In het Westfries Museum zijn tweehonderd etsen van Rembrandt te bewonderen. In het verder lege museum, met kale muren, hangen die etsen daar geweldig.
Ze zijn ook heel erg mooi. Het is onmogelijk ze allemaal in een keer heel goed te bekijken. Er zijn zoveel details. Het is ongelooflijk dat een man dat allemaal heeft gemaakt (en dat een man ze vele jaren later verzamelde en ze nu in het museum laat zien is ook ongelooflijk)
Neem nou bijvoorbeeld deze ets:
De titel is 'Christus predikt'. Rembrandt maakte deze ets rond 1657. Met droge naald. Dat staat op het bordje eronder.
Op de ets zelf staan heel veel mensen. En eigenlijk zijn dat allemaal kleine portretjes. Ik ga iedere keer als ik er ben in die zaal, speciaal even kijken, want ik vind het echt ontzettend knap. Als ik er een stukje uithaal, zie je vast wel wat ik bedoel .
Er is ook nog iets dat ik heel bijzonder vind.
Al die mensen, het hele publiek zal ik maar zeggen, allemaal kijken ze naar Jezus die wat te vertellen heeft.
En ze luisteren natuurlijk.
Allemaal, behalve die ene persoon op de voorgrond. Die jongen.
Allemaal, behalve die ene persoon op de voorgrond. Die jongen.
Die ligt daar een beetje te tekenen in het zand. En misschien luistert hij ook hoor, dat zou kunnen, maar hij kíjkt niet. Helemaal niet.
En dat maakt Rembrandt zo bijzonder. Hij schilderde mensen zoals hij ze zag, gewoon met een kind dat niet helemaal oplet.
Zo grappig, deze zomer in Italië , in een kerk die voor kinderen denk ik nogal saai was, zag ik een klas. Het grootste deel van die klas, luisterde naar de juf die heel lang, echt heel lang doorpraatte over een schilderij.
Op eentje na, die had zich even teruggetrokken. Het was een volle klas en ik hoop maar dat hij niet gemist werd. Ik kon het niet afwachten helaas, ik moest achter mijn eigen juf aan. Ik lette dus ook niet op, maar dat heeft niemand gezien.
11 opmerkingen:
Dat Italiaanse koppie zou je ook zo tekenen. Tenminste, als ik het zou kunnen.
Het lijkt me een prachtige tentoonstelling. Als ik dichterbij woonde, dán…..
Geweldig, die koppen van Rembrandt! En dat kind! Allebei!
Wat goed van jou dat je meteen aan je eigen foto dacht. Alletwee mooi, jou foto en het werk van Rembrandt.
Wat goed gevangen dat jochie in die kerk en hoe z'n gezichtje oplicht door het licht van zijn schermpje, bijna Rembrantiaans.
Dit is wat Rembrandt met je doet, je hebt het prachtig beschreven.
Wij hebben de tentoonstelling gezien, maar inderdaad te kort om zulke details op te merken, fijn dat jij dit laat zien.
Mooi hoe Rembrandt dat jongetje tekende inderdaad. Niet netjes luisterend, maar iets anders aan het doen.
Ik sluit me aan bij de reactie van Ella! Het is zo lang geleden dat Rembrandt leefde, maar de grote indruk die hij maakt op mensen zal altijd blijven! En zoals jij het Italiaanse jongetje vastlegde , geweldig!
Hoe hij met een paar strepen een gezicht met uitdrukking vast kon leggen, super gewoon. Trouwens die jongen in Italië dacht waarschijnlijk ook dat niemand hem gemist had...
Echt heel mooi, al die koppen. Maar ik vind jouw jongetje ook erg mooi hoor.
Een reactie posten