Ze heeft er vaak mee gespeeld. Maar op een gegeven moment verdween het toch naar zolder.
Tot Anna geboren werd. Toen verhuisde het naar Amsterdam.
Anna hééft er mee gespeeld hoor, maar niet vaak. Niet echt een (poppen)huiskind.
Daarna kwam de tweeling en die hebben er écht mee gespeeld.
Het staat nu nog op de kamer van Noor. Ik weet eigenlijk niet of zij er nog wat mee doet.
Altijd als ik het huis zie denk ik even aan mijn vader.
Want wat zou hij het leuk gevonden hebben: die meisjes die er mee bezig waren.
Hij heeft het ook met veel plezier gemaakt.
Het was nog traditioneel hoor. Onze oudste zoon kreeg een garage, onze dochter kreeg een poppenhuis en voor onze jongste zoon maakte hij een pakhuis.
Die garage is ook volop gebruikt en staat nu nog bij de kleinzoons. Het pakhuis staat hier en als er kleinkinderen zijn spelen ze er nog altijd mee.
Die stoeltjes vind ik echt een hoogtepunt. Zo mooi gemaakt!
Ook traditioneel: mijn moeder maakte dan het matrasje voor in het bed en zij bekleedde de stoeltjes.
Ik herken de stofjes op die stoeltjes.
Dat zijn restjes van jurkjes die ze voor mijn dochter had gemaakt.
Ze zijn daar lang en met plezier mee bezig geweest.
Mijn ouders zijn hier komen wonen toen ze al best oud waren. Ze wilden in de buurt van hun kleinkinderen zijn.
Ze kwamen uit een druk leven en hier kenden ze helemaal niemand.
Maar dat vonden ze niet zo belangrijk.
Ze hebben erg genoten van ons drietal en zo'n klus als het poppenhuis zal ongetwijfeld een boel afleiding hebben gegeven.
Oh ja... voor het buitengebeuren had mijn vader nog een wip en een schommel gemaakt. Mooi hè
Wat een prachtig poppenhuis. Daar hebben je ouders veel werk aan gehad, maar ook veel plezier. Fijn dat ze voor hun kleinkinderen verhuisden, dat vonden de kleinkinderen vast ook leuk.
BeantwoordenVerwijderenGoed bewaren, dan kan er misschien ook nog een volgende generatie mee spelen!
Dat is inderdaad heel mooi gemaakt. Daar zat veel liefde in dat werk.
BeantwoordenVerwijderenOntzettend leuk! Traditiegetrouw heb ik hier nog een garage staan die ooit van mijn zoon was. Maar misschien kan hij omgebouwd tot woonhuis. Voor kleindochter.
BeantwoordenVerwijderenEcht heel erg mooi gemaakt. En zo leuk ook met die herkenbare stofjes, dat maakt het zo eigen. Het buitenspeelgoed is ook leuk gedaan, dat zie je ook niet zo vaak, dat maakt het nog leuker.
BeantwoordenVerwijderenOh wat leuk. Dat buitenspeelgoed is ook enig. Met liefde gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenMijn schoonvader maakte voor zijn zoons een garage, daar hebben onze eigen zoons later ook weer mee gespeeld. Leuk dat dit soort dingen in de familie blijft.
BeantwoordenVerwijderenWhat wonderful memories you have there!
BeantwoordenVerwijderenWat mooi om te hebben en te koesteren, of er nu iemand mee speelt of niet.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig! Zulke dingen moeten in de familie blijven. Je ziet echt dat alles zorgvuldig is bedacht en gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenGaaf dat het speelgoed zo lang mee gaat.
BeantwoordenVerwijderenWat prachtig zo n poppenhuis.
BeantwoordenVerwijderenHet poppenhuis is heel knap gemaakt door je vader en heeft zelfs dakramen! En het ziet er zo kleurig uit allemaal! Ik vind het zo leuk dat zoiets dan de familie doorgaat!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat poppenhuis Bettie! Mooi gemaakt door je vader en moeder.
BeantwoordenVerwijderenOok zo'n mooi aandenken.
Dat de kleinkinderen nog met het zelf gemaakte speelgoed spelen is ook heel bijzonder.
Zelf heb ik ook een schitterend poppenhuis gehad als kind, ook door mijn vader gemaakt.
Dat had verlichting en een zolder en een voor- en achterkant.
Voor was er een groot gebogen balkon en een heuse voordeur.
Helaas is het er niet meer, maar het is ook wel heel groot om ergens te bewaren.
Jullie speelgoed maar bewaren voor de kinderen van de kleinkinderen :-)
Zo'n vader komt mij bekend voor, dat deed de mijne ook. Wij gingen in de zomer met mijn moeder op vakantie naar Wijk aan Zee en mijn vader bleef thuis om te knutselen. Soms kwam hij langs en had dan witte opgedroogde verf aan zijn handen. Hij wilde niet zeggen wat dat was, maar thuis stond een houten garage voor mijn broer zijn dinky toys klaar. En een andere keer had hij een poppenhuis gemaakt voor mijn zus en mij. Als leraar had hij zes weken vakantie en hij was geen strand zitter dus iedereen blij!
BeantwoordenVerwijderenDat geeft ook mij speelkriebels. Wat lief en wat een mooi werk.
BeantwoordenVerwijderenOh wat hartstikke leuk.
BeantwoordenVerwijderenIk had ook een door mijn vader gemaakt poppenhuis, zo is mijn liefde voor poppenhuizen en miniaturen ontstaan en dat is nooit meer overgegaan, want in Belgie heb ik twee kamers vol :-)
Wat prachtig en wat bijzonder dat het er allemaal nog is!
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige herinneringen heb je aan dit zelfgemaakte huis van je ouders.
BeantwoordenVerwijderenDat is bijna een rijksmonument, zo'n prachtig poppenhuis!
BeantwoordenVerwijderenHahaha, Dorien. Ik zal er een bordje voor maken!
BeantwoordenVerwijderenEnig, wat een geduld en liefde heeft daar in gezeten.
BeantwoordenVerwijderenWat een liefde zit er in dit poppenhuis! Heb je er aan gedacht om de geschiedenis ervan te printen en achterop te plakken of op de poppenkastzolder een plaatsje te geven?
BeantwoordenVerwijderenOch wat ontzettend leuk om te zien, wat zullen je ouders er samen met
BeantwoordenVerwijderenheel veel liefde aan gewerkt hebben. Wie weet bij wie het in de familie
in de toekomst nog allemaal komt te staan en dat er met liefde mee gespeeld
gaat worden.
Goh, wat leuk dat dit nog steeds in de familie is en in ere gehouden wordt!
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig poppenhuis, met heel veel liefde aan gewerkt door beide, wat een mooie herinneringen zitten daar voor jou aan vast.
BeantwoordenVerwijderenEn zo leuk dat er ook wat werd gemaakt voor de jongens, prachtig !
Wow, geweldig!
BeantwoordenVerwijderen