De bibliothecaresse van Auschwitz

Antonio Iturbe schreef een werkelijk prachtige roman: De Bibliothecaresse van Auschwitz.
Ik kan me voorstellen dat je bij het zien van de titel een beetje twijfelt. Het lijkt wel of er de laatste tijd steeds meer oorlogsboeken verschijnen. En ik kan me ook voorstellen dat de kaft je niet aanspreekt. Maar ik had daar geen last van en was diep onder de indruk van dit boek. Diep!!!

Het verhaal: In Auschwitz is pal onder de ogen van de nazi's in het geheim een schooltje op gezet. In een  familiekamp dat was bedoeld om eventuele waarnemers om de tuin te leiden. Maar een schooltje in dat familiekamp was evengoed streng verboden, evenals boeken dat waren.  De veertienjarig Dita verbergt onder haar jurk de kleinste en meest clandestiene bibliotheek die ooit heeft bestaan. De acht boeken worden door haar en sommige kampgenoten gekoesterd als schatten. De verhalen in die boeken, voeren Dita mee naar een andere wereld. Tussendoor speelt nog het verhaal van Fredy Hirsch, een van de joodse leiders in het kamp, die zelfmoord pleegde, maar was het wel zelfmoord?

De roman is fictie, gebaseerd op bestaand feitenmateriaal.
Antonio Iturbe las over het kleine bibliotheekje in het concentratiekamp in een ander boek: Bibliotheek bij nacht.  Het gegeven je leven riskeren voor een boek, juist in een concentratiekamp, waar toch wel dringender problemen waren, intrigeerde hem en hij ging op zoek. Hij stuitte op een boek van Ota Kraus: The Painted Wall.
Die Ota Kraus bleek de inmiddels overleden echtgenoot te zijn van Dita, de bibliothecaresse. Zelf was hij leraar in het kamp. Ota en Dita trouwden na de oorlog en emigreerden naar Israël.
Vervolgens correspondeerden de schrijver en Dita  en voerden uiteindelijk vele gesprekken. Omdat Dita alles zelf meemaakte krijg je denk ik een zeer reëel beeld van het leven in het kamp. En dat boeken je leven in het kamp dragelijker kunnen maken, dat kan ik me misschien wel indenken.

Eén van de boeken die Dita las: De lotgevallen van de brave soldaat Svejk, van Jaroslav Hasek, wil ik nu gaan lezen. Maar er ligt eerst nog een ander stapeltje te wachten.