Waar moet dat heen met mij?

Zo'n beetje om half acht dacht ik: 'Nou even naar boven, tandenpoetsen en dan ben ik mooi op tijd'.
Op tijd voor het haakavondje bij  Lidwien, die overigens de mooiste dingen maakt en ze hier laat zien: klik.
Maar goed, ik kwam dus in de badkamer en keek in de spiegel. Hm, slap haar, bad-hairevening. Even kammen dan maar. Ja, zo kan het wel, als ik er nou een klein beetje lak op spuit, zit het voor vanavond misschien wel oké.
Beetje gespoten, maar het bleef slapjes. Dan  maar even flink spuiten.
Tja en toen, toen pas, rook ik het. In plaats van haarlak had ik een deodorant gepakt.
Ik heb er twee. De ene heet Neutral en is ook neutraal. Hij doet wat hij doen moet en je ruikt hem niet. De andere gebruik ik nooit, sterk geparfumeerd, ik denk dat het een juffencadeautje aan het eind van het jaar was.
En ja hoor, het was die andere die ik per vergissing over mijn haar had gespoten.  Sterk geparfumeerd dus en dat betekende dat ik als de sodemieter onder de douche moest om mijn haar te wassen. En daarna drogen. Ik heb haar dat niet snel droogt, dus dat duurde even.
Pfff, het was niet heel belangrijk om precies op tijd aan te komen in dit geval. Maar vervelend was het wel. Echt superstom ook.
'Oh', zei een van de haakdames nadat ik mijn verhaal had gedaan,'oh, dat had mij ook kunnen gebeuren'.
Kijk daar knapte ik al wat van op. Want spreekster was toch gauw vijfendertig jaar jonger.
'Beter zo dan dat je die haarlak in je oksel had gespoten', zei een ander. En daar knapte ik nog verder van op, want dat leek me eigenlijk ook.
Enfin, het werd een gezellige kletsavond en ik kwam tevreden thuis. Opgeschoten was ik ook nog.  Goede humeur weer helemaal terug.
Tot ik naar bed ging en ontdekte... dat ik mijn vest de hele tijd binnenstebuiten had gedragen!!!