uit een stal afkomstig en zal vast aanbeden zijn. Nu niet meer, zo veel is duidelijk.

Maar toch vind ik de foto passen in het thema.

De foto maakte ik op een rommelmarkt, dat zie je natuurlijk wel.

Als je meer foto's met dit thema wilt zien: klik.

En deze foto? Misschien maak ik er een kerstkaart van!

Kleintje Crypto

Hier is
Nr. 22: De laatste droom vliegt weg (5)
Als je het weet, mail dan maar: bettievdgriend@hotmail.com
Vorige week losten Jet, Gré, Lianne, Rina,Martin, Marijke en Henk het kleine cryptootje op. De oplossing moest zijn stuit.
Succes!

Servies (1)

Nog veel meer dan bijvoorbeeld op de kerstboom, verheug ik mij ieder jaar op het in gebruik nemen van ons 'kerstservies'. Tussen aanhalingstekens omdat het niet een heel servies is. We hebben alleen de bekers en de ontbijtbordjes. Dat is ook genoeg. Indertijd betekende de aanschaf een rib uit ons lijf en we hebben ook wel even geaarzeld toen. Maar niet lang, want ik vond het zo leuk. En omdat het alleen gebruikt wordt van 6 december tm 1 januari, verveelt het natuurlijk ook nooit. Christmas Village heet het. Het is van Mason's en dat is weer een onderdeel van Wedgwood. Ah serviezen, ik ben er echt dol op! En ik heb als voordeel dat ik eigenlijk nooit iets breek. Van dit servies is in die (ik schat) dertig jaar nog nooit iets gebroken! Klopklop.

Ikje

De ´Ikjes´ in NRC/Handelsblad zijn vaak leuk. Van die van gisteren kreeg ik echt de slappe lach:
Wibra
In een winkel van Wibra vang ik een gesprek op van drie jonge meisjes, waarschijnlijk stagiaires. Ze staan achterin tussen de rommelige schappen met kerstspullen, geleund op een bezem. Twee meisjes dragen een hoofddoek, een is Hollands blond. Het gesprek gaat over het moslimgeloof.
„Als je goed leeft kom je bij Allah in de hemel”, zegt een van hen tegen het Nederlandse meisje.
„O ja? Ik wist niet dat het bij jullie geloof ook zo is.” antwoordt zij.
„Ja,” zegt het andere meisje „en voor jou geldt dat ook hoor, als jij goed leeft kom je bij ons in de hemel. En dan kan ik zeggen: Hé, die ken ik nog van de Wibra!”
Yvonne Böekling
Trouwens, die van vandaag mag er ook zijn, ga zelf maar even kijken als je wilt, hier
http://www.nrc.nl/ik/

Boekenweekessay

Het lijkt wel boekenweek hier deze week. Dat komt: ik ben een stapel aan het wegwerken. Boeken die ik al een tijdje in huis heb, maar waar ik eerder niet aan toe kwam. Dit bijv. is het boekenweekessay van 2011. Ben ik dus nog op tijd. Erik Kessels is een kunstenaar die op een markt in Brussel een fotoalbum kocht. Christine Otten schreef een verhaal bij de foto's uit dat album. Dat is het eigenlijk. Het boek ziet er geweldig uit. Jammer dat ik dat niet goed kan laten zien. De foto's zijn niet gewoon op een bladzijde afgedrukt. Ze zitten er als het ware tussen of zijn heel groot. Erg mooi gedaan.

Het verhaal is verzonnen. Het gaat over een vrouw die zelf al oma is, kanker heeft en alsnog op zoek gaat naar haar biologische moeder. Die biologische moeder is de vrouw op de foto: Betty. Op de foto's is ook steeds een donkere man te zien en een poppenverzameling. Elementen genoeg voor een verhaal. Een goed verhaal!!!

Hoe erg dat zo'n album ergens op een markt terecht komt. Dat zou natuurlijk kunnen zijn doordat er geen kinderen zijn die de foto's koesteren. Het zou ook kunnen zijn dat er gewoon geen belangstelling was. Treurig, vind ik.

Je kon dit boek in de boekenweek kopen en dat heb ik dus gedaan. Ik had ook kunnen kiezen voor een luxe uitgave met een parfum erbij dat natuurlijk Good Luck heet. Dat heb ik niet gedaan, ik zie het verband ook niet.

Jarig

Dit kleine jongetje is vandaag vijfentwintig (25)geworden! Ik kan het haast niet geloven. Maar het is waar, ik was erbij toen hij werd geboren.

Deze foto is gemaakt in Londen (Trafalgar Square). De bobbyhelm heeft hij die vakantie alleen in bed afgezet.

Toen voerde hij de duiven en vanavond neemt hij ons mee uit eten. Onze jongste zoon! Klik

Artist Trading Card

Bij Mary Green is er ook een uitdaging. Ik heb bij haar ooit een online workshop gevolgd: Collage Coterie. Drie plaatjes krijg je en daarmee moet je dan iets maken. Je moet in ieder geval een stukje van elk plaatje gebruiken. Dit is mijn Atc geworden. Ik krijg natuurlijk meteen zin om naar Parijs te gaan. Da's lang geleden. Maar voorlopig gaat het denk ik niet gebeuren.

Mary Green has a monthly collage challenge at her blog. Click

I made this Atc: Paris, of course!

