Ik ging naar Bommel

Vorige week was ik een poosje in Zaltbommel. En kwam ik voor de zoveelste keer tot de conclusie wat een leuk en mooi land Nederland toch is.
Zomaar zo'n oude stad. We wandelden er een uurtje rond, zagen de mooie kerk en van een afstandje de beroemde brug.

'Tussen stad en rivier wil het oog een grens
getrokken zien die helder aangeeft waar
schoonheid kan overvloeien in gevaar.
Maar wie de maat overschrijdt ontneemt de mens
zijn gezicht op het leven zelf. De stad
verlatend door de poort wil een bewoner water
ervaren, schepen, uiterwaarden
en boven al die schittering uit de strak
gespannen nieuwe brug. Geen muur
die schijn van eeuwige veiligheid belooft
zal dit stromen onttrekken aan het oog:
steeds gelijk en steeds anders - de rivier'.

 Dit gedicht van Willem van Toorn is te lezen op een bord aan de kade.  Vlakbij de plaats waar ik de volgende foto maakte:

Dat beeld? Die jongen geeft de hoogte van de waterstand aan waarop de waterkering van Zaltbommel is ontworpen. Het is een beeld van Martin Smink.

 

Jaaa, Zaltbommel. Ik zou er zomaar kunnen wonen. Echt waar...