Totaal aantal pageviews

zaterdag 2 december 2017

Kanker

Als je het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam binnenkomt, door een draaideur, weet je dat alle mensen die je er ziet, of bezoekers zijn of kankerpatienten.
Je weet het en je ziet het.
Je ziet kale vrouwen en vrouwen met een pruik, je ziet oude mensen en hele jonge, je ziet artsen en verpleegkundigen en je weet niet wie wie is.
Je ziet mensen elkaar knuffelen, je ziet mensen in tranen.
Dit bord, hier aan de zijkant, zie je ook. 
En één ding is wel zeker, je zou het liefst de draaideur meteen helemaal doordraaien tot je weer buiten bent.  Je wilt er niet zijn, in dat ziekenhuis. Je wilt er zeer beslist niet zijn.

Wij zijn er de laatste maand met enige regelmaat wél.
We zijn geen bezoekers, we zijn er echt, want bij mijn man is kanker geconstateerd.
En hoe je het ook wendt of keert, kanker is een kutziekte en anders dan allerlei andere ziektes.

Ik heb lang getwijfeld, geaarzeld of ik dit hier wilde delen, of ik er uberhaupt iets over zou gaan vertellen. Ik dacht heel lang dat ik dat maar niet zou doen.
Mijn blog is meer een soort ratjetoe, van kleinkinderen, van films en boeken en musea.
Daar hoort kanker niet bij, dacht ik.
Maar ja, die andere dingen bepalen ons leven en dit, wat nu gebeurt, ook.
En dus zal ik af en toe toch iets over schrijven over mijn ervaringen. Of niet, we zien wel.

Met deze ziekte zijn we overigens al lang bezig, langer dan een jaar. Er zijn voortdurend onderzoeken geweest, waarbij telkens niets werd gevonden.
Nare onderzoeken en telkens weer grote spanning als we weer een uitslag kregen. En opluchting daarna.
De bloedwaardes gaven, in tegenstelling tot de biopten en de scans,  aan dat er toch iets moest zijn en zo kwamen we in het AVL terecht, waar ze betere apparatuur hebben.
Toen was het ineens wel duidelijk: prostaatkanker.
'Het is te behandelen' zei de arts. Pfff.
Maar eerst moest er nog een nucleair onderzoek plaatsvinden om te zien of er elders kankercellen waren. Het moment dat we daar de uitslag van kregen... Ik zag het al aan het gezicht van de arts toen ze ons kwam halen: geen uitzaaiingen.
Heel gek: Frits heeft kanker en we waren superblij.
Dus nu is het wachten op de operatie. Operatie ja, want Frits moest zelf bepalen wat de behandeling zou worden, opereren of bestralen.
Het werd opereren en die operatie zal waarschijnlijk in januari plaatsvinden.
Tot die tijd doen we tamelijk gewoon. Dag voor dag. En daarna stap voor stap.




36 opmerkingen:

Christina zei

O dat is schrikken! Wens jullie een voorspoedig herstelproces.
Christina

Madelief Weideveld zei

Ach lieve Bettie. Wat is dat dan een besluit om het te delen. Door de manier waarop jij dat schrijft is dat stoer. Met de moeite, maar ook zonder omhaal. Ik wens jullie inderdaad rustige en mooie dagen toe.Laat het nog maar even het oude jaar blijven....sterkte samen (maar volgens mij zijn jullie dat al: sterk samen.)
Lieve groet, Carin

izerina zei

Wat moeilijk voor jullie. Nu je dit gedeeld hebt,leest voor mij al dat genieten van jullie als nog waardevoller. Sterkte samen.

Sjoerd zei

Dat is behoorlijk ingrijpend in je leven en ik kan me voorstellen dat je dat toch even kwijt wil. Vooral de onzekerheid over de afloop is een hele moeilijke tijd. Ik wens jullie daar samen heel veel sterkte en moed mee.

Anoniem zei

Hoi Bettie en Frits dit is geen leuk bericht voor jullie.
Ik lees je blog al een tijd leuk grappig en je zegt regelmatig waar het op staat.
Dus dit hoort er ook bij, ook al begrijp ik je gedachten van moet dit nieuws er ook op. Heel dapper van je dat je dit doet, je geeft wel wat weg van jezelf. hoop en moet geef ik jullie groet Marlies Wijnker

miekequilt zei

Ach jee, wat zullen jullie geschrokken zijn. Wat dapper om dat hier te delen. Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen. Hopelijk is er na de operatie weer goed nieuws. Heel veel liefs en sterkte.

Kitty zei

Wat verschrikkelijk Bettie. Het mag dan goed te behandelen zijn, het zet toch jullie wereld op z'n kop. Je blog is ook een beetje een uitlaatklep, en al kan ik me voorstellen dat je geaarzeld hebt, ik snap dat je het toch wilt delen. Ik ga duimen dat het allemaal goed komt, heel veel sterkte voor Frits, jou en de kinderen.

Matroos Beek www.beekblog.com zei

Dag Bettie, dat is naar nieuws dat hard binnenkomt. Ik wens jullie veel.moed en sterkte en leef oprecht met jullie mee. Innige groet.

