Kleintje Crypto

De allerallerlaatste dames en heren:
Nr. 25: Van veel van die vogels word je gek (9)
Stuur je oplossing aan bettievdgriend@hotmail.com

De oplossing van vorige week moest zijn NADERBIJ. Gevonden door Henk, Albertine, Gré, Rina, Lianne, Marijke, Martin en Jet.
Succes gewenst en alvast bedankt voor het meedoen!

Rijzen

Deze prachtige tulpen kreeg ik op eerste kerstdag. We hadden maar één vaas waar ze met z'n vijftigen inpasten en hun kopjes kwamen net boven de rand uit. Diezelfde middag waren ze al een stuk hoger en nu rijzen ze echt de vaas uit om het zo maar eens te zeggen.

En over rijzen gesproken, gisteren ging echtgenoot brood bakken. Hij informeerde nog even bij mij hoeveel water er bij moest en ik rekende dat uit met behulp van een verhoudingstabelletje. Ja, zo heb ik het de kinderen geleerd en zo doe ik het zelf ook. Dat klopte dus. Maar het brood rees de pan uit(letterlijk) en het was dus maar een geluk dat het overdag was en dat we thuis waren, want Frits kon nog net voorkomen dat het helemaal mis ging. Was hij vergeten dat het water natuurlijk wel bij de inhoud moest worden opgeteld. Er zat dus gewoon veel te veel in!!

Enfin, vanmorgen is er een nieuwe poging gedaan en ik moet zeggen dat het al lekker begint te ruiken! Hmmm!

Laatste nieuws: Er rust geen zegen op dit brood, nu ontstond er kortsluiting!

Site

'Ha Bettie,
Zoals je weet kijk ik elke dag een paar keer op je site, omdat ik jouw stukjes zo leuk vind. Ik heb de link in mijn favorieten staan en die klik ik dan aan. Nu komt het 9 van de 10 keer voor dat eerst de site gewoon opent zoals zou moeten, maar dat de site dan daarna nog 15 keer wordt geopend (dus 15 nieuwe schermpjes). Echt heel irritant! Heb jij dit ook of heb je hier meer berichten over gehad?'

Dit is een berichtje dat ik gisteren kreeg van Agnes. Zijn er meer mensen die hier last van hebben? Of weet iemand een oplossing?

Geloof

Je zou toch bijna gaan geloven dat die Kim Jong-il wel weer op zal staan...

Stuur een foto: Engeltjes

Het thema deze week is zeer gepast voor de tijd van het jaar: Engelen.

Wat mij betreft zou het ook in april of september zeer gepast zijn. Want ik verzamel engelen. Engeltjes moet ik eigenlijk zeggen. Ze zitten, staan, of hangen overal in ons huis, maar niet heel opvallend. Op dit prikbord hangen er drie, maar dat prikbord is zo vol dat ze niet erg opvallen. Die dikke, roze, vilten engel is een van mijn favorieten. Soms krijg ik er een, soms koop ik er een en dan gaat het toch ongemerkt hard. En dan nog de kaarten. Via postcrossing heb ik er een heleboel. In de vakanties maak ik ook vaak foto's van engelen. Maar goed, hier zijn er dus drie in één foto.

Als je even bij Stuur een Foto gaat kijken zie je er nog meer. Niet van mij, maar van andere deelnemers. Zelf kun je ook meedoen. Els verzint iedere week een nieuw thema.

Film: The Help

Een hele tijd geleden, nog op mijn oude blog, schreef ik al eens over The Help, de roman van Kathryn Stockett. Jammer genoeg kreeg het boek in het Nederlands een rare titel: Een Keukenmeidenroman.

Maar rare titel of niet, ik vond het een geweldig boek. Het behandelt een periode uit de geschiedenis van Amerika, het zuiden van Amerika, waarin zwarte hulpen wel blanke kinderen mochten opvoeden, maar niet van het toilet van de blanke familie gebruik mochten maken.

Gebaseerd op dat boek is er nu een film en die zag ik gisteravond. Altijd spannend, zo'n film, als je onder de indruk was van het boek. En dat was ik. Maar de film is goed, er is niks verpest. Heel mooi gespeeld, duidelijke beelden. Af en toe ontroerend en ondanks het onderwerp toch regelmatig met humor.

Keezbord

Twee jaar geleden heb ik echtgenoot dit spel gegeven, ik denk met Sinterklaas. Ik kocht het omdat iemand me verteld had dat het echt een Westfries spel is. En omdat iemand anders me had verteld dat het superleuk is en omdat het er mooi uit zag. Van hout is het en het ruikt ook naar hout. 'Leuk hoor',vond echtgenoot, 'dankjewel'. Maar we speelden het spel nooit. Het raakte een beetje op de achtergrond en verdween in een kast. Ik moet er ook bij zeggen dat ik zelf nooit zin heb om een nieuw spel te léren. Stom, die instelling, daardoor heb ik bijv. jaren Kolonisten gemist! Maar goed, een paar weken geleden dook het spel weer op. En na het kerstdiner speelden we een potje. Jongste (die nooit spelletjes wil doen) kende het en was enthousiast. De gasten bij onze kerstbrunch (we waren met dertien mensen) kenden het spel ook en dus werd er weer gespeeld. Je kunt het met vier mensen spelen, maar ook met zes en dat is een voordeel. Aan de andere kant van de tafel werd gekolonist en zo was het erg gezellig. Deze foto heb ik trouwens daarnet gemaakt om te laten zien hoe het spel er uit ziet. Je speelt het in tweetallen en je moet samen met je partner zo snel mogelijk al je pionnen 'thuis' hebben. Zoals bij Mensergerjeniet. Maar er horen ook kaarten bij en dat maakt het spel spannend. Als je bijv. een boer hebt mag je je eigen pion ruilen met een tegenstander en zo zijn er meer kaarten met een speciale betekenis. Je kunt elkaar heel goed helpen en je kunt je tegenstander ontzettend dwars zitten. Superleuk spel. Het blijft voorlopig even in de kamer. Diana, als je dit leest, willen jullie het leren?

