Gesprek met mezelf

Aan de ontbijttafel heb ik een gesprekje met mezelf. Aan de ontbijtTAFEL, niet aan het ontbijt, want ik moet zo gaan hardlopen en dan kan ik niet eerst ontbijten.
- Ga nou
- Het is nog te donker
- Ok, nog vijf minuten dan, dan is het echt wel licht genoeg
- Nu dan
- Eerst nog even naar het toilet
- Ik heb echt geen zin vandaag
- Dat heb je nooit, maar je weet waarom je het doet
- Kan mij het schelen
- Oh, wil je soms de moddervette moeder van de bruid zijn straks?
- En denk aan je bloeddruk
- Bewegen helpt ook tegen Alzheimer
- Jahaaaa
- Nou mens, ga dan
- Het waait te hard
- Onzin, dat was gisteren en toen heb je het ook overleefd. En kijk naar buiten, het is bladstil
- Maar m'n been doet zeer. Vanaf mijn heup, via m'n bil, doet m'n been zeer
- Dat loop je er heus wel uit. Gewoon een beetje stijf
- Nog even kijken of ik een zet WordFeud moet doen
- Ja en dan zeker nog even op je blog kijken en op Els d'r blog en je e-mail checken. Je bent echt
vervelend. Ga gewoon!

Ik ging en ik heb bijna een uur gelopen. Het was windstil, niet koud, heel rustig en mooi onderweg. Beetje jammer dat er nu een overheerlijke warme appelbol op me staat te wachten...