donderdag 27 oktober 2016

Marilyn


Marilyn Monroe, zou dit jaar (1 juni) negentig jaar zijn geworden. Negentig.
Ik was dus eigenlijk nog te jong om fan te zijn. 
Ze stierf op 36-jarige leeftijd in 1962 en toen was ik er nog niet aan toe. Maar die hele periode waarin ze schitterde, heeft me later wel altijd geboeid en Marilyn zelf dus ook.
Norma-Jeane Mortenson (Baker), een doodgewoon meisje dat jaren lang werd afgeschilderd als een dom blondje.
Maar dat was ze niet, Oh nee, dat was ze zeer zeker niet.

Ze had een moeilijke jeugd. Wie haar vader was is niet helemaal zeker en haar moeder was drugsverslaafd en zo kwam Marilyn in een pleeggezin terecht. Toen ze zestien was ging dat pleeggezin naar de andere kant van het land en kon Marilyn niet mee. Ze trouwde toen maar, om onder de pannen te zijn. Dat was haar eerste huwelijk. En het duurde niet lang. Er zouden nog twee huwelijken volgen. Met Joe diMaggio en met Arthur Miller.
Marilyn sloeg haar vleugels uit, blondeerde haar haar, nam acteerlessen, bemachtigde een klein rolletje in een film en werd een ster.
Inderdaad, een iconische vrouw.
De tentoonstelling die nu loopt in de Nieuwe kerk, vond ik weer echt zo'n goed gemaakte tentoonstelling.
Wat er te zien is, is vnl. te danken aan de verzamelwoede van ene Ted Stampfer,  die meer dan 700 Marilyn-dingen bezit. Heel veel persoonlijke zaken die pas na bijna veertig jaar door de erfgenamen werden geveild.

Fotograferen mocht niet, maar werkelijk iedereen stond met zijn of haar telefoon foto's te maken, ik ook. Dit is zo'n telefoonfoto, gemaakt bij de vertoning van een stukje film .
Er was ook een prachtige documentaire te zien, maar die duurde negentig minuten en wij waren laat, dus  dat lukte niet. We zagen, zeer geboeid, een half uurtje.


 Over de hele tentoonstelling verspreid waren op grote borden,  uitspraken van Marilyn te zien. En aan het eind in de winkel kon je daarvan kaarten kopen. (En boeken en posters en van alles en nog wat).
Op de vraag wat ze in bed aan heeft gaf Marilyn ooit als antwoord: de radio. De vraag wat ze draagt in bed, beantwoordde ze met: Chanel No. 5.
En deze uitspraak vind ik ook echt geweldig (treurig): "No one ever told me I was pretty when I was a little girl. All little girls should be told they are pretty, even if they aren't."

Mooie anekdote: Toen Marilyn aan Koningin Elizabeth werd voorgesteld, leidde dat tot veel commotie door de gouden, strapless avondjurk die ze voor de gelegenheid droeg. Naar aanleiding hiervan deed ze haar uitspraak: Als ik me aan alle regels had gehouden, had ik nooit iets bereikt. 
Ik las nóg een mooi verhaal over haar:
In 1955 was Ella Fitzgerald (vanwege haar huidskleur) niet welkom in een bepaalde nachtclub in Hollywood. Marilyn belde persoonlijk de eigenaar en eiste dat de zangeres geboekt zou worden. In ruil daarvoor zou ze bij ieder optreden vooraan gaan zitten. Dat leidde tot een storm van publiciteit én een vriendschap tussen de twee vrouwen.

Dus eh... hoezo dom blondje.

En dan waren er nog heel veel (originele) kledingstukken te zien.  Marilyn was ook echt een stijlicoon zag ik.

Die jurk natuurlijk... en zie je al die mannen liggen aan haar voeten?
Haar einde was droevig, heel treurig. Slaapmiddelen, geruchten en hadden de Kennedy's er iets mee te maken?


Dat ik deze tentoonstelling een  aanrader vind, blijkt hopelijk uit dit stukje.
Maar ik zou even wachten, want het was nu wel heel erg druk. Had denk ik ook te maken met herfstvakantie en een verschrikkelijke kermis op de Dam.
De toegangsprijs is hoog, 16 euro. Dat is heel veel geld. Ik weet genoeg mensen die dat eigenlijk niet kunnen betalen en keuzes moeten maken,  of het er niet voor over hebben.
Met de Museumjaarkaart moet je ook betalen: 4,95.  Ik heb een Museumjaarkaart en als ik die niet had, zou ik niet zijn gegaan denk ik.
Ik ben ook niet naar Banksy in de Beurs van Berlage geweest, terwijl ik die graag had willen zien. De prijs daar was 14 euro en de Museumkaart gold niet. Ik vond het te duur.
Toch, nu ik geweest ben, geloof ik dat het die 16 euro wel echt waard is. Maar beter is de aanschaf van de Museumkaart. Al moet je ook die eerst betalen natuurlijk.



7 opmerkingen:

  1. Zo zie je maar weer, blondjes zijn echt niet dom. Mooi stukje en het nodigt uit om er naar toe te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi blogje over een mooie vrouw...en jouw laatste overpeinzing over de prijs vind ik ook zo leuk. Dat afwegen en je eerlijke kijk daarop...dát maakt jouw blogjes voor mij zo fijn om te lezen! Fijne dag, Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ze blijft ook zo bijzonder omdat ze zo vroeg is overleden. Ze is nooit oud geworden. Een interessante tentoonstelling maar we aan de prijs. Xx Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh, zo veel moois, wij moeten dringend in nederland komen wonen...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat heb je het weer prachtig verwoord Bertie!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En je moet helemaal naar Amsterdam voor die dingen.

    BeantwoordenVerwijderen