Openbaar Vervoer

Nu we de laatste tijd flink gebruik maken van  het openbaar vervoer, wordt het tijd dat ik er eens iets over zeg, want we zijn inmiddels ervaren o.v.-reizigers. 

 Maar eerst laat ik even deze zeer passende foto zien. Gemaakt door onze oudste zoon die bezig is zijn hele familie in een treintje te plaatsen. Voor zíjn zoon. 

Superleuk vind ik en geloof maar niet dat het een makkie is. 

Nou ja het openbaar vervoer dus. We maken tegenwoordig vaak gebruik van bus, trein, tram en metro. Nou ik moet zeggen dat het allemaal goed geregeld is. En dus ook goed te doen. 

Tot er iets mis gaat. 

Een bus die gewoon niet op komt dagen. Een bus die zo vol is dat je moet staan. Een trein die niet rijdt.
We hebben het allemaal mee gemaakt. Dan is het ontzettend vervelend. Voor ons is het trouwens nog niet eens zo heel erg,  omdat we meestal niet echt haast hebben. 

En omdat we echt alleen nog maar goed weer hebben meegemaakt. Het is natuurlijk een heel ander verhaal als je in een tochtig bushokje staat te wachten op een bus die niet komt. 

Maar als geheel valt het mee, dus.

Het allergrootste nadeel is dat het allemaal niet zo snel gaat. De laatste keer dat we naar Odin gingen, deden we er drie uur en een kwartier over. En terug ook. We maakten die dag misschien niet de juiste keuzes, maar dan nog. 

En ik vind het (zelfs met een kortingskaart) behoorlijk duur. Maar we hebben niet uitgerekend of we meer geld kwijt zijn dan met een auto. Heeft geen zin, want we hebben die auto niet!

Verder eigenlijk alleen maar voordelen. Je zit in de bus of de trein en je ziet wat of je hoort wat. 

Ik heb altijd een boek bij me, maar meestal komt het helemaal niet van lezen. 

In de bus zitten we graag helemaal voorin, rechts van de chauffeur. Daar heb je het beste uitzicht. Tram en trein heb ik altijd al leuk gevonden en de metro vervult me echt een beetje met trots. 

Het is relaxt, dat is het. 

Wat we doen is dus eigenlijk kijken en kijken en kijken en luisteren. Want wat mensen elkaar in de trein allemaal vertellen en zo dat alle andere passagiers het kunnen horen, dat vind ik echt onwaarschijnlijk. 

We beoordelen de chauffeurs. Er zijn er die wegscheuren als je nog niet zit. Er zijn er die zitten te bellen. Er zijn er die niet gezellig zijn en waar amper een goeiemorgen van af kan.

Maar de meesten zijn heel erg aardig en behulpzaam en geduldig.

Laatst troffen we er eentje die het onzin vond dat er voor een kind betaald moet worden en die verder ook zo leuk was. Hij zag een vrouw met een hond instappen en waarschuwde een andere hondeneigenaar die al in de bus zat. 

Ik heb hem aan het eind van de rit verteld dat hij tot nu toe onze leukste chauffeur was. Hij bloosde ervan. 

Oh ja, ik train m'n geheugen. De plaatsen waar bus 314 stopt worden allemaal steeds omgeroepen via een bandje. . Twee keer. 

Ik heb heel lang geoefend voor ik het iedere keer kon zeggen net voor de stem op het bandje. 

Gelukt!