Even terug naar West Side Story. Behalve dat ik de film meermalen zag en de musical voor de tweede keer, was er lang geleden ook een documentaire.
In die documentaire zie je Leonard Bernstein, de componist, zijn eigen werk dirigeren.
'The Making of West Side Story', heet het en behalve het orkest, dirigeert hij de zangers, waaronder Kiri te Kanawa en Jose Carreras.
Fascinerende televisie vond ik dat toen.
Hoe hij daar staat in zijn rode trui, vaak zichtbaar genietend, soms een tikkeltje boos of teleurgesteld, maar zo fantastisch. En met humor die er van af straalt.
Ik had het opgenomen, het was de videotijd en ik heb het later nog een paar keer teruggezien. Tja, ik houd van die muziek en het bleef me fascineren.
Maar helaas, de videospeler is ter ziele en de band staat volkomen nutteloos te wezen. Maar nu had ik ineens gedacht aan Google en wat denk je... er zijn grote stukken terug te vinden.
Ik heb al even weer wat gezien en het is nog steeds mooi. Vind ik dan hè.
Leonard Bernstein is al lang dood, maar zijn werk zal denk ik altijd blijven bestaan. Hij overleed in 1990 op 72-jarige leeftijd.
In de voorstelling die wij zagen, zat uiteraard ook het lied One Hand, One Heart. Al heel lang mijn favoriete lied. Ontroerend.
In de voorstelling rolden de tranen over mijn wangen en ik ben dan wel een soort sentimentele dwark, maar dát heb ik toch niet vaak.
Daarom hier de uitvoering met Te Kanawa en Carreras, uit de documentaire:
In Maestro dirigeerde Maartje een stukje West Side Story en werd ook een fragment getoond van Bernstein, zonder handen dirigerend.
Maar mét zijn gezicht.
Ook echt zo bijzonder om te zien.
Er werd bij gezegd dat hij het stuk al zo intens geoefend had, dat iedereen in het orkest precies wist wat er moest gebeuren en dat zijn gezicht alleen al voldoende was.
Knap en grappig tegelijk:
7 opmerkingen:
Dank je wel voor de mooie links. Ga eens naar de opname van Tonight zoeken.
Prachtige muziek! En een prachtige musical.
Toeval? Gisteren (vrijdag) heb ik hier een heleboel van gezien en genoten. Ik hoorde op de radio kerstmuziek van de 3 tenoren en zocht dat op you tube vie José Carreras. Ja, en van het ene nummer kwam het andere. Prachtig, zó mooi.
Hier nog een die zo genoten heeft van de film en musical en docu.
Gisteren naar het Zwanenmeer en de boottocht door Amsterdam is ook al geboekt. Ook gratis.
Zo leuk om mooie dingen te zien
Dank je wel voor deze waardevolle herinneringen. Ik zag op 14-jarige leeftijd de film, een ervaring om nooit te vergeten. De docu vele jaren later maakte diepe indruk. Ik herinner me dat Carreras op een goed moement boos werd.
Waarlijk mooie stukjes muziek. Ik moet daarbij oppassen niet te verdwalen op het internet.
Wij zagen ook de documentaire en hebben toen meteen de dubbel CD gekocht. Voor mij was dat de kennismaking met Kiri Te Kanawa.
Leuk Bertie, morgen wordt hij hier beluisterd.
Een reactie posten