Ik wilde toch beslist een boek mee, maar het moest wel een beetje handzaam zijn .
Nog even snel naar de bieb dus en dit boek werd het.
In het begin toen Nicci French pas publiceerden, was ik fan. Maar op een gegeven moment vond ik het minder worden en las ik hun werk niet meer. Tot ik begon aan de serie, die ik 'de dagen boeken' noem. Super weer, maar ook toen had ik er een beetje genoeg van.
Een tijdlang geen Nicci French meer. Tot dit boek.
En jemig wat was-ie spannend. Ik had helemaal geen tijd om te lezen, in London. In de trein las ik wel wat, maar niet veel.
Thuisgekomen... achter elkaar uit!!!
Astrid is fietskoerier en zij raakt geheel onverwacht betrokken bij drie moorden.
Om precies te zijn is zij de enige verbindende factor tussen de drie slachtoffers.
Astrid woont in een groot huis met zes zeer verschillende bewoners die je allemaal een beetje leert kennen. Maar de groep staat op het punt om uit elkaar te vallen omdat de eigenaar een nieuwe vriendin heeft. Een naar type, die het liefst alleen met haar vriend daar wil wonen.
Ik vond het superspannend, echt en ik had geen idee wie het gedaan zou kunnen hebben. Het kon een buitenstaander zijn, of een van de zes, of Astrid zelf.
Heel erg verrassend en totaal onverwacht was het slot, voor mij dan hè.
Terwijl ik door London liep zag ik veel fietskoeriers. Helden hoor in mijn ogen. Je moet maar durven...
Wij hebben zelf ook een keer gefietst in London. Wij hoefden niets te bezorgen, maar we hebben ervaren hoe het is.
Ik vond het spannend en ook een beetje eng. Vooral dat links rijden, dat je dat even vergeet en dat het toch echt moet. En vaak zaten we toen achter zo'n hoge dubbeldekker. Dan ben je klein en kwetsbaar.
11 opmerkingen:
Fietsen heb ik al een hele poos niet meer gedaan, lijkt me erg eng om dan ook meteen liks in een grote stad te gaan rijden.
Lang geleden fietsten wij op een tandem door Zuid Engeland. Het was een groot avontuur, rotondes linksom nemen en fietsend langs de snelweg. Het was toen erg leuk, maar ik zou het nu niet meer durven.
Wij doen alle boodschappen op de fiets. Maar ja wij wonen dan ook in een dorp.
En dat boek ga ik even in de bieb halen. Ben een beetje door de boeken heen. Alleen Michelle Obama ligt er nog. Maar dat lees ik stukje bij beetje.
Stoer dat je dat hebt gedaan; fietsen in Engeland. Hier zijn we gewend aan onze apart gelegen en netjes aangegeven fietspaden en de verkeersregels ten gunste van fietsers. Dat is daar wel anders, dus ik snap het dragen van een fietshelm stukken beter.
Stoer: fietsen in London. Ik fietste, een paar jaar terug alweer, in Amsterdam. Dat vond ik al doodeng.
Ik vind het heel dapper van jullie dat jullie daar hebben durven fietsen.
Ik heb al een aantal keren dingen gezien die maar niet goed gingen en ik zou er zelf niet aan moeten denken om daar te moeten fietsen.
Het rechts zit er zo ingebakken dat ik heel bang ben dat ik automatisch iets zou doen wat je dan dus niet moet doen en als je bang bent kun je er maar beter niet eens aan beginnen, dus ik hou het wel bij lopen.
Fietskoeriers Hm, ik ben er geen fan van. In mijn woonplaats zie ik ze mensen afsnijden, tegen het verkeer in fietsen en over stoepen rijden als dat voor hen voordeel oplevert in de vorm van verkorting van de route. Ik snap dat ze hun pakketen snel moeten afleveren, maar niet te koste van andere weggebruikers.
Zal gelijk dit boek op mijn lijstje "nog te lezen"-boeken zetten. Bedankt voor de tip.
Net als jij heb ik er heel veel gelezen van dit schrijversechtpaar en toen stopte het een hele poos. De laatste tijd lees ik er weer af en toe eentje en deze had ik nog op mijn e-reader. Ik ga hem lezen, vertrouw op jouw smaak;-)
Wat dapper om te fietsen in London! Lijkt me doodeng!
Hoi Bertiebo,
fietsen in London!
Lijkt me geweldig...
En dit boek zie ik ook wel zitten.
Heb net als jij een hele tijd geen Nikki French meer gelezen. Was er best wel aan verslingerd.
Heb nog even in mijn digitale boekenkast gekeken, maar deze zit er niet bij.
Wel Donderdagkinderen en Wachten op woensdag.
Groetjes!
Marlou
Een reactie posten