De 9 dagen van Rabbit Hayes

Dit is weer een boek dat ik misschien niet gelezen zou hebben zonder de leesclub van Els.
Dus ik ben blij met die leesclub. Ik bestelde het boek in de bieb, moest even wachten en kon het afgelopen vrijdag halen.
Het boek leest heel makkelijk + ik had een bijna slapeloze nacht, dus nu is het uit.
Dat betekent al dat ik het een goed boek vond.

Het verhaal:
Rabbit  is 44, heeft borstkanker en is terminaal. Haar laatste 9 dagen worden beschreven en in die negen dagen maken we kennis met haar 12-jarige dochter Juliet, met haar ouders, met haar broer en zus, met haar vroegere geliefde Johnny en met haar beste vriendin.  We horen over het verleden, maar ondertussen wordt er getreurd, gelachen, gescholden. Kortom er wordt geleefd. 
Een kleurrijke familie die om Rabbit heen staat,  een kring van mensen die wel móeten inzien dat er geen kansen meer zijn voor Rabbit.  
En er moet een beslissing genomen worden over de toekomst van Juliet. Bij wie van de familie gaat zij die toekomst beginnen?

Ik was voorbereid op zakdoeken, maar ik had ze niet nodig. Het verhaal is geestig geschreven en ondanks het onderwerp moest ik eerder lachen dan huilen.  Dat vind ik heel knap, want het is nou ook weer niet zo dat ik zat te stikken van het lachen. Dat zou  niet goed zijn. Omgaan met zoiets ernstigs, daar gaat het om. Dat kun je niet van tevoren leren, lijkt me. Maar dat liefde helpt, sterker nog,dat het daarom draait,  dát werd heel duidelijk.