dinsdag 2 oktober 2018

Veldzicht

Bijna altijd als we in Groede waren, meestal toch een paar keer per jaar, logeerden we in Veldzicht.
Het terrein heet Veldzicht en er staan vier huisjes, naast elkaar, waarvan wij dan altijd het eerste huisje, genaamd Njord, huurden.
Njord voelde alsof het van ons zelf was.
We zijn wel eens ergens anders geweest, in Groede, in een B&B op de markt. Niks mis mee, maar het was geen Veldzicht.
Als we met de kleindochters mee mochten, waren we met z'n allen in een groot huis, dat had niet gekund in Njord. We hadden dus een heerlijk groot huis, maar het was geen Veldzicht.
Verder weken we nooit uit. Het was er altijd fijn, stil, rustig en met het strand op fietsafstand.
We zijn er in alle seizoenen geweest:


Die keer dat er sneeuw lag waren we met alle kinderen en de hond. Met kerstmis. Toen hadden we drie huisjes gehuurd.  Er waren nog geen kleinkinderen. Maar onze Mac vond het er ook fantastisch.

We werden er altijd zo hartelijk welkom geheten. Met perensap en Zeeuwse wafeltjes en fris opgemaakte bedden.
Ik heb er zitten haken, ik heb er veel gelezen.
Het was een mooi startpunt voor Brugge of Gent of Middelburg
Mijn Zeeuwse vriendinnen kwamen er op bezoek
We hebben er gewandeld en gefietst.
We hebben er hard gelopen. Mijn man de laatste keer nog. Maar ik heb toch ook vaak het rondje Groede gerend.
En altijd was er het mooie uitzicht. Veldzicht.
Oh ja en de schapen, twee bijzondere schapen. In de wei achter het huisje. Die waren er ook altijd. Als je 's morgens de gordijnen open deed, keken ze naar binnen.


Maar ik schreef al eerder: de eigenaren werden,  net als wij,  ouder. Zij wilden dichter bij hun kinderen in het midden van het land wonen en allerlei dingen doen waar ze nu niet aan toe kwamen.
Kortom ze wilden verkopen. Het grote terrein met alles wat daarbij hoorde, hun eigen huis en de vier huisjes. Dat is nu gelukt. Het is verkocht en een paar weken geleden was voor ons de laatste keer.
Ik gun het de eigenaren van harte, ze hadden er heel veel werk aan en geen moeite was teveel.
Voor ons vind ik het heel erg jammer. Heel erg. Weemoedig word ik er van.
De nieuwe eigenaren gaan de huisjes heus niet afbreken.
We zullen Njord waarschijnlijk nog wel kunnen huren hoor, maar op een of andere manier denk ik dat dát niet gaat gebeuren. Ik denk dat we op zoek moeten naar een nieuw plekje.
We waren allemaal een beetje droevig bij het afscheid. Maar ja, zo gaan die dingen







17 opmerkingen:

  1. Kan triest voelen,een heerlijke periode afgesloten

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Volgens mij zat daar lang geleden een kippenboer. Ik kan me in elk geval nog herinneren dat mijn ouders daar wel eens om eieren gingen, toen ik nog een kind was.


    Jammer dat jullie er misschien niet meer naartoe zullen gaan. Dat wordt een nieuwe stek zoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het lijkt op de weemoed (én de tranen) die wij voelden toen de Margje verkocht werd. Maar het is heel leuk dat de nieuwe eigenaar steeds fotootjes stuurt en af en toe belt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mischien toch de nieuwe eigenaren een kans geven ?
    Indeweer.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi jullie afscheid Njord onder woorden gebracht.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoe je aan zo'n plek kunt hechten... en nee, dan wordt nooit meer als weleer. Wij zouden precies hetzelfde denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een mooi geschreven afscheid van Njord. Er is vast een andere mooie plek voor jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi blog! En voor alles is een tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gevoelig afscheid van een dierbare plek. Toch nog een keer gaan met het risico van teleurstelling zal waarschijnlijk afbreuk doen aan de herinneringen die jullie nu hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je went aan elkaar in de loop van de jaren, met de nieuwe eigenaren zal dat altijd anders zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lijkt me een heerlijk plekje, je vertelt het zo mooi! En dat "thuiskomengevoel" herken ik. We hadden dat met onze wintervakantie. En vorige winter wisten we het nog niet maar we gaan dit jaar niet terug. De kinderen willen weer mee (met aanhang nu) en dan is onze winterplek te klein dus noodgedwongen gaan we naar elders. Ik hoop dat het even gezellig en leuk zal zijn maar ik ben er toch niet echt gerust in. Misschien moeten jullie de nieuwe eigenaars een kans geven? Zo mooi vinden jullie misschien niet meer. Ik zou het risico durven nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het zou heel heel jammer zijn als jullie er nooit meer heen gaan....
    Ook voor de Zeeuwse vriendinnen....

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik ken het mooie plekje goed. Het ligt op anderhalve kilometer in vogelvlucht bij ons vandaan. Ik hoop van harte dat je er bij de nieuwe eigenaars nog terecht kan... dat je kan blijven thuiskomen in jullie favoriete huisje.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ja, het is wel anders met nieuwe eigenaren.. Maar het lijkt me er zò mooi!
    Ik krijg na het zien van die foto spontaan zin in sneeuw, hahaha..
    Zou je het toch nog niet een keer proberen daar?

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Je zult de nieuwe eigenaren en hoe het dan gaat automatisch vergelijken met wat jullie hadden.
    Goede reden om iets anders te proberen.

    BeantwoordenVerwijderen