Kleintje Crypto

De op één na laatste, dames en heren.
Nr. 24: Aankomend insect (7)
En zoals altijd: bettievdgriend@hotmail.com (voor de oplossing).
Het vorige kleintje stond hier en de oplossing had moeten zijn: eendracht. Natuurlijk wisten Martin, Henk, Rina, Marijke, Gré, Jet en Lianne dat.
Succes en fijn weekend, allemaal!

Even zeuren...

Als ik nou toch Albert Heijn was, niet de man, maar de bedrijfsleider van een van de winkels met die naam en ik gaf mijn klanten een Allerhande met allerlei kerstrecepten, dan... Dan zou ik er toch minimaal voor zorgen dat alle ingrediënten voor die recepten in de winkel waren op 23 december. Met nog een dag te gaan voor Kerstmis. Ja, daar zou ik voor zorgen, zodat keukenklunzen niet weer naar huis moeten om iets anders te bedenken.
Déze keukenkluns begaf zich naar een andere winkel en vond daar wat ze nodig had. Met de Allerhande in de hand boodschappen doen in een andere supermarkt. Ik denk dat ik voortaan bij die supermarkt blijf.
Het ging niet om bijzondere dingen hoor. Er was geen slagroom meer, er was geen creme fraiche meer er was geen bladerdeeg meer, er was geen ruccola meer, er was geen kabeljauw.
En terwijl ik liep te foeteren besefte ik ook dat er mensen zijn die dat nooit krijgen, sterker nog mensen die honger hebben. Ik besefte dat, maar het hielp even niet!

Kerstpakket (2)

Dit is de inhoud van mijn niet verwachte kerstpakket. Een lantaarn, met een kaars, een fles strooizout, heerlijke snoepjes en een sneeuwpopset. Die sneeuwpopset bestaat uit een wortelneus van stof, een sjaal, een hoed, een pijp en knopen.
De lantaarn is echt mooi. En die sneeuwpopset is grappig. Superleuk bedacht allemaal.
En inderdaad: Let it snow!!!

Muizenhuis van Karina Schaapman

Zooooooo leuk!! Dit is het Muizenhuis van Karina Schaapman. Het staat sinds kort in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam. (OBA, die grote, vlakbij het station) en is daar gratis te bewonderen. En even terzijde: die bibliotheek is sowieso een bezoekje waard, al was het alleen voor het uitzicht op de bovenste verdieping.
Maar goed, dat Muizenhuis dus. Het is vind ik iets fantastisch. Karina Schaapman, maakte het als een soort therapie na een burn-out en heeft er drie jaar aan gewerkt. Ze maakte er ook verhalen bij over de muizen Sam en Julia en die verhalen staan weer in een boek. Echtgenoot maakte heel wat foto's, maar die zijn jammer genoeg niet erg scherp. Deze vier foto's zijn nog de beste, nou ja, ze geven in ieder geval een beeld. Zoveel werk, zoveel details, echt schitterend. Geborduurde kussenslopen, echte schilderijtjes, ergens op de grond een piepklein Gouden boekje, meteen herkenbaar als Gouden boekje. Ik hoop alleen dat ze er nog een soort ladder bij maken, want ik kon de bovenste kamers niet echt goed zien.
Gelijk met ons stonden twee middelbare truttebellen te kijken en constateerden luid en duidelijk dat het tegenviel, dat het statisch was en dat moderne kinderen er niets aan zouden vinden. Dat terwijl wij ademloos van bewondering stonden te staren. Ha, maar er waren gelukkig kinderen die -ook luid en duidelijk- lieten merken het geweldig te vinden. Ze bleven kijken en ontdekten steeds weer iets nieuws.
Een interessante vrouw ook, die Karina Schaapman. Zij begon ooit een rechtzaak tegen de gemeente Amsterdam omdat haar vier kinderen een leerachterstand hadden opgelopen. Ze won!
Meer zien? Klik maar: hier en hier.

As it is in Heaven

Gisteren zag ik de film As it is in Heaven. De film is al wat ouder, 2005 geloof ik. En ik wilde hem indertijd ook al zien, maar om een of andere reden kwam dat er niet van. Nu had ik echtgenoot een pakketje van drie films gegeven over koren. Hij is een nogal fanatiek koorlid, dus dat vond ik wel passend. Deze film was de eerste van de drie. Nou je moet wel van een beetje sentimentele films houden, maar dan heb je ook wat. En ik kan rustig stellen dat ik van de jankfilms ben. Van de week viel ik bijv. midden in E.T. en ja hoor, wederom dikke tranen. Zo zou ik nog wel wat voorbeelden kunnen geven, haha. En deze film, ja je zou er heel goed kritisch naar kunnen kijken en misschien blijft er dan niet al te veel van over. Maar dat deed ik niet, dat kritisch kijken en dus heb ik er van genoten. Er zat een prachtig lied in en dat lied laat ik hier zien en horen: Gabriella's song.

Kerstpakket

Een kerstpakket... Dat vond ik altijd zo leuk. Maakte me niet uit eigenlijk wat er in zat. Maar zo'n doos krijgen, ik vond het geweldig en kon eigenlijk niet wachten tot ik thuis was met openen. (Frits kon zijn kerstpakket gewoon tijden laten staan voor hij het open maakte. En dat kon ik dan niet begrijpen.) Een kerstpakket dus. Tja, dit jaar zat het er niet meer in, dacht ik.

Ha, maar wel hoor, er stond er gewoon eentje voor me klaar op school. Hoe leuk is dat. Ik werk er niet eens meer. Nou ja, dat is ook weer niet waar, gisteren heb ik wel gewerkt en vandaag mag ik weer. Maar toch heb ik echt ontslag genomen en een prachtig afscheidsfeest gehad. Dus nu kan ik zeggen dat een kerstpakket waar je niet op gerekend hebt nóg leuker is!

Take a Word: Sepia

Nieuw theme at Take a word: sepia. This is my atc. It's not that sharp, the little flower made scanning difficult. Thanks for looking all and happy holidays!
More sepia? Click!

(Knal)rode laarsjes

Hahaha, dit zou wel eens de miskoop van de maand kunnen zijn. Wat zeg ik: de miskoop van het jaar. Om te beginnen had ik helemaal geen schoenen nodig. Maar ja, nou kijk, ik hou van rode laarsjes en deze waren niet duur, helemaal niet zelfs. En ik vond ze mooi en voor nieuwe schoenen zaten ze ook best lekker. Best wel! Dus ik kocht ze en nam er ook een soort lederinvetspul bij. Bescherming tegen de barre winterse omstandigheden. Echtgenoot vette ze even lekker voor me in. Daardoor werden ze een stuk donkerder. Dus ik had even de pest in, maar gelukkig droogden ze weer lichter op. Ik was er blij mee en had ze het liefst aangehouden op de kerstuitvoering van het smartlappenkoor. Leek me wel gepast. Maar helaas, daar moesten we in stemmig zwart. Dus deed ik ze gistermiddag voor het eerst aan toen we even naar de stad gingen. Nog steeds blij ermee. Maar... in de stad kreeg ik het gevoel dat iedereen naar mijn voeten keek, want ze zijn echt zo ontzettend rood. Dat zie je niet op de foto, want die is binnen gemaakt. En de schoenen zijn ook binnen gekocht natuurlijk. In een niet al te goed verlichte winkel. Maar buiten, op zo'n grauwe grijze dag, zie je pas hoe rood rood kan zijn. Dus ik weet het nog niet...

17 December

Vandaag zou Beethoven jarig zijn geweest. En ook Toon Hermans en Rijk de Gooyer zouden hun verjaardag hebben gevierd.

En mijn vader. Hij is in 2000 overleden, elf jaar geleden dus, maar toch loop ik er steeds aan te denken. Dat er vroeger zo'n beetje de hele dag bezoek was. Dat de mannen een jonge borrel namen en mijn tantes soms een advocaatje met slagroom. De taartjes, de broodjes, de soep. Gezelligheid.

Mijn vader is die jongen rechts. Wie die andere jongen is... geen flauw idee. Ik weet ook niet waar de foto gemaakt is of hoe oud mijn vader toen was. Moeilijk in te schatten. Hij was van 1916. Wel zie ik weer de gelijkenis tussen onze jongste zoon en mijn vader. En dat vind ik leuk!

Stuur een Foto: Rood en Groen

Het thema bij Stuur een Foto is deze week rood en groen. Dan denk je in deze tijd van het jaar aan kerstversiering. Onze eigen kerstboom is rood met groen. Maar voor rood/ groen zijn er natuurlijk nog veel meer mogelijkheden.

Ik moest meteen denken aan dit kleine Chineesje, bijna twee jaar geleden gefotografeerd in Beijing. Ik heb van ons bezoek aan China veel onthouden hoor, maar ja, ik kan er niks aan doen, die kinderen vond ik zo prachtig. Daarbij het feit dat de ouders supertrots waren en het leuk vonden als hun kind gefotografeerd werd.

En dit was ook echt zo'n scheetje. Enfin dat zien jullie zelf ook wel.

Nog meer rood en groen vind je bij Stuur een Foto: hier.

Kleintje Crypto

Hier is
Nr. 23: Uniform? (9)
Weet je nou wat hier wordt bedoeld, mail je oplossing dan naar bettievdgriend@hotmail.com

Vorige week werd de oplossing bedacht door Marijke, Martin, Lianne, Albertine, Henk en Gré. Zwaan was het juiste antwoord en de omschrijving als je die nog eens wilt zien, staat hier.

Merry Christmas

Bij Postcrossing heb ik aangegeven dat ik bijv. Inge Loök kaarten leuk vind. En ook dat ik van kerstkaarten houd, in december. Sommige postcrossers nemen dat niet zo nauw en sturen er gerust een in augustus. Daar moet ik dan wel om lachen. Ik krijg leuke kaarten, mooie, lelijke echt van alles. Maar deze kaart uit Australië kwam vandaag en ik vind hem geweldig Het is ook nog eens een first day of issue! Thanks Samz!

Deeltje

Wat zou ik het toch mooi vinden als ik zelfs maar een klein deel zou snappen van dat goddelijk deeltje van Higgs. Ja dat zou mooi zijn...

Mond 14

Lang geleden, maar niet vergeten hoor, dit spelletje. Van wie is deze mond? Als je het weet, kun je even mailen: bettievdgriend@hotmail.com

De vorige mond (klik) was die van Peter Heerschop.

Invallen!

Vanmorgen om tien voor half negen werd ik gebeld, ik was nog diep in slaap. Of ik kon invallen vandaag. Natuurlijk wilde ik dat. Maar ja, de school begint om kwart voor negen; dat ging ik dus niet redden. Geeft niet, als je maar komt. Precies om negen uur, liep ik de school binnen. Buitengewoon tevreden over mezelf en over Frits die me bracht en het ontbijt maakte terwijl ik aan het douchen was. Toch nog een beetje kerstsfeer dacht ik. Dat vond ik altijd zo gezellig... Nou ja, echt sfeervol was het niet. Invallen is hard werken. De kinderen in deze groep kende ik niet en dan proberen ze je echt uit. Je ziet het gebeuren en je kan er niet heel veel aan doen. Behalve konsekwent blijven. Als ik morgen weer terug zou zijn, zou het veel beter gaan. Maar morgen is de duo van mijn zieke collega present. Toch vond ik het leuk en morgen... ga ik gewoon uitslapen!

Take a Word: Joy

Another theme at Take a Word: Joy. So here's my Atc: Joy to the world.

Thanks for looking.

More Joy? Click.

