Vogels

 

Als ik iets geleerd heb in deze periode, dan is het dat ik vogels eigenlijk heel leuk vind. Ik had het nooit zo op vogels. Niet dat ik er een hekel aan had hoor, helemaal niet. Maar het interesseerde me eigenlijk nooit zo. 

Ja musjes, die heb ik altijd leuk gevonden. Kleine brutale opdondertjes.  Sowieso, de kleine vogeltjes in de tuin. 

Maar ik ging er echt niet voor zitten en dat deed ik dit jaar wel. We hingen wat voederdingen her en der op, we kochten een vogelhuisje en ik heb echt heel vaak zitten kijken. 

En er kwam wat langs hoor,  in onze tuin. Kauwen, duiven, mussen dus, mijn eenpotige ekster met z'n soortgenoten, koolmeesjes, pimpelmeesjes, roodborstjes (nou ja, eentje, maar die kwam vaak), vinken, spreeuwen, merels, een winterkoninkje en er zat zelfs op een gegeven moment een waterhoen op de schutting. 

We lokten ze met speciaal voer en vooral met pindakaas. Pindakaas die goed is voor vogels. En ze komen nog steeds, ze zijn er dol op. 

De groterds moeten echt wel wat doen hoor om bij die pot te komen. De kleintjes niet, die kruipen er gewoon in. Als de pot leeg is, is-ie ook echt leeg. Die hoeft bij wijze van spreken niet meer afgewassen te worden. 

We ontdekten een soort hiërarchie: als de ekster komt, dan mag hij eerst. Alle anderen gaan nog even een rondje vliegen en als er twee eksters zijn, duurt het een tijd voor ze weer terug komen. De kauwen zaten wel eens met z'n zessen op de schutting naast de pindakaaspotten. Op een rijtje. Dan ging de eerste eten en de anderen schoven alvast een plekje op. De tweede ging pas als de eerste uitgegeten was en dan schoof de rest weer op. 

Ik denk dat de meesjes het handigst zijn. De mussen willen het liefst op de grond en altijd met elkaar, ik heb nog nooit een eenzame mus gezien. Als er een is, zijn er altijd meer. 

Het was leuk. We hebben zelfs een paar vogelboeken in de vensterbank staan. Voor het geval we er eentje niet herkennen. 

De foto's hierboven maakte mijn man. Hij zat er vlakbij, in het zonnetje. Ze zijn ook niet meer echt bang. Ze schrikken vooral van een dichtslaande deur, van een hard geluid. Onze buren aan beide kanten hebben alleen steen in de tuin en een bakje planten. Daar hebben ze dus niks te zoeken en ik denk dat het daarom zo druk was. 

Bovendien letten we buiten, op een wandeling,  ook veel meer op vogels . 

Nou dat heb ik dus geleerd: plezier hebben in vogels.