Dagje Amsterdam

Het was lang geleden dat ik per trein in Amsterdam aan kwam. Maar nu  had ik een afspraak met Els. En zij kwam ook per trein.

Het station en de omgeving van het station zagen er echt nogal anders uit dan op deze foto.
Deze foto is dan ook gemaakt in 1904. Negentienhonderdvier!!! Dat is wat hè.

Els en ik dronken eerst koffie (en dat is inmiddels een goed gebruik) in het
Grand Restaurant 1e Klas op perron 2 B.
Ik voel me daar altijd net alsof ik ieder moment op reis kan gaan met de Orient Expres. Agatha Christie-achtig. Het is echt een fijne plek. Op de foto zie je hoe het er uit ziet als wij er niet zijn en verder ook niemand.
Het is echt een plek om af te spreken.
Naast ons zaten twee vrouwen die elkaar ook heel wat te vertellen hadden en aan de andere kant een jonge man met een prachtig kindje en een oudere man. Het gesprek ging over (ver)huizen. Maar wij hadden zelf zoveel te bespreken dat ik het niet kon volgen.

Foto gepikt van de site Iens

 Dus we kletsten en we kletsten en daarna gingen we aan de wandel. Op weg naar het Foam.
Maar dat hebben we niet bereikt, want in het Stadsarchief was ook een fototentoonstelling en daar kwamen we eerst langs en flexibel als we zijn, wijzigden we het plan.
De foto van het station was daar te zien. Alle foto's die we zagen waren zo rond 1900 gemaakt. De fotografie begon zich in die tijd te ontwikkelen (ha, mooi woord in dit verband).
Je ziet de stad, je ziet de verkrotting, je ziet de armoede.
Ik vond het ongelooflijk dat er al zulke goede foto's werden gemaakt. Door bekende fotografen als Jacob Olie en Breitner. Maar ook door onbekende fotografen.

En zelfs al in kleur. Autochrome heet dat: zelfkleurend. Het is gemaakt op glas. De autochromes zijn kwetsbaar en worden niet vaak tentoongesteld.

Dit is Marietje Zeegers, gefotografeerd door Jan Zeegers. In 1912!

Verder was er in het archief ook nog een kleine Maria Austria expositie. Haar werk werk werd gecombineerd met dat van Carla van de Puttelaar, een fotografe uit onze tijd, die zich liet inspireren door het werk van Maria Austria. Dat leverde prachtige combinaties op. Maar ik laat lekker alleen een Maria Austriafoto zien. 

Voor Carla van de Puttelaar kun je hier kijken, klik

De tentoonstellingen zijn tot 5 februari. En het stadsarchief zelf, het gebouw, is ook echt de moeite waard.

En Els en ik? Wij wandelden, praatten, dronken en aten wat en hadden een heerlijke dag.