Een schitterend gebrek.

 

Een film, gebaseerd op een boek van Arthur Japin, een kostuumdrama bovendien, dat is wel wat voor mij.

Ik ben altijd erg voorzichtig met een boekverfilming, maar ik had me geen zorgen hoeven maken. Want ik had het boek helemaal niet gelezen. Ik dacht van wel, ik dacht dat ik alles van Japin had gelezen. Echter dit boek dus niet. En of ik dat nu nog ga doen weet ik niet. 

De film was overduidelijk, dus waarom zou ik. 

Op de filmposter hiernaast zie je de hoofdpersoon, Lucia. 

Zij is nog erg jong als ze verliefd wordt op Giacomo Casanova en hij op haar. 

Ze willen voor altijd bij elkaar blijven. Maar het noodlot slaat toe. Lucia krijgt pokken terwijl haar geliefde op reis is. Ze overleeft deze ziekte, maar is in haar gezicht getekend voor het leven. Ernstige littekens zorgen ervoor dat ze zich niet meer wil vertonen aan de buitenwereld. 

Als Casanova terugkeert, laat ze iemand vertellen dat ze niet meer op hem heeft willen wachten. 

Vele jaren later, Lucia draagt inmiddels een masker,

ontmoeten ze elkaar weer. 

Hoe het verder gaat weet ik, maar zal ik hier niet vertellen. Maar ik vond het een mooie film die me van begin tot eind heeft geboeid. 

Mooi gemaakt, goed geacteerd, mooie kostuums en goeie muziek. Wat wil je nog meer? Niks toch zeker?