Avonturen in de bus

 

Zeker naar Amsterdam, reis ik het allerliefst met de bus. De trein is ook goed hoor, maar dan moet ik eerst naar het station lopen, half uur. De bus vertrekt heel dicht bij. 

De laatste tien weken ging ik dus met de bus naar mijn cursus in Amsterdam. Ik stap uit bij het station, of eerder, afhankelijk van de wandeling die ik wil gaan maken. Ik vind het supermakkelijk. Geen file, geen zorgen, prima. 

Ik wil het liefst voorin zitten, rechts naast de chauffeur en dat is op de heenweg bijna iedere keer gelukt. Dan heb je een mooi uitzicht, sterker nog, dan zie je wat. 

De plaatsen daarachter zijn zo laag dat ik eigenlijk alleen maar de lucht zie. En achterin is het dan wel weer wat hoger, maar ook veel drukker met scholieren. 

Als ik er niet kan zitten omdat de plek al bezet is, hou ik de zaak met argusogen in de gaten en zodra diegene voorin er uit gaat, schiet ik naar voren. De vrouwelijke chauffeur die dat zag,  laatst,  zei: 'Ik heb de allerbeste plek, maar u nu de op een na beste'. 

Van de chauuffeurs heb ik trouwens een studie gemaakt. 

Er zijn er bij die uitstralen dat ze hun werk leuk vinden. Die zijn aardig, begroeten iedereen die binnenkomt, zijn geduldig als er buitenlanders instappen die de gang van zaken niet kennen. Ze geven vaak nog extra aan dat dit de halte is voor...

Deze chauffeurs zingen soms, of fluiten. Ze zwaaien enthousiast naar hun tegemoetkomende collega's. En als ze toe zijn aan de overdracht aan de volgende, maken ze een praatje en wensen de nieuwe collega en de mensen die in de bus blijven een fijne dag. Ze wachten ook tot oudere mensen als ik zitten, voor ze gaan rijden. In mijn geval best belangrijk. Ik ben altijd bang om te vallen. 

Soms maken ze een praatje met mij als ik voorin zit. 'Ik heb het allermooiste beroep van de wereld', zei er laatst een. 'Dus mevrouw als u zoons hebt of kleinzoons, vertel het ze want we kunnen altijd nieuwe mensen gebruiken',

Maar er zijn er ook bij die ronduit onaardig zijn en chagrijnig. Laatst zat ik voorin en viel door een rare draai van de chauffeur in een bocht van de bank. Het liep maar net goed af.  Ik schrok en maakte een opmerking over zijn manier van rijden in die bocht. 'Ja' zei hij, 'u moet natuurlijk ook niet denken dat u thuis op de bank zit, met uw telefoon in uw hand'. 

Ik had inderdaad op mijn telefoon zitten kijken, maar mij lijkt het dat dat toch moet kunnen. 

Ik ben ook wel eens gewoon voorbij gereden terwijl ik stond en mijn hand op stak. Erg vervelend. Laatst stapte er een mevrouw in, die door de vorige bus ook voorbij was gereden. Ze was oud en liep met een stok. 'Nou',  zei de chauffeur (die er niets aan kon doen hoor), 'dan moet u uw telefoon aanzetten en er mee zwaaien. Dan zien ze u wel'. 

Maar de meeste chauffeurs zijn hartstikke aardig en ik heb respect voor hun rijden. Het is soms best lastig en voorin zittend heb ik de chauffeurs geen fouten zien maken. Ik heb ze wel met enige regelmaat horen tieren en foeteren over de andere weggebruikers. En ze hebben gelijk. Dat gaat soms maar net goed.

Mijn bus stopt niet meer op het CS. Ik moet nu naar station Noord en vandaar met de metro.  Weer een andere ervaring.