Sinterklaas is weer voorbij. Hier bij ons wel in ieder geval. We hadden het erg gezellig met elkaar en we kregen leuke, lieve, grappige, handige, warme en lekkere cadeautjes. In plaats van de B, of de S of de P kreeg ik deze keer de O. Van Oma natuurlijk. En het boekje Opa en Oma Pluis. Het is een boekje dat we niet hadden toen onze kinderen klein waren. Ik heb het gemist of misschien was het er toen wel niet, want anders had ik het vast gekocht. Zo schattig.
Onze kinderen citeerden toen ze dit boekje zagen trouwens moeiteloos een ander Nijntjeboekje, eentje dat we wel hadden: Nijntje in de dierentuin. Ik ken het zelf ook nog bijna in z'n geheel uit mijn hoofd. 'Zeg Nijn', zei vader op een dag, 'ik heb een goed idee. We gaan eens naar de dierentuin, ga jij dan met me mee? '
Zou Nijntje al cultureel erfgoed zijn?
Ik weet wel dat Postcrossers vaak om een Nijntje/Miffy card vragen.
3 opmerkingen:
Ja hoor, Nijntje is zeker cultureel erfgoed der Nederlanden. Ik vind de O erg mooi.
Is hij al wijlen? :-)
Haha, dat had gekund hoor, dat had gekund. Maar ik heb me beheerst met de letter!
Als je het ooit flink hebt voorgelezen, kun je na tientallen jaren nog steeds hele boekjes citeren. 'Op een dag zei vader pluis we gaan met kleine nijn een dagje naar de speeltuin toe hoihoi riep nijn wat fijn ze gingen met de auto want de speeltuin was heel ver maar na een uur zei vader pluis ziezo ... enzenzenz.' Mijn jongste is inmiddels 34, dus ga maar na.
Een reactie posten