Dwarsligger

Nadat ik het eerste deel van deze serie, getiteld Blauwe Maandag, had gelezen, wilde ik eigenlijk meteen verder met het tweede deel, het dinsdagverhaal. Over Frieda Klein, die ik inmiddels erg waardeer.
Dus ik reserveerde het boek in de bieb en moest vervolgens lang wachten. Toen een berichtje dat het boek er was. Hoera!
Bleek het een dwarsligger te zijn. Zo'n klein boekje dat je makkelijk in je handtas propt, zelfs als die overvol is.
Ze bestaan al lang, de Dwarsliggers, maar ik heb er nog niet vaak eentje gehad.
Ze zijn klein. Ik lees dat de bladspiegel van één pagina uit een gewoon boek, overdwars op twee pagina's van elk acht bij twaalf centimeter wordt afgedrukt.
Dit boek(je) had 765 bladzijdes.
Het is me niet tegengevallen, maar het speelde natuurlijk mee dat ik verder wilde met Frieda. En als ik dat eenmaal heb word ik erg ongeduldig.
De bladzijdes zijn heel goed te lezen, goed duidelijk. Ze zijn wel erg dun en dat maakt het omslaan soms wat lastig. Maar verder is het me toch wel goed bevallen en zal ik als dat zo uitkomt zeker nog wel eens naar een Dwarsligger grijpen.
Mijn voorkeur heeft het niet. Ik heb het liefst een gewoon boek. Dat is ook de reden dat ik mijn E-reader aan mijn oudste zoon gaf. (Onder voorwaarde dat ik hem terug wil als we een langere vakantie zouden  plannen)
Als dat zo is, neem ik én een paar Dwarsliggers en die E-reader mee. Makkelijk en licht.
En die gewone boeken? Die zullen er denk ik wel uit gaan. Maar het zal mijn tijd nog wel duren.
Hoop ik!

O ja en wat Frieda betreft is het donderdag. Wachten op woensdag heb ik uit. En het blijft boeien. Heerlijk.