Lessen in Chemie

 

Dit boek las ik omdat Iris er over schreef. Het leek me een leuk verhaal met een serieuze ondertoon. En dat was het precies: Leuk, geestig en serieus

Hoofdpersoon is Elizabeth Zott.  Aangezien het verhaal zich afspeelt in de jaren zestig van de vorige eeuw, zijn er nog niet veel briljante vrouwelijke scheikundigen. 

Elizabeth  is dat wel. Zij is zowel briljant als vrouw. Dus moet zij dubbel zo hard werken als mannen in dezelfde periode.

Dat is dus ook wat ze doet en dan leert ze op haar werk Calvin kennen, een nog jonge scheikundige die toch al de Nobelprijs op zijn naam heeft staan. Calvin Evans. 

Hij is superintelligent, heeft ook wel wat sociale beperkingen, maar...

Calvin ziet Elizabeths talent en daarna ziet hij Elizabeth. 

Dat wordt wat en het gaat heel goed. 

Zij tweeën, Calvin en Elizabeth.  Al snel is Elizabeth zwanger. Door de onverwachte dood van Calvin staat ze er alleen voor. Met hond en dochter. 

En ze krijgt ontslag want dat ging zo in die tijd.  Haar collega's hebben haar nog wel nodig en betalen haar voor haar inbreng. Heel onredelijk. 

Maar dan verandert er wat. Er is een link tussen chemie en koken en Elizabeth wordt tv-kok. Ze doet het precies zoals ze wil en is succesvol. 

In de verte herinnerde dit boek me aan het Rosie-project. Maar ik vond dit echt geestiger. Gewoon lekker leeswerk.