Nomen est omen

En alweer een melding van Marga. Tim Pleijte is hardloper. Nomen est omen! Dankjewel, Marga.

Leonard Cohen

Een filmpje ook nog gevonden: Leonard Cohen in 1971: Hey, that's no way to say goodbye. De beelden zijn niet best, maar 't is toch wat

Cadeau!

Songs of Leonard Cohen... Die zijn we op dit moment aan het draaien. Draaien ja, gewoon op een pick-up. Lekker hoor, af en toe zingen we een stukje mee en ik vind het nog steeds een topplaat.
Het leuke is dat ik die plaat kreeg voor een verjaardag minstens 35 jaar geleden van de klas die ik toen had. Van Pascale, Marc, Denis, Annette, Mia, Max, Mirjam, Marco, Jacqueline, Tony, Peter V. en Peter M., Bas, Paul, Rolf, Belinda, Arno, Jolanda, Mirza, Stephan, Edwin, Astrid, Jenny, Miranda, Jeannette, Ellen, Jaap, Hilde,Ronald en Bart. Dat zijn dertig kinderen, ik zie ze voor me, maar ik weet niet wat er van ze geworden is. Jammer.
Ze lopen zo langzamerhand naar de vijftig en dat is een gekke gedachte.

Stuur een foto: Aanbidding

Els vraagt deze week bij Stuur een Foto om 'Aanbidding'.

Dit kindje is ongetwijfeld uit een stal afkomstig en zal vast aanbeden zijn. Nu niet meer, zo veel is duidelijk.

Maar toch vind ik de foto passen in het thema.

De foto maakte ik op een rommelmarkt, dat zie je natuurlijk wel.

Als je meer foto's met dit thema wilt zien: klik.

En deze foto? Misschien maak ik er een kerstkaart van!

Kleintje Crypto

Hier is
Nr. 22: De laatste droom vliegt weg (5)
Als je het weet, mail dan maar: bettievdgriend@hotmail.com
Vorige week losten Jet, Gré, Lianne, Rina,Martin, Marijke en Henk het kleine cryptootje op. De oplossing moest zijn stuit.
Succes!

Servies (1)

Nog veel meer dan bijvoorbeeld op de kerstboom, verheug ik mij ieder jaar op het in gebruik nemen van ons 'kerstservies'. Tussen aanhalingstekens omdat het niet een heel servies is. We hebben alleen de bekers en de ontbijtbordjes. Dat is ook genoeg. Indertijd betekende de aanschaf een rib uit ons lijf en we hebben ook wel even geaarzeld toen. Maar niet lang, want ik vond het zo leuk. En omdat het alleen gebruikt wordt van 6 december tm 1 januari, verveelt het natuurlijk ook nooit. Christmas Village heet het. Het is van Mason's en dat is weer een onderdeel van Wedgwood. Ah serviezen, ik ben er echt dol op! En ik heb als voordeel dat ik eigenlijk nooit iets breek. Van dit servies is in die (ik schat) dertig jaar nog nooit iets gebroken! Klopklop.

Ikje

De ´Ikjes´ in NRC/Handelsblad zijn vaak leuk. Van die van gisteren kreeg ik echt de slappe lach:
Wibra
In een winkel van Wibra vang ik een gesprek op van drie jonge meisjes, waarschijnlijk stagiaires. Ze staan achterin tussen de rommelige schappen met kerstspullen, geleund op een bezem. Twee meisjes dragen een hoofddoek, een is Hollands blond. Het gesprek gaat over het moslimgeloof.
„Als je goed leeft kom je bij Allah in de hemel”, zegt een van hen tegen het Nederlandse meisje.
„O ja? Ik wist niet dat het bij jullie geloof ook zo is.” antwoordt zij.
„Ja,” zegt het andere meisje „en voor jou geldt dat ook hoor, als jij goed leeft kom je bij ons in de hemel. En dan kan ik zeggen: Hé, die ken ik nog van de Wibra!”
Yvonne Böekling
Trouwens, die van vandaag mag er ook zijn, ga zelf maar even kijken als je wilt, hier
http://www.nrc.nl/ik/

Boekenweekessay

Het lijkt wel boekenweek hier deze week. Dat komt: ik ben een stapel aan het wegwerken. Boeken die ik al een tijdje in huis heb, maar waar ik eerder niet aan toe kwam. Dit bijv. is het boekenweekessay van 2011. Ben ik dus nog op tijd. Erik Kessels is een kunstenaar die op een markt in Brussel een fotoalbum kocht. Christine Otten schreef een verhaal bij de foto's uit dat album. Dat is het eigenlijk. Het boek ziet er geweldig uit. Jammer dat ik dat niet goed kan laten zien. De foto's zijn niet gewoon op een bladzijde afgedrukt. Ze zitten er als het ware tussen of zijn heel groot. Erg mooi gedaan.

Het verhaal is verzonnen. Het gaat over een vrouw die zelf al oma is, kanker heeft en alsnog op zoek gaat naar haar biologische moeder. Die biologische moeder is de vrouw op de foto: Betty. Op de foto's is ook steeds een donkere man te zien en een poppenverzameling. Elementen genoeg voor een verhaal. Een goed verhaal!!!

Hoe erg dat zo'n album ergens op een markt terecht komt. Dat zou natuurlijk kunnen zijn doordat er geen kinderen zijn die de foto's koesteren. Het zou ook kunnen zijn dat er gewoon geen belangstelling was. Treurig, vind ik.

Je kon dit boek in de boekenweek kopen en dat heb ik dus gedaan. Ik had ook kunnen kiezen voor een luxe uitgave met een parfum erbij dat natuurlijk Good Luck heet. Dat heb ik niet gedaan, ik zie het verband ook niet.

Jarig

Dit kleine jongetje is vandaag vijfentwintig (25)geworden! Ik kan het haast niet geloven. Maar het is waar, ik was erbij toen hij werd geboren.

