Ik voel me zo thuis in dat rivierengebied, 't zullen wel een beetje mijn roots zijn. Geboren in een stad aan rivieren.
Die kleine strandjes, inhammen zijn het eigenlijk, waar ik ging zwemmen en die je precies zo ziet liggen als je een vaartochtje doet. De schepen...
Nou we gingen dus varen van Gorinchem naar Woudrichem. Daar moesten we een klein eindje lopen en namen vervolgens weer een veerboot, naar Loevestein. Een klein veer.
Ja en als ik dan zo'n bord zie: 'Heen motte betalen en weer weer', dan heb ik het erg naar mijn zin.
De naam van de boot kon trouwens ook niet beter gekozen zijn:
En tenslotte werden we overgevaren door een veerman die wat te vertellen had. Hij vertelde over een van zijn voorgangers die blind was. Een blinde veerman!
Het was er een die écht blind was en alleen door zijn andere zintuigen te gebruiken en door zijn kennis van stroming en getij, mensen over kon zetten.
Dat waren voornamelijk soldaten in zijn tijd. Soldaten die gelegerd waren op het slot of in Woudrichem. Toen de veerman een keer weigerde mensen over te zetten hebben ze hem doodgeslagen.
Echt gebeurd volgens de huidige veerman. Midden 19e eeuw.
Vele jaren later is er nog wel eens geprobeerd iemand geblinddoekt over te laten varen, maar dat experiment is niet gelukt.
Wij kwamen veilig aan op slot Loevestein en dat was best leuk. Maar als ik eerlijk ben heb ik het meest genoten van het varen er naar toe.
19 opmerkingen:
humor op dat bordje
Dat was dan ook weer een bijzonder verhaal over die blinde veerman!
Het zijn de kleine dingen die het doen, zoals de ontmoeting met die veerman en een bordje langs de vaart.
Onze oudste kleinzoon heet Hugo, daarom dronken wij koffie, in Gorinchem, bij een Restaurantje ook met die naam.
Ook nog bij een speciaal poortje, maar daar zeg ik nu verder niets over, want misschien heb jij daar ook wel een verhaaltje over.
Wat een leuke tocht, en dan ook nog dit verhaal!
Heen en weer weer. Leuk bedacht
Geen huilende heen en weerwolf? Wat maken jullie toch steeds bijzondere dingen mee.
Volgens mij zit jij op zaterdagavond aan de buis gekluisterd met de programma's "Denkend aan Holland" en "Langs de IJssel".
Grappig dat jij nu ook die delen van Nederland bevaart en/of bezoekt!
Tip: DVD "Levende rivier, volg de rivier, de man en zijn kano"
DVD is wel al in 2015 verschenen maar misschien nog wel via Marktplaats oid te verkrijgen.
Fijne dag!
Leuk om zo over te varen. Pontjes zijn veel leuker dan een brug.
You grew up in a great place!
My Dad´s Father´s name was Hugo (he passed of heart attack when my Dad was only 14).
A blind ferryman? And what a very brutal, sad story.
I admit, I use Deepl to read your blog, Bettie. It is fun, I thought whilst copying, oh, "Vele jaren later" will be "many years later" - and of course it was.
Now, crazy I thought in English (I let Deepl translate to English, of course, why go via German, right).
I miss the water.
Would I have trusted a blind ferryman?
Dat pontveer namen wij 2 jaar geleden ook. Het is een etappe van het Waterliniepad, dat wij liepen.
Het verhaal is echt gebeurd, in 1887 werd Pippeling gedood door soldaten omdat hij weigerde ze over te varen i.v.m. een storm. Hij zal het echt niet hebben gekund, want de storm zal hem belemmerd hebben de vaart veilig uit te voeren, maar het werd hem fataal. Wel werd hij met militaire eer begraven. Onbekend of de daders daarbij aanwezig waren...
Altijd leuk zo'n pontje.
Ik zou nooit een boot hoeven maar korte vaartochtjes, zelfs de pont over de Lek naar de overkant vind ik al leuk.
Zuid-Holland, waar rivieren stromen en pontje heen en weer gaan.
Maar ook waar mijn roots liggen. Hans
The river people fantasy!
Met een veerman die zo'n verhaal vertelt, is de overtocht wel heel interessant...
Hadden jullie een gids in Slot Loevestein?
Ik lees blog]s altijd ]s ochtend bij mijn ontbijt als een soort krant en reageer meestal later op mijn laptop.
Dit blogje heb ik dus gisterochtend gelezen en daarna heb ik de hele dag de veerpont (heen en weer) in mijn hoofd gehad :-)
Maar wat een interessante overtocht hadden jullie.
Grappig dat Jolanda heen en weer in haar hoofd had. Er is daar ergens in die buurt, ik dacht bij een landgoed, een voetveer en daar hangt het lied van drs. P. aan het kantoortje.
Een reactie posten