Ik vind het superleuk om kaarten te krijgen. Niet voor niks ben ik zo lang zo actief geweest met Postcrossing natuurlijk. Er gaat bijna geen dag voorbij waarop ik geen kaart krijg; vaak krijg ik er meer dan een. En ik verheug me ook altijd op de kerstpost. Maar de klad zit er in wat dat laatste betreft. Veel mensen sturen een berichtje per mail of met Facebook. Ook leuk hoor, maar wat mij betreft gaat er niets boven een handgeschreven kaart als teken dat iemand ergens even aan je denkt. Tuurlijk, ook bij een e-mailcard denkt degene die hem stuurt even aan je, dat is dus eigenlijk niet anders. Maar je kunt zo'n kaart niet vasthouden, niet neerzetten, niet ophangen. En om nou een mapje 'kerstpost' te maken en daar die mailtjes in te verzamelen lijkt me niks.
't Komt vast door de crisis, vást. Dus ik hoop maar dat we na de crisis weer kaarten gaan sturen. Echte kaarten, zoals deze die ik deze week op school kreeg. Voor juf
Betie...
2 opmerkingen:
Dat vind ik nou precies zo, er gaat niets boven het krijgen van een echte kaart.
Maar ik hoor het van iedereen dat het krijgen van echte kaarten steeds minder wordt en zelf merk ik het ook
Ik bewaar de gekregen kerstkaarten in een grote doos en dit jaar heb ik heel veel van die oude kaarten verwerkt in journals, zo leuk om ze allemaal weer eens door je handen te laten gaan, te lezen en uit te zoeken.
Sowieso is echte post krijgen leuker
Een reactie posten