Anderhalf is dit kindje. Anderhalf en op de vlucht. De foto is gemaakt door de Zweedse fotograaf Magnus Wennman.
Hij maakte een indrukwekkende serie foto's van slapende kinderen.
Ik kan alleen maar denken aan onze kleine Anna. Hoe zorgvuldig werd er over haar bedje nagedacht. Met een speciaal matrasje, een lekker dekentje, bijpassende lakentjes. Anna krijgt straks een groot bed en weer wordt er nagedacht en gezocht, gewikt en gewogen.
Voor het kindje van onze oudste zoon staat bijna alles al klaar en ook voor de tweeling zal het straks goed en mooi en leuk geregeld zijn.
Ik keek naar deze foto met een brok in mijn keel en klamme handen.
Noodzakelijk om te laten zien. Zelfs op een klein blogje als het mijne.
Hier vind je de serie: http://darbarnensover.aftonbladet.se/chapter/english-version/
6 opmerkingen:
Hoorde gisteren dat mensen emotioneler (meer empathie) worden als ze vader, moeder, of grootouders worden. Je stukje sluit daar mooi op aan.
Wat een naar begin voor zo'n klein mensje hè... Goed dat je het laat zien, weer even een realiteitscheck...
Hartverscheurend!
Mijn kaarsje brand voor hun. Voor een ieder die gevlucht is van huis en haard.....
XX Esther
Oh Bettie, ik voel wat jij voelt. Zo sterk dat ik besloten heb om er morgen ook een blogpost over te maken. Hier kunnen wij onze ogen niet voor sluiten.
Een reactie posten