Ze vertelde dat ze zat te wachten op haar man die naar oude platen aan het speuren was in de rommelwinkel hiernaast.
En dat ze moe was, want die man wilde altijd maar verder en verder. Zij eigenlijk ook, maar ze was dus wel eens moe.
Omdat mijn man ook nog naar oude platen zocht in die rommelwinkel, hadden we meteen een band.
Leuk was dat.
Een praatje en Français hè, en Français en dat was een hele tijd geleden.
Ze waren geen voettocht aan het maken, maar marcheerden er wel dagelijks een stuk op los.
Ik wilde net gaan vragen waarom ze zoveel bagage mee had, maar toen kwam haar man er aan. We zeiden gedag en dat was het.
En ja, ik mocht gerust een foto van haar maken.
Nu ik deze foto weer zie, wil ik zo graag op reis... Een verre reis, naar een Aziatisch land of naar Peru of zo. Of Japan.
Maar het gaat niet gebeuren, want ik durf nog steeds niet te vliegen. Echt helemaal niet. Als ik er alleen maar aan denk krijg ik kippenvel en niet zo'n beetje ook.
Ik vind het zelf ook belachelijk hoor, ons Thailand-avontuur is nu bijna een jaar geleden, dus ik zou zo langzamerhand weer normaal moeten kunnen reageren. Jammer genoeg is dat niet zo en ik ondervind er nog steeds behoorlijk wat last van.
Tegelijkertijd besef ik heel goed dat er heel veel mooie dingen zijn die we wél zouden kunnen doen, als ik me wat fitter voel dan ik doe.
En dat mijn man oké is, dat is natuurlijk het allerbelangrijkste.
Ik besef het echt wel, hoor.
Maar toch..
Leuk die onverwachte ontmoetingen... tja op reis met het vliegtuig?... voor mij hoeft het niet... er is zoveel schoons nog in Europa dat ik nog niet zag... Laat mij maar gewoon kamperen!:-)
BeantwoordenVerwijderenNog even jullie Thailand belevenis gelezen. Dat is niet niks. Kan me voorstellen dat vliegen er voor jullie niet meteen in zit. Wel fijn om te horen dat het nog steeds goed gaat met je man. Ik hou absoluut niet van vliegen en ik heb niet eens een reden voor. Wij zoeken het voorlopig dichterbij: gewoon met de auto en de tent.
BeantwoordenVerwijderenIk dacht dat ik al lang jouw blog las, maar het Thailand verhaal kende ik niet. Wat een schrik voor jullie. En ik snap dat je niet zomaar weer een vliegtuig instapt. Maar is jouw angst het vliegen of dat er weer iets met je man gebeurt? Dat maakt wel een verschil.
BeantwoordenVerwijderenEn die Française had waarschijnlijk veel leuke Zeeuwse spulletjes gekocht.( hoop ik)
Oh die schrik in een lijf...die blijft vaak gewoon wonen hè.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto en inderdaad veel bagage.
Fijn dat je man zo goed is hersteld.
Misschien eerst eens een kortere vlucht?
X Es
Dit is toevallig. Gisteravond had ik het nog met collega's over het hachelijke avontuur dat wij samen beleefden op de vlucht naar Bangkok. En sprak daarbij de hoop uit dat onze aankomende vlucht "normaal" zal verlopen. Wij gaan volgende week vrijdag, precies een jaar en een dag na dato weer naar Thailand. Ik snap heel goed dat je deze horrorvlucht nog niet opzij kunt zetten. Waar bij mij de adrenaline door de aderen stroomde, moest jij machteloos toekijken hoe Frits daar in de pantry op de grond lag....... Gelukkig is het goed afgelopen.
BeantwoordenVerwijderenMaar Thailand is prachtig, de Thai zijn super vriendelijk, het eten is heerlijk én je kan er prachtige foto's maken.
Wie weet durf je het nog een keer aan!
Hartelijke en warme groet, ook voor Frits, van Jack en Marjan
Oh Marjan je moest eens weten hoe vaak ik nog aan jullie denk. Ik hoop dat jullie een RUSTIGE reis zullen hebben met slapende buren. En ik wens jullie een heerlijke vakantie!
VerwijderenWonderlijk,die angsten. Jij hebt nog moeite die vliegreis,maar genoot wel van Londen. Misschien stapje voor stapje verder?
BeantwoordenVerwijderenLonden was gewoon met de trein.
VerwijderenLonden was gewoon met de trein.
VerwijderenIk kan me de schrik goed voorstellen Bertie, dat ben je zomaar niet kwijt hoor. Verre reizen zijn voor mij een optie, ook niet met de auto. En Thailand is een jaar in rouw...
BeantwoordenVerwijderenNet je Thailandblog gelezen. Ik kan mij er nu zeker iets bij voorstellen. Wat een ervaring!
