Het Pauperparadijs

Het Pauperparadijs, een boek van Suzanna Jansen, kocht ik jaren geleden.
Ik was toen in de boekhandel en wilde een boek kopen. Bijzonder hè, haha.
 'Is het een cadeautje?' vroeg de verkoper en ik zei dat het voor me zelf was.
'Dan moet u dat niet doen' zei hij. 'Kijk, dit boek is veel beter, in dat genre'. Dat boek dat hij beter vond, was het Pauperparadijs. Ik luisterde naar hem. Soms doe ik dat. 
En ik was zeer onder de indruk. Van de gebeurtenissen, van het verhaal.
(Ik weet jammer genoeg niet meer welk boek ik toen eigenlijk had willen kopen)
Ik ben ook in Drenthe geweest en heb Veenhuizen, waar de Kolonieën van Weldadigheid waren gevestigd, bezocht. Het Gevangenismuseum.  Boeiend en ook wel schokkend.
Dus het lag voor de hand dat we de voorstelling die daar door Tom de Ket is gemaakt, zouden gaan zien, daar ter plekke.
Het kwam er niet van. Vervolgens wilde we de voorstelling in Carré gaan zien. Het kwam er niet van.
Vorige week kwam er een mailtje van de BankGiroloterij, dat de voorstelling voor 6 euro bezocht kon worden. Er waren zelfs nog verschillende tijden om uit te kiezen. Het was de laatste mogelijkheid, want het is afgelopen nu.
Voor ons werd dat zondagmiddag om twaalf uur.
Wat een heerlijk tijdstip, ruim de tijd om daar met het OV te komen en niet dat we 's avonds om elf uur nog eens terug moesten reizen. Dus we gingen

We kregen voor die zes euro een prachtige plaats, rij negen. En trouwens, Carré is altijd een feestje. Waar je ook zit.
Het is al feestelijk binnenkomen,  met de mensen in uniform die je kaartje controleren en je een mooie voorstelling wensen.
Die gigantische rode gordijnen, de kroonluchters...
De schrijfster van het Pauperparadijs was er ook. Je kon haar boek kopen en laten signeren. Ik had er niet aan gedacht om mijn exemplaar mee te nemen.
Maar ze wilde best op de foto.

Ik vond het geweldig. Echt! Het begint met de armoede in de 19e eeuw in Amsterdam, de Jordaan. Daar wonen Teunis en zijn zusje Aagje en zij worden als paupers op een schip gezet naar Drenthe,  om daar heropgevoed te worden.
Dat  'opzenden' was begonnen als een idealistisch experiment, om armoede uit te roeien en het liep uit op een drama.
Teunis wil weg, maar wordt verliefd op de bakkersdochter Cato.
Nou om wijzer te worden over dit vergeten stuk geschiedenis kun je beter het boek van Suzanna Jansen lezen. Dat is indrukwekkend en boeiend.
Maar dat doet niks af aan deze prachtige voorstelling. Zo mooi gemaakt. Zo'n goed ensemble en een hele mooie rol van Paul R. Kooij.