Zelf doen

De handigste persoon die ik ken, ben ik niet. Bij lange na niet.
Ik snap apparaten nooit en als ik dénk dat ik het snap, gaat er toch nog vaak iets mis. Het is ook een soort selffulfilling prophecy hoor, maar doe daar maar eens wat aan.
Voorbeeldje: in het ziekenhuis was een kluisje op de kamer van mijn man en ons werd dringend aangeraden daar gebruik van te maken. (Dat is trouwens ook wel erg, zelfs in een ziekenhuis wordt er gejat, blijkbaar).
Maar goed, Frits koos een code en stopte zijn portemonnee in het kluisje. Er was een zeer duidelijke stap-voor-stap gebruiksaanwijzing.
Frits sloot het kluisje en opende het. Perfect.
Toen moest ik het doen, want hij zou het later op de dag niet zelf meer kunnen. Ik deed precies wat er stond en het ging prima.
Maar toen het 's avonds echt moest, kreeg ik het kluisje niet open. Absoluut niet. Helemaal niet. Echt niet.
Dochter was er bij, maar haar lukte het ook niet. Dat was logisch, ik had het al verpest natuurlijk.
Moest het nachthoofd er aan te pas komen. Zij is de enige op de afdeling die nog een andere code heeft om het kluisje toch te openen. Het lukte haar, maar hoe gênant!!!  En dat is dus maar één dingetje hè.

Toen we thuis waren ging ik een paar boodschappen doen. In de dichtstbijzijnde supermarkt, waar ik anders bijna nooit kom.
Die supermarkt is pas geheel uitgebreid en opgeknapt en erg mooi geworden.
Maar... je moet je brood er zelf snijden. In het blinkende apparaat dat je hiernaast ziet.
Ik las de gebruiksaanwijzing en dacht het te begrijpen.
Er was niemand, dus ik kon niet even de kunst afkijken.
Toen ben ik toch maar ergens anders brood gaan halen.
De volgende dag deed ik weer boodschappen. Het brood zag er lekker uit en ineens dacht ik: 'Wat een flauwekul, ik ben een redelijk hoog opgeleid iemand, ik kan lezen, ik ben nog niet aan het dementeren, dat moet toch lukken. Iedereen kan het. Anders zetten ze zo'n ding niet neer. Hup, schiet op!'

Het ging goed. Nou ja, het ging bijna goed. Het brood werd perfect gesneden, maar toen ik de zak er om moest doen, scheurde die. En viel het gesneden brood enigszins uit elkaar. ging de zak er helemaal niet meer om. Tja...

ps: Ik vind het toch een geslaagde vinding. Vooral omdat je kunt kiezen hoe je het brood gesneden wilt hebben. Dun, gewoon of dik. Ik koos dun en dat zijn echt hele mooie dunne sneetjes. Lekker. Volgende keer maar eens dik proberen!