Bij Starbucks heet ik Amy

Zo het is gebeurd. Ge(Quae)gebeurd. Ik las mijn allereerste boek op een e-reader. En nu weet ik het zeker. Lekker makkelijk voor onderweg want het weegt niks en het is goed duidelijk, maar ik heb echt liever een boek.
Toen ik de e-reader kocht (een aanbieding van de Volkskrant en goed getest door de Consumentenbond), kreeg ik er vijf boeken bij. Dat was nog best lastig kiezen uit de vijfentwintig waar ik uit mocht kiezen, want de meeste kende ik al. Maar goed, ik kwam precies tot vijf en dit boekje vond ik erg leuk.
Els Quaegebeur woont (of woonde)  in New York en schrijft daarover. Haar naam is voor de Amerikanen onbegrijpelijk (with an A or like something else?) en dus maakt ze er maar Amy van. Bij Starbucks.
Ze ziet of hoort iets en gaat op onderzoek uit. Of ze beschrijft mensen in haar omgeving. Een zwerver bijv. of de zeer aparte schrijver Jeff.
Het is dus niet een doorlopend verhaal.  Echt veel nieuws over New York (ook mijn favoriete stad) haal ik er niet uit. Het is geen reisgids.  Maar wel de sfeer en bovendien is Quaegebeur vaak erg grappig. Dat wist ik al, want ze schrijft ook columns in het Parool.
En als je nu hier klikt, hier, kom je vanzelf terecht op zo'n grappige column. Weet je meteen waar ik het over heb. You bwieng joewien.
Lekker makkelijk toch zo hè?