Ketel

Pats, ik ben weer even terug in mijn ouderlijk huis. En dat komt door deze ketel. Net van zolder gehaald.
Als kind en later weer 'mocht' ik altijd het koper poetsen.
Mijn moeder zal blij geweest zijn, want die vond het geen leuk klusje. Ik wel vandaar dat ik schrijf  'mocht'.
Ik vond het gezellig. Aan tafel, krant er op. De te poetsen dingen er om heen en dan insmeren en uitwrijven.
En altijd eer van je werk, altijd.
Het waren maar drie of vier dingen hoor, die wij hadden en daar was deze ketel er een van.
Laatst dacht ik er ineens aan en ik dacht erbij dat ik de ketel misschien wel weer leuk genoeg zou vinden om in de kamer te plaatsen. En ja, dat is zo.
Weer heb ik eer van mijn werk, net als vroeger. Kijk maar:

Ik vind hem echt weer leuk. 'Komt hij eigenlijk uit jouw familie?', vroeg mijn man.
Nee,dat niet, mijn moeder heeft hem op een veiling gekocht.
Dat vond ze leuk en ze was altijd zeer tevreden over de zaken die ze daar had bemachtigd. Deze ketel dus en een paraplubak.
Ze zou het ook leuk vinden dat de ketel nu weer beneden staat. Gepoetst en wel.

Zelf heb ik nog nooit geboden op een veiling. Het lijkt mij ook leuk en spannend. Staat op mijn bucketlist.
En nu alle reizen zijn afgevallen, zelfs op één!

Zo, nu eerst eens even kijken of er eigenlijk nog water in kan.