Terneuzen...ik heb er een mooie tijd gehad.
Mijn hele middelbare schooltijd, waar ik met heel veel plezier op terug kijk.
Mijn eerste baan toen ik na vier jaar Middelburg weer terug kwam.
Mijn eerst eigen flat. Nou ja van alles.
Ondanks die herinneringen was ik blij toen ik weg ging uit Terneuzen. Ik vond er helemaal niks aan.
Toch... als ik in de buurt ben wil ik altijd even kijken.
Tsjonge wat was het heerlijk fietsen langs de zeedijk. Waar je uren op de pier zou kunnen zitten en kijken.
Waar je de schepen zowat aan kunt raken
Ik schreef al eens eerder dat alle leuke dingen weg zijn, al toen ik er nog woonde was dat zo.
Het haventje vooral. Mijn school was er vlak achter en in de pauze kon je er langs lopen en soms garnalen eten, zo van de vissersboten.
Toch... de zeedijk is nog steeds de zeedijk, en de Westerschelde is nog steeds de Westerschelde Vroeger interesseerde dat me niet erg. Ze waren er gewoon, maar nu...
En nou ja, ik ben ook gewoon een sentimentele dwark.
Ik wil altijd even langs mijn oude huis.
Toen wij er kwamen wonen was dat de laatste en de nieuwste straat in Terneuzen. Daarachter was niks meer. Als je kijkt wat er sindsdien allemaal is bijgebouwd, dan is dat onvoorstelbaar. De straat waar we woonden, was toen best mooi, er woonden alleen maar Philipsmensen zoals mijn vader.
Nu stelt het niks meer voor.
Ik zie het stadhuis, waar ik getrouwd ben. De vijver waar we schaatsten. De school waar ik werkte en die niet eens meer zo heet als toen.
De huizen van mijn vriendinnen zie ik. Ik weet nog waar de leraren van school woonden.
De kroeg waar ik heel vaak geweest ben. In het begin stiekem. Café de Graanbeurs, oftewel Lange Frans.
De Noordstraat, de enige winkelstraat. Er zijn als ik goed geteld heb nog vier winkels over uit die tijd. Waaronder Sonora, de platenzaak waar ik mijn allereerste plaatje kocht, voor 3,95. (drie gulden vijfennegentig)
Porgy&Bess is er ook nog, de meest bekende Zeeuwse kroeg.
En verder vooral constant herinneringen aan mijn ouders.
Als ik weer in de buurt ben, zal ik weer gaan. Dat weet ik zeker.
En aan het eind van zo'n trip naar het verleden doen we ook altijd hetzelfde. Hier:
Weet iemand waar het staat en wat we daar deden? Marga, jij mag niet meedoen!
14 opmerkingen:
Ik herken het,zo'n wandeling door je verleden. Doe ik ook af en toe. Herinner jij je ook de plekjes, waar je speelde en de spelletjes?
Terneuzen is mooi als je het wilt zien, en net zo als alle plaatsen.Niets blijft het zelfde.
Wat leuk om zo door je verleden te wandelen. Ik heb niks met mijn geboorteplaats. Ja, de haven. Maar verder, nee hoor. Maar ik geniet van jouw reis door het verleden. Ik heb geen idee over die wegwijzer trouwens.
Dat bord staat bij het stadhuis van Philipine op het pleintje bij het stadhuisplein.
Sweet memories! ♥
Ik realiseer me opeens, dat ik nog nooit in Terneuzen ben geweest. Zelfs niet op doorreis. Het is altijd aardig om weer eens rond te kijken op plekken uit je verleden.
Ik ben nog nooit in Terneuzen geweest. Bedenk ik me ook ineens. Mooie herinneringen voor jou. XX Esther
Ga je mosselen met frieten eten?
Een terrasje pikken bij dat mooie bord? Heerlijke tocht volherinneringen, ik herken dat wel. Vroeger mee, nu des te meer!
Philippine , -- mosselen eten!
Ja er zijn hier een paar kenners. Dat bord staat inderdaad in Philippine en we gingen daar op een lekker terras mosselen eten. Philippine, de mosselplaats bij uitstek. En tjongejonge wat waren ze weer heerlijk.
ja, dat dacht ik wel, dat ik niet mee mocht doen! Tjonge, die zomer dat we in het mosselrestaurant "in de bediening" werkten en vaak meer ontvingen aan fooien (vooral van de Belgen) dan aan "salaris". Wat voelde ik me toen rijk!
Een keer 100 Franc, dat was zeven gulden!!!!
dabedoelik! hoewel, ik was dat wel vergeten :)
Een reactie posten