Mijn man fluit of zingt eigenlijk altijd. Hij is zo'n type met een bijna onverwoestbaar goed humeur. Tja tegenpolen trekken elkaar aan hè.
Maar als mijn man dus langere tijd niet fluit, dan weet ik dat er wat aan de hand is. Vandaar dat ik meestal blij ben als ik hem hoor fluiten.
Maar er zijn grenzen en dus verzoek ik hem regelmatig om een ander nummertje.
Voor zingen geldt hetzelfde. Ja, ik bedoel als ik 's zomers voor de vijfde keer op een dag 'Chestnuts roasting on an open fire' hoor, dan is mijn humeur niet meer wat het was.
Vorige week ergens, waren we aan de wandel op het doodstille Klompenmaekerspad. In de regen, zo'n zacht regentje. Mals, dat is het woord. Een mals regentje. Het was heerlijk. En toen begon mijn man te fluiten: Listen to the ocean.
Waar zo'n lied dan ineens vandaan komt?
Nina en Frederik, ik wist het meteen. Kennen jullie ze nog, Nina en Frederik?
Ik heb al wandelend het lied opgezocht en omdat er echt helemaal niemand was en de schapen niet reageerden hebben we het luid afgespeeld en luidkeels meegezongen. Hoewel grotendeels op lalala, want de tekst was ik toch wel een beetje kwijt.
Met Frederik is het trouwens slecht afgelopen. Hij en Nina waren al lang uit elkaar, maar hij werd vermoord.
Bedankt Bertie. Drie keer raden wat wij de hele dag gaan zingen! Heerlijk even terug in de tijd.
BeantwoordenVerwijderenOh ja,ik had een plaatje van hen. En wat een mooie "alarm",niet fluiten
BeantwoordenVerwijderenNina en Frédéric, zo nu en komen we een liedje tegen op Spotify. Fijn om te horen.
BeantwoordenVerwijderenO ja, Nina en Frederik, ik kon het ook zo meeneuriën. Fluitende mensen zijn leuk!
BeantwoordenVerwijderenoh ja ik wist het meteen toen ik je titel las, maar ik kon me niet zo goed een liedje herinneren...
BeantwoordenVerwijderenheerlijk iemand die altijd blij en tevreden is, daar hou ik van:-)
doe mij zo'n vrouw :-)
Ja hoor, ik ken ze nog, al moest ik wel even graven. Ik heb heel vaak liedjes en zelfs klassieke muziek ("The Typewriter" van Leroy Anderson, ooit) in mijn hoofd. Sta er mee op en ga er mee naar bed. Welk liedje er nu in mijn hoofd zit kun je wel raden denk ik, hahaha.
BeantwoordenVerwijderenIk heb nog nooit van ze gehoord, maar zal zo eens luisteren.
BeantwoordenVerwijderenIk zing of fluit eigenlijk ook wel altijd, als iemand iets zegt of ik zie iets schiet er vaak spontaan een bijpassend liedje in mijn hoofd.
Ach ja Nina en Frederik daar luisterden we altijd naar op de radio, mijn moeder vond het ook mooie muziek en zong mee. Tot de Beatles kwamen, toen vond ik alleen de popartiesten leuk en niet meer die zoete muziek van vroeger... Maar nu vind ik het allebei leuk om naar te luisteren en de herinneringen erbij te hebben.
BeantwoordenVerwijderenIk ken ze niet. Het is wel een gezellig liedje,
BeantwoordenVerwijderenMijn man zingt gewoon kerstliederen in de zomer. 🙄
Ik kan het me vaag herinneren, alleen is dit nooit muziek geweest die ik waardeerde. Mijn tijd begon ook met the Beatles. Daar kan ik wel een paar songs van meezingen... Als ik alleen ben.
BeantwoordenVerwijderenYou sure made me laugh with this one!
BeantwoordenVerwijderenSorry. But you did ;-)
Toen ik het hoorde moest ik er ontzettend om lachen.
BeantwoordenVerwijderenNatuurlijk herken ik het nog.
ha bertiebo,
BeantwoordenVerwijderenjaaa... daar doe je mij groot plezier mee.
Dat hebben we vroeger veel gezongen.
We verbasterden de woorden:
Listen to the ocean
ekols sabamiljon siesjun
Ik was heimelijk verliefd op Frederik...
Groetjes!
We hadden er plaatjes van. Jeugdsentiment.
BeantwoordenVerwijderenIk ken ze niet, maar dat zal wel met de leeftijd te maken hebben. Je man is zijn eigen kanarie, zoals ze die in de mijnen gebruikten.
BeantwoordenVerwijderenAch ja, Nina en Frederik. Was één van de twee niet van adel? Enfin, ik lalala nu ook al de halve dag!
BeantwoordenVerwijderenIk heb nog nooit van ze gehoord, maar leuk verhaal 😁
BeantwoordenVerwijderenAch... Nina en Frederik! Dat is lang geleden. Ik was ze helemaal vergeten, maar nu weet ik het weer!
BeantwoordenVerwijderenWat zielig dat Frederik zo aan zijn eind is gekomen, het was zo'n leuk stel.
Mensen die fluiten.... weet je dat ik dat verschrikkelijk vind? Ik kan daar helemaal niet tegen. Arme jij :-)
O heerlijk ja dat herinner ik me ook.
BeantwoordenVerwijderenAch vreselijk arme Fredrik
Ik had het er met Leo over. Wij zongen veel in onze autoritjes. Heerlijk.
BeantwoordenVerwijderen