vrijdag 29 april 2016

Hendrik Groen


Ik had helemaal geen zin in dit boek. Er is zoveel reclame voor gemaakt dat het me ging tegenstaan. Maar na de eerste alinea was ik al verkocht
Dinsdag 1 januari 2013: Ik hou ook het komend jaar niet van bejaarden. Dat geschuifel achter die rollators, dat misplaatste ongeduld, dat eeuwige klagen, die koekjes bij de thee, dat zuchten en steunen.
Ik ben zelf 83 ¼ jaar.
Hendrik is niet meer zo soepel als hij was en zit in een verzorgingshuis in Amsterdam Noord. Maar zijn geest is nog zeer scherp,hij zit niet achter de geraniums. Integendeel. Hij richt met vijf andere aardige mensen uit het tehuis een club op: Omanido, oud-maar-niet-dood.
Ze organiseren om de beurt een uitje voor de groep. De directrice van het huis vindt het niks, maar Hendrik cs vinden de directrice niks. Ook het bestuur vinden ze slecht.
We leren Hendriks vrienden kennnen. De charmante Eefje, de mopperkont Evert. Het gaat over bezuinigingen in de zorg en euthanasie en urineverlies. Over de Canta en afgezette tenen.
Hendrik Groen is hilarisch en soms hartverscheurend.  Ik heb het met veel plezier zijn observaties en meningen gelezen
En me voorgenomen...

Victor Meijer maakte de tekening op de kaft. En dat heeft hij zo gedaan dat ik absoluut geloof dat Hendrik Groen er zo uit ziet..
Het tweede deel las ik ook. Meer van hetzelfde, maar toch wederom geslaagd.

Nb.: Al die tijd was het niet bekend wie de schrijver was. Er werden veel bekende mensen op aangekeken. Was het Sylvia Witteman, Arnon Grunberg, Kluun? Remco Campert werd genoemd. 
Maar iedereen ontkende. Er was veel speurwerk.
Tot deze week bekend werd dat ene Peter de Smet de schrijver zou zijn. 'De bewijzen' stapelden zich op. Maar Peter de Smet ontkent, las ik  in een artikel in de Volkskrant.
Gelijk heeft hij. Zo is het veel leuker!

11 opmerkingen:

  1. Ik had dus hetzelfde idee wat jij ook had, iedereen liep hier zo mee weg. Mijn moeder was gillend enthousiast. Ik vond het wel aardig maar was er niet helemaal kapot van. Eigenlijk bevestigde het mijn doembeeld van ouder worden een beetje ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik las het boek toen het pas verschenen was en heb het daarna nog 2 keer gelezen.
    Totdat mijn moeder 10 jaar geleden overleed, kwam ik 12 jaar wekelijks in een verzorgingshuis. Ik moet zeggen, zó herkenbaar en ook ik vond het boek vaak hilarisch, maar ik zat ook vaker met tranen in mijn ogen.
    Hilarisch vond ik de manier waarop Hendrik het leven beschrijft en de manier waarop de club er wat van probeert te maken, maar schrijnend vond ik het om zo het eind van je leven te moeten "be-leven".

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn jongste dochter vond dit ook een leuk boek...hmmm misschien toch eens lezen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Omdat iedereen zo wild enthousiast was heb ik het tot nog toe links laten liggen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik mag hem wel die Hendrik Groen en zijn Omanidoclub. Je zou willen dat ieder verzorgingshuis zo'n club aan boord had. De laatste 16 jaren van mijn werkzame leven binnen de muren van een dergelijk tehuis doorgebracht en heb mijn best gedaan het de doelgroep naar de zin te maken. Helaas is dat niet altijd gelukt. Soms lag het aan mij, soms aan de doelgroep en soms aan tegenwerkend bestuur.
    Hoewel ik niet het schrijftalent van Hendrik Groen heb schreef ik, onder het label zorg, diverse verhaaltjes op mijn blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Doet me een beetje denken aan het boek 'De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween'.
    Dat was ook een leuk boek.
    Ik ga dit boek ook op mijn leeslijstje zetten. Dank je wel voor de tip.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een vriendin van mij is ook helemaal enthousiast dus ik krijg ze via haar, leuk leuk!
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zou het Hugo Borst zijn? Die is helemaal ingewijd!
    Ik denk dat het voor mij te confronterend is. Mijn vader woont in zo'n huis en hij kan/wil helemaal niks.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik heb het 1e boek tot bijna de helft gelezen, kwamen mij herkenbare stukjes in voor, ik werk in een verzorgingshuis. Moest er wel om lachen, maar er zitten zeker rake niet leuke stukjes tussen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen