Steeds iets nieuws ontdekken

We waren aan het dwalen in de buurt van Leicester Square. Op zoek naar Leicester Place. Hartje London.
Ik weet zeker dat we er al veel vaker liepen.
Maar nooit zagen we dat daar een kerk was, een Franse Kerk.
Je moet echt heel goed opletten, anders loop je gewoon door zonder hem te zien.
Nu wist ik het. Het boek 'Secret London', had aanwijzingen gegeven.
Daar in die kerk zijn muurschilderingen te zien van de Franse kunstenaar Jean Cocteau.

Een alleskunstenaar was dat. Hij tekende, hij schreef romans en toneelstukken, bedacht sieraden. In de beschrijving van een ballet waar hij het libretto voor schreef, werd voor het eerst het woord surrealistisch gebruikt.   Een echt multitalent, die man.
We liepen voorzichtig de kerk in en daar was een dienst aan de gang. Of een bijeenkomst, ik weet niet wat het was.
Een donkere vrouw stond vooraan en verspreid door de kerk zat haar publiek. Ze haalde werkelijk alles uit de kast, schreeuwde, fluisterde, bewoog met alles wat in haar was. Veel van haar woorden werden herhaald door de luisteraars. Daarna gingen ze zingen, een beetje gospelachtig, maar toch niet helemaal. Heel veel herhalingen en bewegingen. Boeiend om te zien.
Maar we kwamen voor Cocteau en zijn muurschilderingen. Die gaan allemaal over Maria. Van de annunciatie, via de kruisiging, tot de hemelvaart.

Op deze laatste heeft hij onderaan zichzelf afgebeeld. Een selfie avant la lettre, om zijn moerstaal maar eens te gebruiken.
Ik vond het een verrassend cadeautje in ieder geval.