Mijn Engels was ooit goed, lang geleden. Ik had voor mondeling een tien op mijn eindexamen en voor schriftelijk een negen. Dat leverde me nog een prijs op, die voor het beste mondeling. Mijn Frans was ook goed. Duits was een stuk minder, daar had ik een zeven voor. Maar ik kon me prima redden.
Veel Frans heb ik na dat eindexamen niet meer gesproken. Ja ooit op een vakantie toen ik een Frans vriendje had. En een beetje tijdens andere vakanties. Duits bijna nooit. Engels natuurlijk wel en bovendien is er heel veel Engels op tv.
Maar de laatste tijd ben ik erg teleurgesteld in mezelf. Ik begrijp in alle drie de talen alles, nou ja bijna alles, echt waar. Lezen is ook geen probleem. Dat gaat prima als ik me concentreer. Maar op een fatsoenlijke manier spreken... dat gaat hard hollend achteruit en daar baal ik van. Vooral omdat er in het tijdelijke museum Engelsen, Fransen en Duitsers komen en dan sta ik toch met enige regelmaat wat te stamelen en te zoeken naar woorden. En vooral van Frans kan ik dat niet uitstaan.
Ik overwoog al om nog eens een cursus te doen, maar ja, als de achteruitgang door de leeftijd komt, heeft dat ook weinig zin.
Dus misschien moet ik me maar gewoon aan het advies uit het volgende gedicht houden!
Dearest creature in creation
Study English pronunciation
I will teach you in my verse
Sounds like corpse, horse, and worse.
I will keep you Susy, busy
Make your head with heat grow dizzy.
Tear in eye, your dress will tear
So shall I! O hear my prayer
Just compare heart, beard and heard,
Dies and diet, lord and word,
Sword and sward, retain and Britain
(Mind the latter, how it's written)
Now I surely will not plague you
With such words as plaque and ague
but be careful how you speak
Say break and steak, but bleak and streak
Cloven , oven, how and low
Script, receipt, show, poem, and toe
Enfin, dit gaat nog een aantal coupletten zo door en dan eindigt het als volgt:
Finally, which rhymes with enough?
Though, through, plough, dough, or cough?
Hiccough has the sound of cup
My advice is give it up!
Geschreven door Gerard Holst Trenité
Nog even een kleine aanvulling: gisteren was er een echtpaar uit Australië in het tijdelijke museum. Zij waren in 1983 geëmigreerd met hun jonge kinderen. Die kinderen spreken Nederlands en Engels natuurlijk. Maar de kinderen van de ene zoon leren nog steeds Nederlands. De kinderen van de andere zoon niet, maar dan ook helemaal niet. De vrouw van het echtpaar vertelde hoe erg ze dat vindt. De afstanden waar zij wonen zijn groot, dus vaak is het: even bellen met de kleinkinderen. En dan geniet ze heel erg van bijvoorbeeld 'Welterusten, oma'. Maar ook van 'Goodnight, Granny'. Ze is nu bang dat ze straks het contact met de Engels sprekende kleinkinderen gaat verliezen als zij zelf terugvalt, helemaal terugvalt op Nederlands. Ze heeft het om zich heen zien gebeuren.
23 opmerkingen:
aha, daar had ik het ook even moeilijk mee. Maar een goed advies was het zeker. Ik spreek meer Amerikaans dan Engels, dat komt omdat we jaren Amerikaans vrienden hadden. Die waren gelegerd in Brunssum en woonden tegenover ons. De kinderen waren even oud als die van ons. Als je elkaar dan dagelijks spreekt gaat dat vanzelf.
De leeftijd? Ik hoorde wel van heel oude mensen,die jaren in Nederland wonen en steeds slechter Nederlands gaan spreken,terugvallen op hun moedertaal. Moeilijk in een verpleeghuis
Dat waren mooie cijfers!! Jammer dat het nu minder lukt om je bezoekers goed te woord te staan. Maar andersom geldt het meer hè. Want welke buitenlander spreekt nou Nederlands? Dit jaar ging het met mijn Frans minder goed dan andere jaren. En daar baalde ik wel van. Engels spreek ik zelden, en Duits nog minder. Het gedicht is geweldig leuk, zeker het einde.
Als je moet wisselen in talen, dat vind ik vreselijk moeilijk. Ik had ooit een vriend die veel gebeld werd door Duitse klanten. En als ik dan de telefoon moest opnemen en ze te woord staan terwijl mijn hoofd in een Engels studieboek zat, dan ging ik volkomen hakkelen. Maar Engels blijft bij mij op niveau omdat ik veel BBC kijk.
