Laatst waren we dus in het Kunstmuseum in Den Haag en daar hing een werk van Paula Rego. Het is een vrij recente aankoop en van Paula Rego had ik gehoord, maar niet veel gezien.
Dit drieluik is van haar, van Paula Rego en ik heb er zeker tien minuten naar staan te kijken. Proberend te doorgronden wat ik nou eigenlijk zag. Het heet The Pillowman, geschilderd in 2004. Op het eerste deel een meisje dat een kruis draagt en die kussenman.
Het midden gedeelte: op de achtergrond aan zee weer dat meisje met dat kruis, een ander meisje of vrouw die op die kussenman is gaan liggen, een pop, een vliegtuigje, iemand met een baby.
En dan sta ik daar en behalve dat ik het knap geschilderd vind en fascinerend, kan ik alleen maar denken: 'ik begrijp niet wat ik zie'.
Ook niet na tien minuten kijken en peinzen. En tien minuten is bijna 20 keer zo lang als de gemiddelde tijd die de meeste bezoekers aan een schilderij besteden.
Ik heb best wel fantasie en kan heus wel wat verzinnen. Maar dat ben ik. Ik wil juist weten wat de kúnstenaar heeft willen zeggen. Er stond ook niks bij.
Dat vind ik dan jammer. Zeer onbevredigend.
(Inmiddels heb ik natuurlijk gegoogeld en sommige dingen zijn duidelijk geworden. . Die ga ik hier niet vertellen. Alleen dat de Pillowman een toneelstuk is en dat Paula Rego daar haar figuur op baseerde).
18 opmerkingen:
Een mooi drieluik en als het zoveel vragen oproept is het in ieder geval geslaagd. Wellicht dat je het verhaal erachter moet lezen om te zien waarom dit op deze wijze in beeld is gebracht.
Ik snap hier ook he-le-maal niets van. Ik dacht eerder dat de pillowman in het laatste deel troost zócht. Denk dat ik ook even ga googelen 😊
Ik heb maar even gegoogled, maar wat ik vind maakt me niet echt veel wijzer. Het zal allemaal wel, denk ik dan.
Je kijkt toch weer anders als je er wat informatie bij krijgt. Ik heb dat ook even gedaan. Het is een indrukwekkend drieluik en waanzinnig mooi geschilderd.
Intrigerend drieluik, maar achtergrondinformatie helpt bij het kijken. Dan zie je meer.
I understand your "frustration". Like "Sculpture by The Sea" - G and I were lost about some art, P got a leaflet and we got at least a clue for some.
Verdulleme, nou moet ik gaan Google-en.
Jouw 'niet begrijpen' zorgt wel voor aandacht voor The Pillowman.
Deze kunstenares put waarschijnlijk heel erg uit haar persoonlijke zijn en leven waardoor het voor het publiek moeilijk te interpreteren is (zeker zonder uitleg). Geef mij Hermanus Berserik maar!
Ik vind het er angstaanjagend uitzien. Waarschijnlijk was ik er snel langsgelopen.
Ik zou hier dus naar kijken, concluderen dat ik het heel lelijk vind en gelijk doorlopen :-)
Heel eerlijk gezegd: ik zag jouw geplaatste afbeeldingen en dacht: Soedah, laat maar.
Van kunst mag iedereen het zijne oppakken -- je hóéft er geen energie in te steken. Sneu voor de kunstenaar als je het links laat liggen, maar iemand anders haalt er misschien troost en steun uit, wie weet. Dat nivelleert wel weer.
Natuurlijk hoeft het niet, maar ik wil het juist graag begrijpen en daar wil ik ook best energie insteken. Omdat ik het geweldig geschilderd vind, omdat ik nieuwsgierig ben en graag iets leer.
Wel jammer dat er in het museum niet een verklaring wordt gegeven. Zelfs na Google is het lastig te begrijpen. Ik krijg het gevoel dat de kunstenares niet erg vrolijk in het leven staat, maar dat is mijn interpretatie.
Ik kan er niet warm voor lopen.
These paintings are so powerful indeed. Agony is palpable.
That’s some very emotional stuff!
-PR from https://flightsofthesoul.wordpress.com
Paula Rego was a Portuguese artist, who died last year. There is a museum in Cascais with her works of art, but I have actually never visited it as I didn't think her art was my style. I'm with you, it's a bit strange.
Een reactie posten