Symbolus

We gingen een paar dagen naar Zeeland. Naar Zeeuws-Vlaanderen, uiteraard!
Ik kreeg een aanbieding in mijn postvak, van een hotel in Aardenburg.
Aardenburg ken ik eigenlijk niet goed. Ik ben er, vroeger toen ik nog in Terneuzen woonde, ongetwijfeld geweest, maar diepe indruk heeft het stadje niet gemaakt.
De hotelaanbieding was echter te aantrekkelijk om te laten lopen, ik dacht het maakt niet uit, van daar uit kunnen we makkelijk naar Groede en naar Brugge en ... en.
Mijn man handelde het af en vrijdag was het zover.

We gingen eerst naar Zierikzee, daar lunchten we. Een vaste gewoonte, we lunchen daar altijd in de Zeeuwse Hemel.
Vervolgens een rondje Middelburg, ook altijd vaste prik, of op de heenweg of op de terugweg.
En toen dus door naar Aardenburg.

Bleek het een all-in hotel te zijn. Dat had ik niet gezien, want als ik het wel gezien had, zou ik niet hebben willen reserveren.
Ik heb een ontzettende hekel aan all-in. Ik wist niet eens dat het in Nederland bestond.
We hebben het een keer in Turkije meegemaakt en toen ter plekke besloten dat wij geen mensen zijn voor zo'n soort hotel/vakantie.
Dat Turkije-reisje had mijn schoonmoeder gewonnen, maar zij wilde niet, verder ook niemand van de familie, dus mochten wij.
Ik denk er nog vaak aan terug, hoe erg het eigenlijk was.
Dat ontzettende gevreet van vooral de Russen die er waren. En dat er verder dus gewoon helemaal niets te doen was, dan eten en drinken en weer tijd voor een snack. Op tijd bij het zwembad zijn en je handdoek neerleggen om verzekerd te zijn van het beste plekje en dan vervolgens drie uur lang niet komen opdagen.
Ha, ik had de eerste dag al (bijna) slaande ruzie met zo'n Rus die dat deed.
En het was in de middle of nowhere, ergens naar toe gaan was eigenlijk nauwelijks mogelijk.

Terug naar Aardenburg. Het was geen mooi hotel, beetje jaren zestig, maar niet leuk jaren zestig en met verschrikkelijke 'versieringen'.  Overal.
Dit hing boven ons bed. En de kamer was geheel in die kleur achter het schilderij geschilderd. Ook gordijnen in die kleur.

Emie zie je nu wel dat het bij jullie nog wel een beetje meeviel?

All-in betekende verder dat we een polsbandje om kregen bij aankomst. En daarmee konden we dan zoveel eten als we wilden, van het ontbijtbuffet, het lunchbuffet en het dinerbuffet. En ook zoveel drinken als we wilden. 'Alles hoor mevrouw... alleen geen cocktails'.

 
Maar verder ging het hier helemaal  niet zoals toen in Turkije, helemaal niet.
Want hier konden we natuurlijk gewoon weg en van dat irritante gedoe met die volgestapelde, maar niet leeggegeten borden, was ook geen sprake.
Onze lelijke kamer had bovendien een best bed.
En een goeie, warme douche. Meer heb je ook gewoon niet nodig.
Het was er ook nog eens heel stil.

Dan het ontbijt! Ik vind een hotelontbijt altijd het allerleukst van een nachtje hotel. Als het goed is hè.
Dat was hier het geval,  tamelijk overdadig en erg lekker.
Vooral vanwege:

Ik had er best twee kunnen eten, maar dat heb ik niet gedaan. Eentje was ook heerlijk.
(Ik zou willen dat ik dat ook had gedacht van de kroketten bij het diner en bij de lunch)

Ik kan niet anders zeggen dan dat de bolus symbolus was voor de rest van het verblijf.
Want de versiering mocht dan niet onze smaak zijn, we hoefden maar uit het raam te kijken en we zagen dit:

(Wordt vervolgd)