..... Puntje Puntje Puntje Gala

Nou, zeg eens, als je deze bordjes ziet, weet je dan meteen waar het over gaat? Er was ook nog een bordje met 150,-

Ik wist het, maar dat kwam omdat ik had bedacht dat we maar eens naar het Sneeuwklokjesgala moesten gaan. Dat vond ik zo leuk klinken, het was niet ver weg en ik ben dol op sneeuwklokjes.
Want ja, dit zijn allemaal namen van sneeuwklokjes. Die van 150,- heet Elisabeth Harris. Er ging een wereld voor me open. Wat zijn er gigantisch veel sneeuwklokjes. Ik bedoel wat een verschillende soorten.

 Ik vond het leuk om te zien en er een en ander over te horen. Leuke mannen waren er die er ook best wat over wilden vertellen en laten zien. Deze man bijvoorbeeld

 Hij vertelde dat hij er echt op uit ging om sneeuwklokjes te zoeken, in de bossen en bij kloosters. En dat hij zo stuitte op bijzondere soorten. Dat de meeste soorten in de natuur zijn ontstaan, in het wild dus. Maar dat er de laatste jaren ook meer en meer gekweekt en gekruist wordt.

Enfin, we hebben uitgebreid rondgekeken. 

Mijn conclusie is dat het mij niet uitmaakt. Ik vind alle sneeuwklokjes mooi. Of ze nou een groen puntje of een dubbel bloemetje, of een geel vruchtbeginseltje hebben of niet.

Ik had nog wel graag die dure Elizabeth willen zien. Ze stond er wel, maar showde alleen nog maar haar puntje.
Het sneeuwklokjesgala wordt blijkbaar ieder jaar gehouden, maar ik zou er niet nog eens heen gaan.
Drie euro entree voor een sneeuwklokjesmarkt (want dat was het gewoon), vond ik ook wel goed aan de prijs.
Maar leuk was het wel!
Helemaal toen we weer buiten stonden en dit zagen:

Dat nodigde uit tot een wandeling. Die maakten we ook, maar daarover morgen meer!