Deze foto is gemaakt in Londen (Trafalgar Square). De bobbyhelm heeft hij die vakantie alleen in bed afgezet.

Toen voerde hij de duiven en vanavond neemt hij ons mee uit eten. Onze jongste zoon! Klik

Artist Trading Card

Bij Mary Green is er ook een uitdaging. Ik heb bij haar ooit een online workshop gevolgd: Collage Coterie. Drie plaatjes krijg je en daarmee moet je dan iets maken. Je moet in ieder geval een stukje van elk plaatje gebruiken. Dit is mijn Atc geworden. Ik krijg natuurlijk meteen zin om naar Parijs te gaan. Da's lang geleden. Maar voorlopig gaat het denk ik niet gebeuren.

Mary Green has a monthly collage challenge at her blog. Click

I made this Atc: Paris, of course!

Het huis van de zeven zusters

Ik las 'Het huis van de zeven zusters', van Elle Eggels. Ik kocht het boek op een rommelmarkt voor één euro en ik kan je verzekeren dat het boek die euro meer dan waard was. Ik las het achter elkaar (en in mijn geval zegt dat iets) uit. Ik kon me herinneren dat het boek een tijd geleden een hype was, ik wist alleen niet dat het al zo lang geleden was. Het boek verscheen in 1998 maar is toen aan mij voorbijgegaan. Enfin, beter laat dan nooit.

Martha, de oudste zuster, heeft een dochtertje Emma, over gehouden aan een relatie met Sebastian. Martha zorgt ook voor haar zes jongere zusters,want hun ouders leven niet meer. Ze worden ouder en gaan allemaal op zoek naar een eigen geluk. Maar allemaal keren ze ook weer terug in de bakkerij waar ze van leven. Geen van allen vindt het echte geluk,in ieder geval niet langdurig.

Dat is in het kort waar het boek over gaat. Het verhaal wordt door Emma vanuit haar perspectief verteld. Ik vond het een bijzonder verhaal, met geesten en doden die terugkeren. Het gaat ook over de jaren vijftig en zestig, in Limburg. En ik wil nu natuurlijk meer van Elle Eggels lezen.

Artist trading cards: Take a Word

'Use a number or numbers in your work'. That's the theme at Take a Word this week. So I did and here are my ATC's.

En natuurlijk zijn er nog veel meer numbers te zien, dus ga gerust even kijken. Hier!

We need to talk about Kevin

Wat een afschuwelijke film... Afschuwelijk in de zin dat het thema afschuwelijk is. Iets waar je misschien liever niet aan zou willen denken. Het gaat over een moeder die eigenlijk vanaf de geboorte van haar zoontje niet weet hoe ze dat jongetje moet bereiken. Dat is niet leuk. Moederschap zou iets fantastisch moeten zijn toch? Dat is het natuurlijk niet op ieder moment, maar meestal toch wel. Niet voor deze moeder. Haar kind huilt aan een stuk door, misdraagt zich meer en meer en als puber komt hij tot gruwelijke daden. En de moeder voelt zich schuldig. Ze heeft een monster gebaard. En ze heeft er niets aan kunnen doen.

Maar wat een actrice, die Tilda Swinton. Collega S. schreef dat ze een Oscar verdient en daar ben ik het helemaal mee eens!

Kleintje Crypto

Hoewel 'roetmop' niet politiek correct is, was dat toch de oplossing van de omschrijving van vorige week. Klik. Ik heb er geen problemen mee,met zo'n woord, ik ben ook dol op negerzoenen. Of zij wél problemen hadden weet ik niet, maar Albertine, Martin, Lianne, Rina, Henk, Jet, Gré, Marijke en Jan gaven hoe dan ook het goede antwoord.

En hier is er weer een
Nr. 21: elastisch lichaamsdeel (5)
Je oplossing kun je sturen aan bettievdgriend@hotmail.com

Wc!

Vandaag kregen ze de sleutel, onze dochter en haar vriend. Dat betekent een heleboel natuurlijk, maar ook dat er van af morgen geklust gaat worden. Frits en de vader van G. en G. gaan morgen beginnen met een wc. Dat is wel prettig als die er is. Frits is er van overtuigd dat ze dat kunnen. Gelukkig maar!

Kooitje - Cees Buddingh'

Een Plintgedicht. Zoals ik er iedere maand een wilde laten zien. Wat ik natuurlijk niet heb gedaan. Toch is er hier weer een gedicht.

Cees Buddingh' maakte het en Rob H. Vermeer illustreerde. Mooi vind ik.

En Plint vind je hier: klik.

Voorpret

Ah dacht ik, het Kerstvoorpret nummer van Libelle. Oh en vijftig procent korting op iets. Dat is leuk, gauw even kijken waarop.

Libresse! Libresse?

Voor alle zekerheid heb ik nog even gegoogeld, ja voor je het weet betreft het vrij opgegroeide kip of zoiets. Maar nee hoor, maandverband en tampons!

Echt leuk, echt kerstvoordeel, echt voorpret!

Karin Slaughter: Gevallen

Karin Slaughter schrijft zo dat je heel erg met de hoofdpersonen meeleeft. Ik was dan ook teleurgesteld toen het steeds maar niet goed ging met een van die hoofdpersonen: Sara Linton. Jeffrey, Sara's man kwam om het leven waar Sara bij was en dat vond ik niks. Ze hadden al problemen genoeg gehad. Maar in dit boek, komt het met Sara weer helemaal goed. Dankzij Will Trent, een andere hoofdpersoon op wie ik gesteld ben geraakt. Ja, als ik het zo opschrijf ziet het nieuwste boek 'Gevallen' er uit het als een romannetje, maar dat is het niet. Het is wel degelijk een thriller en een superspannende ook. Zo spannend dat ik vanmorgen tot half 11 in m'n bed ben blijven liggen om het boek uit te lezen. Dat is iets wat me zelden of nooit gebeurt. Een totaal onverwachte ontknoping was mijn deel. Ik weet alleen niet of het leuk is om dit boek te lezen als je de rest van de serie (inmiddels negen delen) niet hebt gelezen. Het kán natuurlijk wel, maar dan mis je juist die ontwikkeling van de hoofdpersonen. Dus zou ik zeggen gewoon beginnen bij deel 1. Hier zie je ze allemaal: klik

