Verkade

Foto gemaakt in dat winkeltje van de speculaasplanken (Zaanse Schans)

Wij hebben naast onze badkamer een hokje, een soort opberghok. Er in liggen voornamelijk knutselspullen en spelletjes. Ik kan er alleen op mijn knieën in, maar als dat is gelukt kan ik er wel rechtop staan.  Er ligt rood zeil in en er is verlichting. Ooit was het een speelhok voor een kind dat zich even wilde terugtrekken.
Nu liggen er wat knutselspullen in en spelletjes, de sjoelbak en de puzzels.
Oude spelletjes zijn het, die we nog speelden met onze kinderen. Ook spelletjes die nog van mij zijn geweest, toen ik nog een kind was.
'De school gaat uit', heet er een. Kent iemand dat?
En een oud Monopolyspel. Met natuurlijk nog de prijzen in guldens. Ik kreeg het toen ik twaalf werd.
Omdat er ook een aansluiting voor de stoomdouche in dat hokje zit en omdat die binnenkort verwijderd wordt, moest ik dat hok opruimen.
Ik hou eigenlijk wel van opruimen. Je ziet alles weer eens, beslist wat moet blijven en wat weg kan en na afloop ben je zeer tevreden. Dat hok is weer een plaatje, als er gewerkt moet worden, kunnen de werkers er zo in.

Maar dit terzijde.
Ik vond er ook een kwartetspelletje dat ook nog dateert uit mijn jeugd. Het Verkade kwartetspel. Het is ongetwijfeld een cadeautje geweest bij de boodschappen. Maar we hebben het heel vaak gespeeld.

Zo leuk om al die plaatjes te zien.
En te bedenken welke Verkadeprodukten er nog steeds zijn en welke niet meer in het assortiment zitten. Kattentongen bijvoorbeeld. Die zie ik nooit meer.
Frou Frou, het lievelingskoekje van mijn moeder, dat is er nog wel. Maar Moccastangen?
En Keps, die kende ik vroeger ook al niet. Die hadden we denk ik nooit.
Hoe dan ook, mijn favoriete koekje aller tijden, de San Francisco houdt het vol tot op de dag van vandaag.
Man, wat zijn die dingen toch verrukkelijk.

Het spelletje mag niet weg. Maar ik denk niet dat het ooit nog gespeeld gaat worden.