Het huis van de zeven zusters

Ik las 'Het huis van de zeven zusters', van Elle Eggels. Ik kocht het boek op een rommelmarkt voor één euro en ik kan je verzekeren dat het boek die euro meer dan waard was. Ik las het achter elkaar (en in mijn geval zegt dat iets) uit. Ik kon me herinneren dat het boek een tijd geleden een hype was, ik wist alleen niet dat het al zo lang geleden was. Het boek verscheen in 1998 maar is toen aan mij voorbijgegaan. Enfin, beter laat dan nooit.

Martha, de oudste zuster, heeft een dochtertje Emma, over gehouden aan een relatie met Sebastian. Martha zorgt ook voor haar zes jongere zusters,want hun ouders leven niet meer. Ze worden ouder en gaan allemaal op zoek naar een eigen geluk. Maar allemaal keren ze ook weer terug in de bakkerij waar ze van leven. Geen van allen vindt het echte geluk,in ieder geval niet langdurig.

Dat is in het kort waar het boek over gaat. Het verhaal wordt door Emma vanuit haar perspectief verteld. Ik vond het een bijzonder verhaal, met geesten en doden die terugkeren. Het gaat ook over de jaren vijftig en zestig, in Limburg. En ik wil nu natuurlijk meer van Elle Eggels lezen.

Artist trading cards: Take a Word

'Use a number or numbers in your work'. That's the theme at Take a Word this week. So I did and here are my ATC's.

En natuurlijk zijn er nog veel meer numbers te zien, dus ga gerust even kijken. Hier!

We need to talk about Kevin

Wat een afschuwelijke film... Afschuwelijk in de zin dat het thema afschuwelijk is. Iets waar je misschien liever niet aan zou willen denken. Het gaat over een moeder die eigenlijk vanaf de geboorte van haar zoontje niet weet hoe ze dat jongetje moet bereiken. Dat is niet leuk. Moederschap zou iets fantastisch moeten zijn toch? Dat is het natuurlijk niet op ieder moment, maar meestal toch wel. Niet voor deze moeder. Haar kind huilt aan een stuk door, misdraagt zich meer en meer en als puber komt hij tot gruwelijke daden. En de moeder voelt zich schuldig. Ze heeft een monster gebaard. En ze heeft er niets aan kunnen doen.

Maar wat een actrice, die Tilda Swinton. Collega S. schreef dat ze een Oscar verdient en daar ben ik het helemaal mee eens!

Kleintje Crypto

Hoewel 'roetmop' niet politiek correct is, was dat toch de oplossing van de omschrijving van vorige week. Klik. Ik heb er geen problemen mee,met zo'n woord, ik ben ook dol op negerzoenen. Of zij wél problemen hadden weet ik niet, maar Albertine, Martin, Lianne, Rina, Henk, Jet, Gré, Marijke en Jan gaven hoe dan ook het goede antwoord.

En hier is er weer een
Nr. 21: elastisch lichaamsdeel (5)
Je oplossing kun je sturen aan bettievdgriend@hotmail.com

Wc!

Vandaag kregen ze de sleutel, onze dochter en haar vriend. Dat betekent een heleboel natuurlijk, maar ook dat er van af morgen geklust gaat worden. Frits en de vader van G. en G. gaan morgen beginnen met een wc. Dat is wel prettig als die er is. Frits is er van overtuigd dat ze dat kunnen. Gelukkig maar!

Kooitje - Cees Buddingh'

Een Plintgedicht. Zoals ik er iedere maand een wilde laten zien. Wat ik natuurlijk niet heb gedaan. Toch is er hier weer een gedicht.

Cees Buddingh' maakte het en Rob H. Vermeer illustreerde. Mooi vind ik.

En Plint vind je hier: klik.

Voorpret

Ah dacht ik, het Kerstvoorpret nummer van Libelle. Oh en vijftig procent korting op iets. Dat is leuk, gauw even kijken waarop.

Libresse! Libresse?

Voor alle zekerheid heb ik nog even gegoogeld, ja voor je het weet betreft het vrij opgegroeide kip of zoiets. Maar nee hoor, maandverband en tampons!

Echt leuk, echt kerstvoordeel, echt voorpret!

Karin Slaughter: Gevallen

Karin Slaughter schrijft zo dat je heel erg met de hoofdpersonen meeleeft. Ik was dan ook teleurgesteld toen het steeds maar niet goed ging met een van die hoofdpersonen: Sara Linton. Jeffrey, Sara's man kwam om het leven waar Sara bij was en dat vond ik niks. Ze hadden al problemen genoeg gehad. Maar in dit boek, komt het met Sara weer helemaal goed. Dankzij Will Trent, een andere hoofdpersoon op wie ik gesteld ben geraakt. Ja, als ik het zo opschrijf ziet het nieuwste boek 'Gevallen' er uit het als een romannetje, maar dat is het niet. Het is wel degelijk een thriller en een superspannende ook. Zo spannend dat ik vanmorgen tot half 11 in m'n bed ben blijven liggen om het boek uit te lezen. Dat is iets wat me zelden of nooit gebeurt. Een totaal onverwachte ontknoping was mijn deel. Ik weet alleen niet of het leuk is om dit boek te lezen als je de rest van de serie (inmiddels negen delen) niet hebt gelezen. Het kán natuurlijk wel, maar dan mis je juist die ontwikkeling van de hoofdpersonen. Dus zou ik zeggen gewoon beginnen bij deel 1. Hier zie je ze allemaal: klik