Ik kreeg zin in dit boek omdat ik een recensie las bij Griemmank. En omdat ik net een heel stel 'moeilijke' boeken had gelezen, leek dit me een lekker, ontspannend verhaal.
En dat was het ook.
Vrouwen in de hoofdrollen. De twee vrouwen waar het verhaal om draait zijn allebei niet erg happy.
Sam heeft een drukke baan en wordt wel gewaardeerd, behalve door haar baas die de pik op haar heeft. Ze heeft een man die ook ongelukkig is. Sam werkt zich uit de naad en hij doet niks, ook geen moeite om er weer bovenop te komen.
Nisha is, dankzij haar steenrijke echtgenoot, zeer verwend en gewend aan een leven vol luxe. En ze pleziert haar man om dat zo te houden.
Sam en Nisha kennen elkaar niet, maar sporten in dezelfde sportschool en nemen op een dag per ongeluk de sporttas van de ander mee.
In de tas van Samantha, die Nisha dus krijgt, zit niks bijzonders. Maar in Nisha's tas zitten peperdure Louboutins en een Chanel jasje. Sam heeft even geen tijd om de tas terug te brengen en omdat het net zo uitkomt (ze heeft door alle drukte niet de juiste kleren aan voor een belangrijke afspraak), gebruikt ze de schoenen even en het jasje ook.
Nisha ondertussen, krijgt te horen dat haar man van haar wil scheiden en van het ene moment op het andere staat ze op straat en kan niet meer in haar huis. Geen kleren en geen cent.
Ja en dan gebeurt er natuurlijk van alles, ze leren elkaar kennen, krijgen hulp van andere vrouwen en die schoenen blijken veel belangrijker te zijn dan ze ooit hadden gedacht.
Ik denk dat dit verhaal heel goed verfilmd zou kunnen worden. Ik zie het voor me.
Jojo Moyes heeft heel veel fantasie en gebruikt die. Schrijven kan ze trouwens wel hoor. Dus een filmscript... het lijkt me dat ze dat ook heel goed kan.
Het is een onzinverhaal, een dat- kan- helemaal- niet verhaal, maar ik heb het met plezier gelezen. Als een lekker tussendoortje.
Ps. Ik ben net zelf een beetje gaan sporten en ik heb echt even in de kleine, rommelige kleedkamer daar gekeken naar wat voor sporttassen er staan.
Het leek me niet dat er Louboutins in die tassen zitten, maar ja, je weet maar nooit natuurlijk. Déze kosten 745 euro.
15 opmerkingen:
Ik weet zeker dat ik in geen 750 jaar dat geld aan een paar schoenen zou besteden...
Ik las het ook als tegenwicht voor het boek van Theun de Vries ‘’Terug uit Irkoetsk”
De schoenen van mijn man kosten €1500 dus Sjoerd zeg nooit nooit!
Ook zo'n niemendalletje is leuke ontspanning af en toe.
Ik wacht op de film. :)
Een goed en vlot geschreven boek is altijd de aanbeveling waard. Hij staat op.mijn lijstje.
Ik las van haar De Sterrengever en vond het prachtig. Dus ik begon vol enthousiasme in dit boek. Maar eerlijk gezegd, het kon me niet zo boeien. Grappig dat dat bij dezelfde schrijfster kan hè. Succes op de sportschool!
Heb ook ooit op zo’n naaldhakken gelopen, geen Louboutins hoor, maar ze liepen wel heerlijk.
Denk niet dat het me nu nog zou lukken.
Ik draag niet anders. ;-) Lieve Bertie wat een prachtige kaart en wat lief van jou. Dank je wel. Echt een cadeau hoor. Hélène Pourquoi Pas
Misschien moet ik toch mijn e-reader weer eens opzoeken.
En die schoenen, een koopje ;). Ik vind ze prachtig, maar ik denk dat ik zou omvallen...
Hij staat op mijn boekenplank van de luisterboeken. Ben nu een wat moeilijker boek aan het luisteren daarna deze waarschijnlijk
Het is gewoon een lekker licht boek voor tussendoor. De literaire boog kan niet altijd gespannen zijn. Ik vind het leuk, dat jij het ook leuk vond. ;-)
Net gelezen, was idd leuk maar duurde toch wel even voor het leuk werd en toen kon ik het bijna niet wegleggen. Ik heb wel meer boeken van haar gelezen, soms meteen leuk en dan weer niet eens leuk genoeg om te proberen of het later nog iets wordt.
Net als Mieke vond ik De Sterrengever van deze schrijfster heel mooi. Daarna heb ik nog meer van haar gelezen maar het is heel wisselend wat zij schrijft. Ga het lezen, wie weet.
745 euro voor een paar schoenen???? niet te geloven, echt zo zonde van het geld.
Maar het boek lijkt me wel leuk.
Ja, een tof boek!
Een reactie posten