Foto gemaakt in dat winkeltje van de speculaasplanken (Zaanse Schans) |
Nu liggen er wat knutselspullen in en spelletjes, de sjoelbak en de puzzels.
Oude spelletjes zijn het, die we nog speelden met onze kinderen. Ook spelletjes die nog van mij zijn geweest, toen ik nog een kind was.
'De school gaat uit', heet er een. Kent iemand dat?
En een oud Monopolyspel. Met natuurlijk nog de prijzen in guldens. Ik kreeg het toen ik twaalf werd.
Omdat er ook een aansluiting voor de stoomdouche in dat hokje zit en omdat die binnenkort verwijderd wordt, moest ik dat hok opruimen.
Ik hou eigenlijk wel van opruimen. Je ziet alles weer eens, beslist wat moet blijven en wat weg kan en na afloop ben je zeer tevreden. Dat hok is weer een plaatje, als er gewerkt moet worden, kunnen de werkers er zo in.
Maar dit terzijde.
Ik vond er ook een kwartetspelletje dat ook nog dateert uit mijn jeugd. Het Verkade kwartetspel. Het is ongetwijfeld een cadeautje geweest bij de boodschappen. Maar we hebben het heel vaak gespeeld.
Zo leuk om al die plaatjes te zien.
En te bedenken welke Verkadeprodukten er nog steeds zijn en welke niet meer in het assortiment zitten. Kattentongen bijvoorbeeld. Die zie ik nooit meer.
Frou Frou, het lievelingskoekje van mijn moeder, dat is er nog wel. Maar Moccastangen?
En Keps, die kende ik vroeger ook al niet. Die hadden we denk ik nooit.
Hoe dan ook, mijn favoriete koekje aller tijden, de San Francisco houdt het vol tot op de dag van vandaag.
Man, wat zijn die dingen toch verrukkelijk.
Het spelletje mag niet weg. Maar ik denk niet dat het ooit nog gespeeld gaat worden.
19 opmerkingen:
Froufrou ook bij ons thuis favoriet, net als cafe noir. En sam fransisco bij de thee bij mn tante, uit een pickwicktrommeltje
Wat leuk om zoiets terug te vinden. Ik kende die keps ook niet, ben het zelfs nog nooit in een receptenboek tegengekomen. Kattentongen ken ik wel van het receptenboek, handig om restjes eiwit mee weg te werken. Maar ik heb het nog nooit gemaakt.
Goede morgen, allereerst Mokkastangen.....ze zijn bijna nergens meer te koop. Dat zijn mijn lievelings koekjes! Mijn oma kocht ze soms.....
Vandaag doe ik de Mollaby bestelling op de post. En ik geloof niet in toeval denk ik:
Gister deed ik er een uitgeknipt plaatje voor jou bij ik zeg niet wat er op staat maar het is een van de eerste verkadeplaatjes uit 1900. Wat bijzonder dat jij vanmorgen net over verkade schrijft.
Daar kunnen veel huidige repen niet tegenop, wat smaak betreft.
San fransisco ligt hier altijd in de koektrommel. Vinden de kleintjes heerlijk. En soms maken we er een gebakje van, dan mag er jam op! Smullen maar.
@ Anita: jij bedoelt denk ik koekjes, maar de ik bedoelde kattentongen van chocola.
@ Ineke: dat is wel heel bijzonder!
Verkade heeft altijd een constante kwaliteit gehouden en dat betaalt zich uit. Hier zijn altijd standaard de Digestive kaakjes in huis. Maar de andere soorten worden ook regelmatig gegeten. Echt lekker!
mooie herinneringen!
oh, de droptoffees! Heerlijk!
wat leuk! Juist de eenvoud van de koekjes maakt ze zo populair tot op de dag van vandaag. Als je mijn zoon meeneemt naar de appie heijn en je zegt dat hij een koekje mag uitzoeken...dan kijkt hij rustig het hele rek af en komt dan toch altijd bij knappertjes uit ;) San Francisco zijn ook heerlijk...de gewone dan hé...die tarwe vind ik een stuk minder ;)
Hoi Bertiebo,
ja... pruimen!
Daar ben ik ook goed in en het geeft inderdaad een opgeruimd gevoel!
Ben vorig jaar met de Konmari-methode aan de slag gegaan.
dat was helemaal "fullfilling"...
Prettig weekend!
groetjes van Marlou
.
Een soort tijdmachine, dat hok!
Dat maakt opruimen zo leuk! Je kwartet heb ik niet eerder gezien, prachtig sentiment.
Als kind was ik verzot op de Boudoir-koekjes. (en nu eigenlijk nog steeds)
Wat een mooie plaatjes. Froufrou daar was ik ook dol op. Eens kijken of ze er nog zijn. Xx Esther
Wat weer een feest van herkenning. Kattentongen, heerlijk waren ze. In huize F. liggen de knappertjes in de koektrommel.
Ja hoor, lekker, de koekjes van Verkade. Worden hier nog regelmatig gegeten, vooral de café noirtjes. Likkoekjes noemen de kleinkinderen dat.
Ja likkoekjes die café noir. Op je tong leggen en wwanneer het glazuur zacht wordt dan.........mmmm . Gisteren nog op.
Geweldig zo'n ´schatkast'!
Een reactie posten