In het Museum van de 20ste eeuw in Hoorn, is een klein zaaltje ingericht met allerlei Flintstone-dingen. En het is ongelooflijk hoeveel Flintstone-dingen er zijn.
Dat varieert van poppenkastpoppen, tot echte poppen (vooral van Pebbles Flintstone), tot spelletjes, kaarten, spaarpotten, mechanische Freds an Wilma's, diorama's, truien, enfin noem het maar op en het staat er.
Ik hield erg van de Flintstones. Het was zo ongeveer de eerste tv-serie die ik ooit zag. En nu nog steeds vind ik het erg grappig. De makers beschikten in ruime mate over fantasie en humor.
Ik las dat de serie oorspronkelijk voor volwassenen bedoeld was.
Dat het ook de eerste keer op tv was dat een man en een vrouw samen in bed werden getoond, in prime-time.
Dat de serie gesponsord werd door een sigarettenmerk nl Winston.
Dat Fred en Wilma zowat in iedere aflevering andere meubels in huis hadden. En dat Dino, hun blaffende dinosaurus meestal paars was, maar lang niet altijd.
De serie werd in Amerika zes jaar lang uitgezonden, 1960-1966.
Wat ik bijzonder vond om te lezen, was dat Fred en Wilma een kind kregen: Pebbles. Hun vrienden Betty and Barney Rubble konden geen kinderen krijgen en adopteerden toen BamBam. BamBam Rubble.
Dat was in die tijd nog niet iets waar op tv over werd gesproken. Naast humoristisch en fantasievol waren Hanna/Barbera, de makers, dus ook nog progressief.
Ik zou je niet aanraden alleen voor de tentoonstelling naar het Museum van de 20ste Eeuw te gaan. Tenzij je een heel grote Flintstone-fan bent. De tentoonstelling is leuk, vooral als je in de buurt bent of toch al het museum bezoekt.
Het museum is overigens wel een aanrader. Een grote aanrader en een feest der herkenning.
En met kinderen? Er liepen een paar kinderen rond, maar die vonden het niet leuk. Kan aan de kinderen hebben gelegen, maar ik denk vooral dat het leuk is als je herinneringen hebt aan de serie.
En dan nu maar hopen dat het liedje van de serie bij jullie sneller uit het hoofd verdwijnt dan bij mij. Ik loop al dagen te zingen.
Hahaha dat liedje zit dus nu ook in mijn hoofd.
BeantwoordenVerwijderenIk vond (en vind) de Flintstones ook erg leuk.
In mijn jeugd spaarde ik figuurkaarsjes en ik had ook de Flintstones, alleen Bam Bam had ik niet.
Dat Bam Bam geadopteerd was vond ik geweldig, dat was iets dat ik ook wel zou willen :-)
Ik heb ze als kind heel vaak getekend en ik doe het zo weer, yabba-dabba-dooooooo :P
BeantwoordenVerwijderenOh leuk, de Flintstones! Dat is voor mij echt jeugdsentiment. Als volwassene zou ik er denk ik weer anders naar kijken.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat jullie naar de Flinstones zijn geweest. Ik denk dan aan: "WILMA!" en " Jabedabedoe".
BeantwoordenVerwijderenWe kijken nog wel eens, jeugdsentiment
BeantwoordenVerwijderenVeldulleme, dat liedje raak ik vandaag ook niet meer kwijt...
BeantwoordenVerwijderenHier nog een groot fan van de Flintstones! Ik had vroeger Betty en Wilma als poppetjes die je kon sparen bij de boter. Jammer dat ik die niet meer heb, ze waren toch zo mooi.
BeantwoordenVerwijderenIk vond de Flinstones niet speciaal leuk en stoorde mij als kind aan de rollen van de mannen, hahaha!
BeantwoordenVerwijderenGoh, nou weet ik ook wat ze in de laatste regels zingen. ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook van de Flintstones tijd ;)
BeantwoordenVerwijderenIk heb nog een boek en een puzzel, ik was toen wel op een leeftijd dat ik niet in de gate had dat ze best progressief waren ;) Ik vond het vooral leuk toen, vooral die benenwagen!
Groetjes en bedankt voor de leuke herinnering, Anita
Was leuk vroeger, vooral als Fred WILMAAAAAAAAAAAA!!!!!! riep.
BeantwoordenVerwijderenDat deuntje krijg ik niet meer uit mijn hoofd ......
BeantwoordenVerwijderenWe zijn een jaar of twee geleden in dat museum geweest, vond het echt heel leuk. En zagen toen ook de Flinstones en waren verbaasd hoeveel we daar nog van wisten.
BeantwoordenVerwijderen