Ja maar dat doe ik ook BBC kijken en dat is geen enkel probleem. Maar juist de spreekvaardigheid gaat achteruit.
Wel erg jammer Bettie dat je de talen nog goed verstaat maar niet zo vloeiend meer spreekt. Misschien helpt het om eens een boek in een van die talen hardop lezen om de woorden weer te "proeven"
Een vreemde taal, blijft een vreemde taal omdat het later aangeleerd is. Maar als jij een paar dagen in Londen ben en je hoort niets anders om je heen, gaat het spreken dan weer vlotter? Mij helpt dat wel. Het gedicht is geniaal!
Nee niet echt. Emie. Het wordt langzaamaan minder.
Oeh, dat was even een wake up call.
Ja gekke taal dat Engels. Een leraar Engels van mijn school heeft wel eens gezegd dat Nederlandse leerlingen het Engels vaak beter beheersen dan Engelse. Dus zelf vinden ze het blijkbaar ook lastig.
Kan met je geheugen te maken hebben. Misschien een aantal veel voorkomende uitdrukkingen in je telefoon opslaan. Of woorden. Of op kaartjes in je zak, of in een klein notitieboekje als je in je museum mensen te woord moet staan.
Hier hakkel ik ook wel eens bij specifieke woorden uit ons werkgebied. En dan vind men nog dat ik heel goed Engels spreek (vind ik niet). En na mijn burn-out kon ik niks meer verstaan op de BBC. Dat is langzaam wel teruggekomen, maar kennelijk werkt je brein zo bij ziekzijn. Die connecties veel langzamer maken. De kennis is er dus nog wel, maar ligt niet meer voor het grijpen zoals voorheen.
I had the best English-teacher (native), who was fun. Rock-music, not only the stupid book, surprising stories, too,and no German at all.
But I am sad I could choose only between French and Latin (same still) - I could´ve needed Spanish so often! Too close to French for me...
Wat een geweldig gedicht.
Wat jammer voor je dat het spreken zo achteruit gaat en het lezen van jouw stukje geeft me nou niet echt moed om hard aan het Portugees spreken te werken.
It's always time to learn or re-learn a language, what ever our ages, it's good for the brain, even if it takes longer to learn :)
My younger sister lives in South Africa, married to a Greek, so they never spoke either Portuguese or Greek to the kids, only English, and I see that the kids don't communicate much with the grandparents due to a language barrier, which is sad.
I was once fluent in Japanese. Then I lost the craft as I hardly spoke a word to anyone else in my Australian life.
Blijkbaar is het dus ook geen kwestie van veel doen, want door jouw vrijwilligerswerk kom je regelmatig met buitenlanders in aanraking. Kan me voorstellen dat je de pest in hebt. Wat ik me wel afvraag gaat het echt hard hollend achteruit of denk je dat door de frustraties die het geeft.
Fraai gedicht, maar opgeven lijkt me voor jou geen optie, zo steek je denk ik niet in elkaar.
Nou zo hard nou ook weer niet hoor
Hard hollend is misschien iets overdreven. Maar het gáát achteruit
Heb ook wel staan hakkelen, zoekend naar het woord brug in het Frans. Terwijl ik tijden alleen maar Frans sprak. Maar ook al hakkel je, uiteindelijk weet je je toch te redden. Dat gedicht is super!
Ik zie het in de zorginstelling waar ik in de schoonmaak werk gebeuren met allochtone clienten, ze wonen al jaren in Nederland en spraken best goed Nederlands, maar als ze mentaal achteruit gaan vallen een aantal van hen weer terug in hun moeder taal en helaas zijn er niet altijd begeleiders die die talen machtig zijn. Veel gaat dan met plaatjes en gebaren, maar als het gaat om emoties en gezondheidsklachten is dat niet altijd effectief en niet in alle gevallen is er familie om hier in bij te springen.
Ik las vandaag in de Volkskrant van zaterdag dat het goed voor je brein is om actief bezig te zijn met een vreemde taal ná je 65e en dat kan op allerlei manieren. Zelf probeer ik weleens een uurtje in het Engels te communiceren met mijn partner, maar dan moet die dat natuurlijk ook leuk vinden ....
Toen ik nog werkte schakelde ik heel makkelijk over van Engels naar Duits of Frans maar ik merk nu dat ik daar steeds meer moeite mee krijg. Maar goed, ik red me nog.
Ik verbaas me er altijd over waarom wij zo nodig hier in Nederland buitenlands moeten spreken. Waarom doen buitenlanders hier op bezoek niet meer moeite hier zich aan te passen.
Duits gaat me prima af, Engels ging vroeger heel wat beter dan nu, en Frans, tja, je ne parle pas francais 😀
Een reactie posten