Heey

Hier word ik erg blij van: twee mailtjes van kinderen van vorig jaar die naar het voorgezet onderwijs gingen:

Verzonden:
woensdag 30 november 2011 14:21:22
Aan:
bettie van de griend (bettievdgriend@hotmail.com)
heey juf bettie ik had een 10 frans en voor de rest sta ik alleen voor engels gemiddeld een 5.4 maar de andere cijfers voldoenden

Verzonden:
Maandag 28 november 2011 15:30: 21
Aan:
bettie van de griend (bettievdgriend@hotmail.com)
Hallo juf Bettie!Het gaat nu erg goed met mij, maar ik ben net twee weken ziek geweest...Veel inhalen dus, maar ik houd het bij.Hoe gaat het nu met u? En de drie J's en R?Wilt u hen de groeten doen?En u ook veel groetjes,A. (nu leerling 19872638)

Werk

Je zou toch denken dat dit midden in de zomer is nietwaar? Nee hoor, afgelopen maandag gemaakt.

En verder heb ik nu even geen tijd. Mag een paar dagen werken, dus eh... ik zit er niet achter!

Nova Zembla

Dat ik naar de film Nova Zembla wilde, komt door deze oude schoolplaat. Ik denk dat ik vroeger een goede meester of juf heb gehad die over de overwintering op Nova Zembla vertelde. En hoewel ik me van de lagere school- wat betreft geschiedenis- voornamelijk het leren van jaartallen herinner, is er toch blijkbaar meer geweest.

Zelf heb ik als juf heel vaak over dit onderwerp verteld. Soms gebruikte ik de plaat erbij, hoewel dat natuurlijk erg antiek was. Maar de kinderen hingen aan m'n lippen al zeg ik het zelf. Enfin, de film dus. Ik vond het een goede film. Niet top, maar zeer onderhoudend. Goed gespeeld, ook door Doutzen Kroes. Zij werd alleen toegevoegd als publiekstrekker werd gezegd. Maar ik vond haar behalve mooi ook goed. En Jan Decleir als dominee Plancius vond ik prachtig. Verder ben ik er achter gekomen dat 3D voor mij eigenlijk niet zo hoeft. Ik kan niet uitleggen waarom. Maar dit was de tweede 3D film die ik zag en het voegt voor mij niet heel veel toe.

Take a Word: Blue

Nou, als ik het er niet boven had gezet, had je vast ook wel geweten wat het thema is bij Take a Word.

Blue is the theme at Take a Word. I think anyone can see that. Blue is not my favourite color, so this was a real challenge and guess what: I'm beginning to like blue! These are my Atc' s

More blue? Click!

Haken (2)

Kijk, zo moet het ongeveer worden. Al zijn de kleuren niet helemaal voorspelbaar omdat de wol verloopt. Het zijn 77 vierkantjes die ik moet haken en dan moet het allemaal aan elkaar gehaakt worden. Dat is iets waar ik nog maar liever niet aan wil denken. Pff, vroeger als ik iets maakte, vroeg ik m'n moeder om het in elkaar te zetten, wat ze deed. Enfin, voorlopig ben ik nog niet verder dan het allermiddelste rondje, om dat gaatje heen. Daarna snap ik al niks meer van de beschrijving. Maar ik zweer het, het kan lang duren, maar er kómt een dekentje. Echtechtechtechtechtechtechtechtechtwaar!

Haken!!!

Op de middelbare school hadden we handwerken. Er moesten proeflapjes gemaakt worden van allerlei steken. En ik weet nog dat ik een tas gehaakt heb van touw. Ook op de Pabo werd er gehaakt. En nu, veertig jaar later, vind ik opeens dat er weer gehaakt moet worden. Daartoe ging ik vanmorgen naar een handwerkzaak en schafte mij een paar bolletjes haakkatoen aan. Om te oefenen. Maar ik zag me daar toch een prachtig gehaakt dekentje liggen. En het materiaal voor dat dekentje heb ik ook gekocht. De verkoopster zei dat je haken niet verleert, net als zwemmen. Dus daar hoop ik nou maar op. Echt handig ben ik niet, maar in januari start een haakworkshop en als het dus allemaal niet lukt, word ik daar vast verder geholpen. Wie had dat gedacht, ik haatte handwerken echt. Wordt vervolgd (hoop ik).

Nomen est omen

Deze werd me gemaild door Marga: Ir. Guiljam van der Schelde, lid van het dagelijks bestuur van het waterschap Scheldestromen.
Leuk Marga, thanks!

Kerst - omaatjes

Sylvia Witteman twitterde over douchegel dat werd gelezen of uitgesproken als douch-egel. En kerstomaatjes uitgeproken als kerst-omaatjes. Ze zegt dat ze dit soort woorden gaat sparen. Sindsdien ben ik voortdurend aan het verzinnen. Maar er komt niks in me op, helemaal niks. Misschien weten jullie nog wel zo'n woord?

Sunny regards from Moscow

Met dit kaartje stuurde Ksenia mij zonnige groeten uit Moskou. Ha regelrecht uit het USSR tijdperk. Wat een superkaart!

Ja alweer Postcrossing. Ik weet het en ik kan er niks aan doen. Dagenlang alleen toeristische multiviews en dan opeens een juweeltje! De zon ging trouwens ook echt even schijnen vanmiddag. Maar anders was ik er ook erg blij van geworden.

Niks te doen...

Het klopt niet hoor, wat hier staat. Ik heb echt meer dan genoeg te doen. Van verveling is geen sprake.