BeantwoordenVerwijderenEen leuke ontmoeting in Zierikzee. Maar dat je niet meer durft vliegen, dat begrijp ik volkomen. Ik las jullie avontuur in Thailand... en zat gewoon met kippenvel. Ook mijn man aan wie ik het voorlas... Wat vreselijk. Ik hoop dat alles nu goed gaat me jouw echtgenoot. Komt dat tegen...
BeantwoordenVerwijderenAlles heeft z'n tijd nodig en daar zijn geen regeltjes voor. Het feit dat jij nu niet fit bent speelt daar vast ook in mee...dan is het nóg moeilijker om met je angst een gesprekje aan te gaan. Vertrouw erop dat het echt wel gaat komen...op z'n tijd. Een hobbel zal het blijven maar op een dag weet je...ik kan die hobbel nemen en dan is het goed. En ondertussen geniet je van Zierikzee want idd...een beeldschoon plaatsje! Lieve groet Petra
BeantwoordenVerwijderenIk herken het gevoel helemaal, wel willen reizen, maar niet meer een vliegtuig in durven.
BeantwoordenVerwijderenIk heb jaren pilletjes nodig gehad om een vliegtuig in te kunnen, je leest mijn blog dus dat verhaal ken je.
Wat Es zegt is misschien een optie, eerst een korte vlucht proberen, ik heb Amsterdam- Boekarest als testvlucht zonder door de huisarts voorgeschreven pillen geprobeerd voordat de vlucht naar Cuba eraan kwam.
Maar er is 'vlakbij' huis ook veel moois om te zien, ik kan je de sprookjesroute erg aanraden :-)
Ik weet nog dat ik je verhaal las en daar van schrok.
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet of je er op zit te wachten maar door EMDR therapie kun je van heel veel van dit soort dingen afkomen, zoals de angst door traumatische ervaring. Misschien kun je erover lezen. liefs.
Klopt, met EMDR heb ik persoonlijk ook een goede ervaring.
VerwijderenHa, wij hebben drie psychologen in ons gezin en alle drie hebben emdr geadviseerd. Twee mogen het zelf doen. Maar ik wil niet. Ik vind dat ik er zelf uit moet kunnen komen
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenGeef het tijd. Niet fit zijn, vreet aan je energie. En daar tegen vechten vreet nog meer. Laat los en geniet van wat er dagelijks op je pad komt. Dat doe je ook wel, dat weet ik wel. Maar eerst weer opknappen. Liefs, KnutzEls
BeantwoordenVerwijderenIk ben even je verhaal gaan lezen ( volgde je toen nog niet ) en kan me je angst die je toen voelde om Frits heel goed voorstellen.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens de angst om in een vliegtuig te stappen ook wel ( heb ik ook ) maar ik vind dat niet zo belangrijk.
Ik hoef niet persé ver weg, alleen wanneer een van de kinderen zou emigreren kan ik me er denk ik wel toe dwingen. Nu ga ik er in elk geval geen pillen voor slikken of andere dingen op m'n hals halen.
Gezondheid is belangrijker en ik hoop dat jij je weer wat fitter gaat voelen en ik begrijp dat het met Frits nu goed gaat.
Geniet van de kinderen, kleinkinderen ( van Frits natuurlijk ) en van alle kleine uitstapjes die jullie nu maken.
Wie weet komt iets ver weg nog wel een maar dat is geen moet, toch ?
Over jullie Thais avontuur had ik nog niet gelezen. Jeetje zeg ...
BeantwoordenVerwijderenOngeveer zo verbrachten wij een aantal dagen van onze vakantie in Canada, toen onze zoon zich anderhalve pees in zijn hand had doorgesneden. Da's wel iets waardoor je weer waardering krijgt voor een Nederlands ziekenhuis, tenminste in ons geval.
Het is natuurlijk niet niks wat jullie toen in dat vliegtuig meemaakten. Eigenlijk moet ik zeggen 'jij' want Fritz heeft er niet veel van meegemaakt. Tsja, en dan je nu niet fit voelen....misschien zul je moeten loslaten en bedenken wat nog wel kan. Aan de andere kant kan ik heel goed begrijpen dat je die verlangens hebt, ik heb ze namelijk ook.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me wel voorstellen dat je het nu eng vind om te vliegen. Ik hoop voor je dat het je lukt om je angst te boven te komen en ooit wel weer durft. En tot die tijd zijn er zoveel mooie plekjes te ontdekken onder in het vliegtuig te hoeven. XX Esther
BeantwoordenVerwijderenIk heb je Thailandblog gelezen en begrijp je. Wat een vreselijke ervaring heb je gehad.
BeantwoordenVerwijderenDat (vlieg) angstgevoel van je afzetten kost tijd. Naarmate het met je man goed blijft gaan slijt het. Ik zeg dat uit ervaring! Je moet me maar op mijn woord geloven, want meneer F. wil zijn besognes niet op het net geplaatst zien. Ik respecteer die wens.