Floor zei

Goed dat je dit blogje durfde te schrijven hoor. Het leven is toch niet alleen maar leuk?
Moeilijke dingen mogen ook gedeeld.
En dit is moeilijk.... kanker is zo'n rot ziekte met soms een grillig verloop.
Wens dat het na de operatie helemaal goed gaat met jou en je man, en hopelijk lukt het om toch redelijk ontspannen de december-feest-maand door te komen.
Veel sterkte gewenst.
Lieve groetjes,
Floor

Wieneke zei

Heel goed om dit ook te delen. Je hebt een fijne en zeer trouwe lezerskring en het helpt zeker om het van je af te schrijven. Het is erg naar, het is ontzettend spannend, er is pijn en ongemak.....ach, wij weten er alles van.

Eén ding heb ik geleerd van het zelf een paar keer meemaken van dit soort ingrijpende narigheid: praat/schrijf erover en zie dan hoe geweldig meelevend én hulpvaardig andere mensen zijn. Wees niet bang om gewoon om hulp te vragen. Jullie hoeven het echt niet alleen te doen, hoor.
Heel veel sterkte en moed en probeer niet te gaan tobben.

schrijfselsvanmij zei

Ik wens jullie heel veel sterkte! Afgelopen jaar van dichtbij meegemaakt wat voor impact de ziekte kanker heeft. Gelukkig is mijn zwager nu ‘schoon’.

arcobaleno zei

Wat een soort van sneltrein waarin je dan terecht komt.

Heel veel kracht voor deze tijd

Onliemie zei

Heel veel sterkte, Betty. En ook de echtgenoot, uiteraard. Dat is wel even erg schrikken. Maar ik ken intussen verschillende mannen die hier heel goed van afgekomen zijn. Het feit dat er geen uitzaaiingen zijn, is heel goed nieuws. Nu nog even de moeilijke tijd van de operatie door maar ik wou jullie toch hoop geven. Het kan echt weer helemaal goed komen. En je mag hier gerust ook de verdrietige dingen delen. In Blogland is het echt niet allemaal rozegeur en maneschijn. Dat is het in real life ook niet!
Liefs en ik duim me te pletter.
xxx
Kris

lien zei

Lieve Bettie, wat een akelig nieuws! Je komt inderdaad in een wereld die je liever niet binnenstapt! Maar gelukkig zijn de vooruitzichten hoopgevend en kunnen jullie deze wereld in 2018 hopelijk ook weer uitstappen. Heel erg veel sterkte gewenst, ik denk aan jullie! Liefs Carolien

Emie zei

Jemig wat heftige periode hebben jullie achter de rug. Heel soms schreef je iets over je onrust en de wens om dan op het strand lekker uit te waaien. Nu snap ik dat nog beter. Stap voor stap en dag na dag lijkt me een hele goede manier om deze weken door te komen. Wens je een warme decembermaand toe, fijn met man, kinderen en kleinkinderen.

sjannesblog.com zei

Ai, dat nieuws hakt er even in. Zoals hierboven al meer verwoord is, zijn de vooruitzichten op genezing heel hoopvol, maar Frits moet eerst de medische molen nog trotseren. Veel sterkte voor de komende tijd. Het komt vast goed!

Marjan zei

Oh Bettie wat een verschrikkelijk nieuws voor jullie. Ik hoop dat na de operatie het herstel goed en snel verloopt zodat jullie de onzekerheid achter jullie kunnen laten.
Sterkte voor allebei (en de familie).
Groetjes weer

Marthy zei

Ik begrijp je aarzeling om hier over te schrijven, je wilt het allemaal leuk en luchtig houden op je blog. Maar het is zoals je zegt, dit hoort ook bij je leven. En het is niet echt fijn om hier al een jaar mee bezig te zijn en net doen of er niets aan de hand is. Ik wens Frits een goed hertstel van deze akelige ziekte en jullie samen veel sterkte in deze moeilijke tijd. Jullie hebben gelukkig een warm gezin waaruit jullie kracht kunnen putten.

Marga zei

Lieve Bertie, wat een verschrikkelijk nieuws. Maar, goed dat je het "blogt", het is goed om ook de nare dingen van je af te schrijven. Ik maak van dichtbij mee, dat een vriendin aan de laatste weken (heel misschien maanden) van haar leven bezig is, het is afschuwelijk. Gelukkig ken ik ook een paar mannen die er goed van af gekomen zijn en dat wens ik Frits ook van harte toe. Vanaf nu branden er twee kaarsjes in onze kamer: een voor Frits en jou, een voor onze vriendin. Veel sterkte gewenst, Marga

Mrs. T. zei

Heftig hoor. In de kring rondom mijn ouders hoor ik ook steeds vaker over mensen met prostaatkanker. Gelukkig is het inderdaad bijna altijd goed te behandelen. Sterkte in ieder geval, want alle onzekerheid en toestanden zijn zeker niet niks.

