De laatste drie keer dat we in London waren hebben we steeds een keer gegeten bij Ottolenghi. De eerste keer was dat een lunch. We hadden toen niet gereserveerd en kwamen terecht aan een zogenaamde open table. We zaten tegenover elkaar en aan weerszijden kwamen andere mensen te zitten. Ik vond het toen erg gezellig en vooral heel erg lekker.
Jotam Ottolenghi heeft drie vestigingen in London en we zijn nu in alle drie geweest. Deze keer voor een diner en niet aan een open tafel.
Ik moet zeggen dat ik maar zelden ergens zo heerlijk heb gegeten als daar.
Een paar jaar geleden was Ottolenghi een beetje een hype. Zijn kookboeken konden niet aangesleept raken. Ik had er ook een, vooral omdat het allemaal van die mooie, gezond uitziende en prachtig gefotografeerde recepten waren.
Maar ja, ik ben nou niet bepaald een goede kok, het was misschien voor mij iets te hoog gegrepen, dus mijn dochter erfde het kookboek, want zij kan wel heel goed koken.
Zelf kocht ze er nog een boek bij en die twee boeken heb ik nu nog eens even bestudeerd, geinspireerd als ik was.
Eindelijk heb ik er nu iets uit gemaakt en ik moet zeggen dat het eenvoudig was en best goed gelukt. En erg lekker!
Geroosterde aubergine met saffraanyoghurt
Nodig:
- 3 aubergines, in dikke plakken, 2 cm
- olijfolie om te bestrijken
- 2 eetlepels geroosterde pijnboompitten
- een handvol granaatappelpitten
- 20 basilicumblaadjes
- grof zeezout en zwarte peper
voor de saffraanyoghurt
- een snufje saffraandraadjes
- 3 el heet water
- 180 gram Griekse yoghurt
- 1 teen knflook, fijngehakt
- 2-3 el citroensap
3 el olijfolie.
Dit is een klassieke Ottolenghisalade, geschikt als voorgerecht of als bijgerecht.
Voor de saus de saffraan vijf minuten in een kommetje met het hete water trekken. Dan in een schaal gieten, met daar in de yoghurt, knoflook, citroensap, olijfolie en wat zout.
Dit alles kloppen tot een gladde, goudgele saus. Afgedekt in de koelkast zetten.
De oven verhitten op 220 graden.
De plakken aubergine royaal met olie bestrijken en bestrooien met zout en peper.
Daarna op een ovenrooster leggen en 20 - 35 minuten roosteren tot ze aan twee kanten lichtbruin zijn. Af laten koelen.
De plakken op een grote schaal schikken en laat ze elkaar iets overlappen.
De saffraanyoghurt eroverheen sprenkelen en bestrooien met pijnboompitten en granaatappelpitjes. De basilicumblaadjes er op schikken.
That's it! Het voelde en smaakte bijna als in London.
We waren er van vrijdagmiddag tot dinsdagmiddag, in London natuurlijk, niet bij Ottolenghi.
Ik heb er heel wat over geschreven. Tien keer. En van vorige bezoeken trouwens ook al vaak.
Dat doet London met me.
Nou, nog één foto, gewoon omdat ik hem mooi vind, met dat licht.
Ik kijk nu al uit naar de volgende keer.
Ps. Deze foto is gemaakt vanuit een dubbeldekker, dat is toch ook zo heerlijk. Gewoon bovenin gaan zitten, vooraan uiteraard en dan gewoon een willekeurig stuk rijden en kijken, kijken, kijken. Go as you please heette zo´n kaartje vroeger en te gebruiken voor metro en bus.
Dat was een zeer geschikte naam. Nu heet het Oystercard, maar het idee is hetzelfde. Go as you please!
11 opmerkingen:
Ik lees je graag, ook over Londen. Mijn zusje woonde er een tijdje, dat vond ik zo stoer!
Het eten van Ottolenghi ziet er zo mooi uit, dat moet wel lekker zijn. Zelfs een aubergine ;-)
Jouw berichten zijn echt inspirerend, echt! Ooit wil ik weer eens naar London. Ik was er een keer, ergens in de vorige eeuw. Te lang geleden dus.
Heel lekker en mooi ziet het eruit. Koken gaat toch niet over de mooie foto's? Ja in kookboeken wel, maar thuis niet. Thuis moet het vooral lekker zijn.
En je posten over Londen zijn heel inspirerend. Ga gewoon door zou ik zeggen.
Ik heb niet overal op gereageerd, want ik ben momenteel in Lissabon (wat begint aan te voelen als London), maar ik heb genoten van al je logjes.
Wij gaan volgende maand weer naar dat London en door het lezen van al jouw verhalen heb ik er nog meer zin in.
Die 'go as you please'-kaartjes herinner ik me nog van reisjes naar Londen lang geleden. Als ik in de toekomst nog eens naar Londen ga, lees ik zeker eerst al jouw Londen-blogjes nog eens door. Een schat aan inspiratie zijn ze!
Zo'n kaart is heerlijk. De laatste keer dat ik in Londen was, was met vriendin Irene. Zij was voor de eerste keer en wat hebben we die Oysterkaart gebruikt. Die salade ga ik ook maken, lijkt me heerlijk. En Ottolenghi maakt de meest verrukkelijke dingen, soms lijkt het moeilijker dan het is omdat hij zoveel ingrediënten gebruikt. Maar het is altijd lekker!
Door je stukjes over Londen krijg ik zelf ook echt zin om er weer eens naar toe te gaan.
zalig!
De foto is mooi zo met dat licht, hou ik van.
Wat een heerlijke blog weer en Londen is zo leuk, daar wil ik gewoon alles over weten. Prachtige foto's! Groetjes El
Van mij mag je nog tien blogjes over Londen schrijven hoor. Ik krijg meteen zin om er heen te gaan. Wat is reizen en andere landen bezoeken toch een heerlijke bezigheid!
Een reactie posten