Maar ik vind het plaatje zo grappig. Ik haalde het trouwens van de weblog van jongste zoon. Waar Dirk het vandaan haalt weet ik niet, maar het maakt me vaak aan het lachen. Je vindt Dirk hier, klik.

Codes

Voor het hoofdgebouw van de CIA staat een kunstwerk, bestaande uit vier codes. Drie daarvan zijn gekraakt. De vierde nog niet. En hoewel ik er natuurlijk niks van snap vind ik het allemaal bijzonder en bijzonder interessant. Hier (klik) kun je lezen waar het allemaal over gaat. En in dat artikel wordt verwezen naar een ander geheimschrift dat nooit is ontcijferd (klik)

Over dit alles las ik in eerste instantie op de site van Onze Taal (klik)

Blokken

Kennen jullie dit nog? Het is een blokkenpuzzeltje. Of eigenlijk zijn het zes puzzels, omdat een blokje zes kanten heeft natuurlijk hè.

Gisteren kwam ik toevallig (want aan het hardlopen) langs een huis dat al vier jaar te koop staat en daar was nu opeens een uitverkoop van een winkel met veel kinderspullen. Vrolijke kinderspullen, spullen die grote mensen ook nog leuk vinden. En daar kocht ik voor drie euro deze blokjes. Ik kon het gewoon niet weerstaan... De plaatjes zijn allemaal even mooi.

Mist

Mist gisteren. Mist vandaag.

Maar wel een sfeervol plaatje.

't Zou zomaar gemaakt kunnen zijn in de vorige eeuw. Begin van de vorige eeuw. Maar nee hoor, gisteren gemaakt in de haven van Hoorn.

The Debt

Lekker hoor, op zondagmiddag naar de bioscoop: The Debt, met Helen Mirren. Een spannende film vonden wij en ook zeer voorstelbaar. Rachel Singer is een voormalige agente van de Mossad en was destijds betrokken bij een missie waarbij de beruchte oorlogsmisdadiger Vogel (de chirurg van Birkenau) geliquideerd werd. Haar dochter schrijft jaren later een boek over haar heldhaftige moeder. Maar dan wordt Rachel opnieuw geconfronteerd met de gebeurtenissen van toen als er iemand opduikt die beweert Vogel te zijn. Helen Mirren speelt Rachel Singer en is goed als altijd. Maar ook Jessica Chastain die de jonge Rachel speelt was erg goed.

Artist Trading Cards

Drie nieuwe Artist Trading Cards. Ik maakte ze op weer zo'n grauwe, grijze novemberdag. Blijkbaar toch behoefte aan kleur. Net als met die kleine
cupcakejes.


Ik ben er zelf tevreden over. De achtergrond is geschilderd en verder gebruikte ik papier.

Rood met witte stippen

Buitengewoon geschikt om zo'n grauwe , grijze novemberdag op te vrolijken.

Ik zag dat een collega ze met haar zoontje had gemaakt en diezelfde dag zag ik heel toevallig een kant en klaar pakje liggen in de supermarkt. Kant en klaar wil zeggen dat er cakevormpjes in het pak zaten en glazuur en stippen. En cakemix.

Het resultaat is in ieder geval vrolijk! En lekker waren ze ook. Als je van zoet houdt natuurlijk.

Sleutels

Zo en nu maar hopen dat ik ze niet meer ZO vaak kwijt zal zijn.

Theodor Holman en Koos Speenhof

Ik ben dol op de columnist Theodor Holman. Hij schrijft (in het Parool) vaak goeie stukken. Niet altijd, maar vaak!

Vandaag paste hij een smartlap aan. Een smartlap van Koos Speenhoff. Ik denk niet dat ik er bij hoef te vertellen dat ik het eens ben met de strekking van het lied. Maar ik doe het toch: EENS!

Als je op de tekst klikt wordt het groter en beter leesbaar.

Postcrossing

Vandaag laat ik weer eens een kaart zien die ik via Postcrossing kreeg van iemand uit China. Het gebeurt wel eens dat ik de adreszijde van de kaart mooier vind dan de voorkant. Vaak door de postzegels, soms door wat er op geschreven is. Vandaag was dat zo, maar de kaart zelf was ook leuk hoor.

Als ik zie staan: 'Hello! Griend!' ja, dan zit ik al te lachen natuurlijk. En die postzegel van 'King's new Clothes' is echt geweldig. Wel bijzonder dat het in China niet gaat over de nieuwe kleren van de KEIZER. Ze hadden toch heel lang een keizer in China?

Daan Zonderland

Vorige week dus het laatste woensdagvraagje. De man op de foto was Daan Zonderland, pseudoniem voor Daniël van der Vat. Ik schreef dat de man wat sikkeneurig oogde, maar mij gedurende mijn hele jeugd een hoop plezier bezorgde. Dat kwam door zijn boeken. Ik heb ze voor de gelegenheid weer even opgezocht. Dit is Jeroen en de Jacht op de Echo. Maar dat was niet het eerste deel. Jeroen en de Zilveren Sleutel, daar begon het mee. En behalve de Jeroen-serie kende ik ook de boeken over Professor Zegellak en niet te vergeten Knikkertje Lik. Maar Jeroen, dat vond ik geweldig. Spannend, sprookjesachtig en erg grappig. In het begin las ik vooral vanwege het verhaal. Later werden de grapjes duidelijk. Ik ben ze nu opnieuw aan het lezen en het is weer- en dus nog steeds- geweldig leuk. Ik had zelf alleen dit deel en Knikkertje Lik, maar toen mijn kinderen klein waren, werd de serie opnieuw uitgegeven en heb ik die gekocht. Eigenlijk weet ik niet eens of ze de boeken hebben gelezen. Hoe dan ook, het is nog niet te laat.

