Florence Foster Jenkins

Deze film gaat over een schatrijke New Yorkse erfgename: Florence Foster Jenkins. Ze heeft één grote droom en die is: zangeres worden. Een beroemde. Ze hoort zichzelf prachtig zingen in haar hoofd, maar vrijwel iedere klank die er uit komt is vals. Ze neemt les en een pianist in dienst. Haar man en manager St Clair Bayfield,  houdt van haar en wil alles voor haar doen, hij beschermt haar. Hij houdt alle kritieken en commentaar bij haar weg. Florence lijkt te denken dat ze het heel goed doet. En dan besluit ze om een groot concert te geven in Carnegie Hall.  Tja dat wordt heel moeilijk.

Ik vond het een fijne film. Iets te langzaam naar mijn zin, maar geweldig gespeeld door Meryl Streep. Heel knap hoe ze al die valse noten er uit zingt en dat terwijl ze eigenlijk heel goed kan zingen en een zangopleiding heeft gedaan. Ik probeerde zelf om Vader Jacob heel vals te zingen, maar dat lukt bijna niet.
Hugh Grant is natuurlijk net zo charmant als altijd maar voor mij was de grootste verrassing de pianist, Cosmé Mc Moon, gespeeld door Simon Helberg. Heel goed gedaan.
Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen, zo wordt aan het eind van de film duidelijk gemaakt. 
Ik vond het wel een fijne film zoals ik zei. Onderhoudend, niet ingewikkeld, plezierig. Maar geen hoogtepunt.