Anoniem zei

Wat een herkenning ……… wat moeilijk voor jullie………..idd je wilt er beslist niet zijn……..
Als verpleegkundige verpleeg ik met veel zorg en liefde deze patiënten en sta hun familie bij…
Als partner verpleegde ik mijn man tot de dood….
Als patiënt moet ik naar afdeling oncologie…
Ik vind dit ook moeilijk en ervaar weerstand, want ik wil er niet komen of zijn…
Soms heb je geen keuze en probeer in deze weg het goede en beste eruit te halen.
Koos voor regulier en complementair, wordt zo gezien en gehoord door mijn ntt arts, ervaar in het reguliere zo onderdeel van het protocol te zijn, terwijl zij zeker hun best doen….
Houd moed en blijf hopen in deze onzekere weg!!
Ik hoop dat er mensen zijn die deze weg met jullie meelopen, want dat heb je nodig ook als naaststaande!
Veel sterkte gewenst!
Groet
Marrian

Saralien zei

Wat naar. Maar toch ook weer goed nieuws, en ik begrijp helemaal dat je daar superblij om bent dat hij geopereerd mag en kan worden! Heel veel sterkte gewenst de komende tijd.

Jolande zei

Ik kan me alleen maar aansluiten bij alles wat er hierboven al geschreven is en Frits en jou heel veel sterkte wensen in de komende periode.
Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen, dus dat lijkt me wel goed nieuws.
Een operatie in het vooruitzicht is nooit fijn, maar ik hoop toch dat jullie van deze feestelijke maand kunnen genieten.
En dan hoop ik ook dat als de operatie achter de rug is, januari voor jullie ook een feestmaand zal worden.

mirjam kakelbont zei

Je schrikt je te pletter...
Bij mijn vader is het zestien jaar geleden goed afgelopen. Bij hem was het ook niet uitgezaaid; hij was er op tijd bij. Hij is geopereerd - de weg naar herstel duurde langer dan verwacht - maar de arts zei tegen hem: "Ik ga straks met pensioen, maar ik ben ervan overtuigd dat u er over 20 jaar nog bent. U bent een krasse knar." En zowaar...
Ik wens jullie heel veel moed in tegenspoed. Probeer vertrouwen te blijven houden terwijl de grond onder je voeten wegvalt.
Oprecht veel sterkte ♥

Jeanette Renting zei

Ik snap dat je dit deelt, het voelt (uiteindelijk) niet goed om het niet te doen.
Heel veel geluk voor de decembermaand en voor de operatie in Januari.
Liefs voor jou en je man.

Ferrara zei

Bertie, ik wens jullie veel sterkte en vooral goede vooruitzichten.

Fien. zei

Jij wenste mij sterkte toen ik een vriendschapsverzoek stuurde omdat ik alles las in het ziekenhuis op de mobiel om de tijd te doden.
Nu wens ik jou sterkte.
En blijf praten met elkaar hè. Zo belangrijk.




Mapi zei

Och Bettie , ik begrijp je twijfel om dit aan ons te vertellen.
Hoe moeilijk om hier mee om te gaan ....
Heel veel sterkte, moed en kracht en heel veel licht en liefde.

Ageeth Mooij zei

Lieve Bertie, ik denk aan jullie. Ik wens jullie veel steun en kracht en hoop dat het delen positiviteit brengt. Ik lees graag over het leven, X

Els04 zei

Moed, sterkte, beterschap en veel dikke kussen!

In de weer zei

Dag Bettie en Frits, alles is hiervoor algezegd en daarom ga ik jullie toch even feliciteren met geen uitzaaiingen want dat is wel heel erg fijn. Desalniettemin, toch heel veel sterkte de komende tijd.

Neeltje zei

Geen uitzaaiingen! Cruciaal bij een ziekte als kanker. Dus heel goed nieuws. Ik wens je man een voorspoedig herstel toe. Even in een soort niemandsland, waar je toch intenser beseft wat gezondheid betekent. Dat je over een aantal jaren net zo terug kan kijken als ik. En tot die tijd.......pluk de dag!

debora zei

Dag Bettie,ik lees nu pas je 2blogjes,ik wens jullie beiden heel veel moed en sterkte toe van hieruit dikke knuffel Debora

Marloeskreatief zei

Jeetje wat goed en knap dat je dit deelt kom nu wel achteraan hollen om nog wat te zeggen maar doe het nu toch even ,sterkte met de hele situatie ook voor frits ,vind jouw altijd zo duidelijk en zonder drama ,maar dit is wel pittig,lieve groet marloeskreatief

Vlimbouter zei

Ik was een weekendje weg en lees pas nu jouw blog. Wat moedig dat je besloot om dit nieuws te delen met ons. De schrik sloeg me al rond het hart als ik je blogtitel las. Maar gelukkig geen uitzaaiingen. En prostaatkanker is goed behandelbaar. Dat zag ik al vaak in mijn omgeving.Ik wens jullie beiden heel veel sterkte en de levenskunst om ondertussen toch te blijven genieten van de fijne momenten. Een hele dikke knuffel!!! Lut

Katrien zei

Sterke en fijn dat je het deelt. Dit hoort helaas ook bij het echte leven.