Ja en dan die serie, de Prisma Juniores. Ik zag dat er mensen aan het verzamelen zijn en dat snap ik. Vroeger viel het me niet op, maar nu vind ik de serie fantastisch om te zien. Alle Bigglesboeken verschenen in de Prisma Juniores. Maar ook bijvoorbeeld Ellen op ballet, De televisietweeling, Het waait op de Maan, Het opwindende Balmasque. Ik was geen Bigglesfan, maar de andere boeken heb ik letterlijk stukgelezen, want zo sterk waren ze niet. Ik heb ze nog wel, maar vaak zonder kaft.

Stuur een Foto: Nep

Update:

Els zat een beetje te pesten omdat ik laatst een keer (voor het eerst van m'n leven) een sjaaltje met een tijgerprintje droeg. Ze zei dat die nepparels leuk zouden staan bij mijn tijgerprintje.

Dus ik heb er maar even een foto van gemaakt en ik vind het nog leuk ook!

We zagen die dag trouwens overal tijgerprints, schoenen, hoedjes, tot badjassen toe. Het is vast een trend.

En dat sjaaltje? Dat kreeg ik van de Libelle.

Hartstikke nep hoor, deze 'parels'. Ik weet ook eigenlijk niet waarom ik ze ooit kocht. Misschien heb ik iets eksterachtigs, dat zou kunnen. Het glanst en het glimt en het kostte geen drol. Echte parels heb ik ook. Gekregen van m'n ouders toen ik veertig werd. Maar deze hebben ook wat, vind je niet? Behalve een hoog kerstboomgehalte ? Het thema bij Stuur een Foto is deze week 'nep', vandaar dat ik ze op de foto zette. En als je heel goed kijkt in die ene glimmer kun je dat zien.
Meer nep? Klik.

Gevonden

Een particulier heeft in een kringloopwinkel een boek gevonden met 25 originele houtsnedes van de bekende kunstenaar Maurits Escher. De houtsnedes zijn in 1932 gemaakt en allemaal gesigneerd door Escher. Wat er precies op te zien is, is niet bekend.
Volgende week wordt het boek op een veiling in Diemen onder de hamer gebracht. Het veilinghuis verwacht dat de collectie houtsnedes tussen de 1500 en 2500 euro zal opbrengen.

Het gaat me niet om de winst hoor, maar wat zou ik het toch leuk vinden om op een rommelmarkt of in een kringloopwinkel nou eens iets geweldigs te vinden. Zomaar, per ongeluk. Ik hou erg van kringloopwinkels en rommelmarkten. En ik vind vaak iets leuks of iets aandoenlijks. Of iets dat zo lelijk is dat het leuk wordt. Maar nooit, nog nooit vond ik iets van waarde. Als ik een boek van Escher had gezien in een kringloopwinkel, had ik zeker gekeken. Dat wel. Enfin, bij de volgende rommelmarkt maar weer eens heel goed opletten.

Take a Word: Moonstruck.

The themeword this week at Take a Word is Moonstruck. And anything to do with the moon is acceptable they said.

So I was thinking about this quote, I used my favourite stamp and here's my ATC.

Er worden echt altijd mooie dingen gemaakt, dus ga gerust eens kijken: klik.

Ubercute

Net gehoord in een radioprogramma: UBERCUTE. Getver! Verschrikkelijk!

Dotee

Kijk nou toch wat ik kreeg. Nou ja, ik ruilde het met Jodie Mufich. Zij Atc's, ik deze dotee. Hoe leuk is dat!

Hoewel je het kunt zien toch nog maar even erbij vertellen wat een dotee is:

Dotee dolls are the creation of Dorothy Christian (Dot), and are named after her. Dotees are small handmade dolls that usually measure between 4 to 6 inches tall and have a loop on the top of the head for hanging. They also have a tail hanging from the bottom of the doll. The tail is usually made of beads. These dolls are embellished with beads, embroidery floss, buttons or anything else the artist chooses to use.

Nomen est omen

Adrie Suijkerbuijk, manager bij de Suikerunie.

Alzheimer collecte

Ik was vergeten een beetje reclame te maken voor de collecte van de Stichting Alzheimer Nederland. Maar misschien is het nog niet te laat. Wij hebben vanavond gecollecteerd, net voor de Sint Maartenlopers met hun lampionnen langs de deuren gaan. Dus misschien zijn er nog wel meer mensen onderweg. Het mag tenslotte de hele week.
Eigenlijk heb ik een hekel aan collecteren. Maar ja, ik vind het wel nuttig, dus ik doe het toch. Ben ook altijd een beetje bang, dat die bus afgepakt wordt. Ja, als kinderen van hun Sint Maartensnoep worden beroofd, is dat niet zo'n gekke gedachte. Maar nu collecteert Frits mee en dat is veel gezelliger en minder eng. Het is zelfs wel leuk. Vooral omdat de meeste mensen iets geven. Er is ook wel veel reclame gemaakt, vooral op de radio en ja onze wijk veroudert zo langzamerhand. En als je weet dat 1 op de 5 mensen met Alzheimer te maken krijgt...
Er zijn veel mensen die melden dat hun moeder of hun vader de ziekte hadden. Ook een (in mijn ogen) nog jonge man die vertelde dat zijn vrouw al drie jaar met Alzheimer in een verpleeghuis is opgenomen.
Gelachen heb ik ook. Ik belde aan en zei dat ik voor de Stichting Alzheimer Nederland collecteerde. 'Nee hoor', zei de bewoonster. Ik ben maar niet in discussie gegaan.
Vertederd was ik toen een jongen van een jaar of tien open deed. Ik vertelde waar ik voor kwam en of hij dat even aan zijn moeder wilde zeggen. 'Ik heb zelf ook geld hoor' zei hij. Hij ging het halen uit zijn spaarpot en gaf een euro. Zo lief. Zijn moeder deed overigens ook een bijdrage.
En dan nog de deurbel die het wijsje speelde van: Lieveling, we worden ouder, kijk eens naar m'n grijze haar'. Ik stond echt te stikken van het lachen met m'n bus.
Nou, toch nog een beetje reclame. Bij dezen.