Beach Boy

Zoals we een dag per week op Anna passen, gaan we ook op Odin passen. We hebben met Anna ervaren hoe leuk dat is en wat een band we met haar hebben gekregen. Dus dat willen we met Odin ook. Vandaar.
Maar nu is het nog niet nodig hoor, want ouderschapsverlof.
Toch gaan we alvast, zo'n kindje verandert zo snel. Maar dan blijven we niet de hele dag.
Een paar weken geleden was het toch ineens gewoon voor het echie.
Odins ouders moesten naar een begrafenis ver weg, dus die dag traden we al vroeg aan. Kregen duidelijke en geschreven instsructies en daar gingen we.
Wil je wel geloven dat ik gewoon zenuwachtig was. Zo'n klein jongetje... Maar het ging prima hoor, het was zo weer gewend.

En we hadden mazzel dat het die dag prachtig weer was en dat je heerlijk kunt wandelen daar. Dus dat deden we.
We kregen er een tip bij over de tv uitzetten en je verstand aan, zagen wat poëzie en genoten.

En voelden drieduizend keer in de wagen of het kleine mannetje nog wel warm genoeg was en dat was-ie.

Je zou misschien denken dat strand strand is en overal hetzelfde. Maar dat is toch echt niet zo.
Wij zijn vooral fan van de Zeeuwse stranden, dat kan niet missen natuurlijk. Dat blijft zo.
En dan hebben we Egmond, omdat dat nou eenmaal voor ons het dichtstbijzijnde strand is.
Dit strand hier tussen Scheveningen en Kijkduin zo'n beetje, vond ik eerst niet veel aan. Nou ja, beter dan geen strand natuurlijk.

Maar ik raak er aan gewend  en vind het er nu  heerlijk.Ook de duinen, prachtig.
Deze week wandelden we voor het eerst met Odin OP het strand. Gewoon langs de vloedlijn!

Ik denk dat we dit met onze eigen kinderen nooit hebben gedaan. Wel in de draagzak, maar niet met de wagen.
Met hardzand is het echter prima te doen. En Odin is tot nu toe zeer relaxt in de wagen.
Ha,  volgende week weer!
Odin woont slechts vijf minuten lopen van het strand. Onze dochter noemde haar neefje al een Beach Boy en dat moet-ie ook maar worden, vind ik. Een echte Beach Boy!