maandag 13 februari 2012

Syrië

Vorig jaar om deze tijd gingen we naar Syrië en hadden daar een prachtige, interessante vakantie. Het rommelde een beetje daar, wisten we van tevoren. Maar het was rustig toen wij er waren. Assad hing overal, maar de gids mocht vertellen wat hij wilde. De mensen waren vriendelijk en als ze engels spraken ook geïnteresseerd.
En nu denk ik maar steeds aan wat er van ze geworden is, het jongetje in zijn schooluniform. Wat doet zijn vader en hoe is het met zijn grootvader? De man die in alle rust in de moskee bezig is zich te ontwikkelen, hoe is het met hem. De vrouw die boodschappen heeft gedaan en op de bus wacht. Waar zijn haar zoons en haar dochters?
Wat gaan de VN zeggen, hoe lang zal het bloedvergieten nog door gaan?

1 opmerking:

  1. Ik begrijp je gevoel, in mijn klas zit een jongetje dat oorspronkelijk uit Syrië komt, zijn familie woont aan de rand van de hoofdstad. Dan bekijk je het journaal toch met andere ogen...

    BeantwoordenVerwijderen