Op een rommelmarkt zag ik dit boek: I.M. van Connie Palmen. Prijs: 0,50
Ik kocht het boek, eigenlijk vooral omdat ik het zielig vond dat het daar tussen allerlei rommel lag. Ik vond Ischa Meijer vroeger geweldig. Driftig, geestig, onderhoudend en slim. Van Connie Palmen heb ik nog niet eerder een boek uitgelezen. Wel geprobeerd, De Wetten en later ook nog eens De Vriendschap. Maar in beide gevallen voortijdig afgehaakt. En verder hoor ik de laatste tijd alleen maar negatieve meningen over haar. Ze rookt teveel, ze drinkt teveel, ze etaleert haar verdriet, ze leeft van haar verdriet. Dat soort meningen. Eigenlijk vind ik dat niemand een oordeel zou moeten hebben. Als zij haar verdriet verwerkt of niet kan verwerken hoeft niemand daar een oordeel over te hebben, lijkt mij. En nu heb ik I.M. uitgelezen. Voor mij één van de mooiste boeken die ik de laatste tijd las. De liefde van Palmen voor Meijer en van Meijer voor Palmen wordt er prachtig in beschreven. Ontroerend. De laatste vier jaar van zijn leven waren zij samen.
Maar het gaat ook over de jeugd van Ischa Meijer, zijn ouders, over dat wat hem maakte tot wie hij was. En over zijn dood, het verdriet, de pijn... Maar bovenal over de liefde!
Dan moet je zeker ook haar nieuwste boek lezen. Over haar leven met Hans van Mierlo en haar reacties na zijn dood.
BeantwoordenVerwijderenIk vond het erg mooi, evenals IM trouwens.
Rina, dat ben ik van plan!
BeantwoordenVerwijderenZo zie je hoe verschillend er op die boeken gereageerd kan worden. Ik vond IM vreselijk, ik wilde al die dingen die ik daarin las helemaal niet weten. De details en de intimiteiten, ik hoefde dat allemaal niet te lezen. Ik heb het weggelegd en later probeerde ik het nog even verder. Ik voelde me een voyeur, nog afgezien van wat andere dingen in dat boek die me tegen stonden.
BeantwoordenVerwijderen@Nanos:
BeantwoordenVerwijderenIk heb IM gelezen omdat het over Ischa Meyer ging en die had ik vrij hoog zitten. Maar verder ben ik geen fan de schrijfstijl van mevrouw Palmen. Wat ze verder allemaal doet kan mij niet schelen.
Nee Bettie! Alsjeblieft haar "Logboek van een onbarmhartig Jaar" niet kopen, niet lezen. Het slechtste boek qua stijl en inhoud dat ik in lange tijd heb gelezen. Een en al larmoyant zelfbeklag. Die zielige Connie. Alweer de liefde van haar leven verloren. Nauwelijks iets over haar leven met van Mierlo. Dronken Connie staat centraal.
BeantwoordenVerwijderenWaarom ik het boek kocht weet ik niet meer. Ik kende de schrijfster, maar Ischa Meyer zei me niets. De titel sprak me aan denk ik, maar ik vond het boek echt wel heel aangrijpend en ik heb het nog steeds in mijn boekenkast staan
BeantwoordenVerwijderen