woensdag 18 september 2013
Verpleeghuis
Toen mijn lieve, maar demente moeder in een verpleeghuis was opgenomen, vond ik de situatie al vaak verschrikkelijk. Ik zou een boek kunnen schrijven over wat ik daar gezien en meegemaakt heb en een vrolijk boek zou dat niet worden.
Mijn moeder heeft er drie jaar gezeten, tot ze overleed en dat was een bevrijding. Voor haar.
Tien jaar geleden was dat. En de situatie was toen al slecht. Op een dag waren er bijv. ineens geen bijdehandjes meer om vieze handen of gezichten mee af te vegen. Te duur. Maar washandjes waren er ook niet genoeg.
De demente ouderen in de 'huiskamer' van mijn moeder kregen eten voor hun neus gezet. Maar sommigen moesten echt gevoerd worden. Als er dan één hulp is voor acht mensen, ja dan wordt het eten koud. En dan wil zelfs een dement iemand niet meer eten. Dat probleem losten mijn man en ik op door mijn moeder iedere dag zelf te voeren. En vaak hielpen we ook iemand anders. Meer 'kinderen' deden dat hoor. Maar het was niet genoeg. Een magnetron leek ons een vrij simpele oplossing, maar daar was geen geld voor. We hebben er toen maar zelf een gekocht omdat we het niet aan konden zien. Enfin, twee kleine voorbeeldjes.
Dus het nieuws over die bestuurder met z'n 95.000 euro voor één maand werken, dat nieuws grijpt me echt aan. Want de situatie is sinds 2003 naar alle waarschijnlijkheid niet verbeterd.
De bestuurder is opgestapt lees ik. Goed zo. Ik hoop dat hij nooit meer een baan vindt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
grrrrrr.....Ook ik kan een boek schrijven over de situatie in het verpleeghuis waar mijn moeder 12 (!!) jaar "woonde". En die manager met zijn € 95.000: ik zal maar niet opschrijven wat ik hem (en zijn secretaresse) toewens, dat zou toch verwijderd moeten worden!
O, wat vind ik dit dan weer een ongelofelijk verdrietig bericht.
En ik ben het helemaal met je eens.....95.000 euro, het is een schande. Zowiezo....dat soort salarissen.Vind je niet? Goed stukje en het wordt tijd dat iedereen al die goed en kritische blogs gaat lezen.
Ik wens je een goede dag Bettie, tien jaar geleden, dat is alweer een hele tijd.
Madelief
Oh dit is echt zo vreselijk! Mijn oma heeft in De Amstelhof gezeten, dat is ook al een jaar of 15 geleden. Ik moet zeggen, daar was het goed en liefdevol.
Mijn schoonvader, niet dement maar Parkinson zat in een verpleeghuis in Amsterdam en oh oh oh wat we daar allemaal gezien hebben. Als mensen vielen werd er gewoon niet naar omgekeken. Er was 1 verpleegkundige op een hele afdeling, die zei letterlijk, ik kom straks terug want moet nu eerst iets anders doen. Op onze vraag of ze niet iemand anders op kon piepen kregen we het antwoord dat er geen pieper was. En dus lag die mevrouw daar, was helemaal niet ernstig maar toch. Van die 95.0000 euro kunnen beter wat extra handen op de werkvloer worden ingezet, een magnetronnetje her en der. Het is echt waardeloos en het zal alleen nog maar erger worden.
ik zei 95.0000 maar was een 0 teveel..... tja.... al die nullen....
Wat kan dat die man nou schelen? Die is alle schaamte al heel lang voorbij. Het is zo verschrikkelijk schandalig allemaal. De mensen, die het echte zware werk doen, kunnen stikken en hun patiënten erbij. Een heel beschaafd land is dit geworden. Maar niet heus.
Ik denk even aan mijn bloeddruk ...
Tja, het is schandalig!
Waar is de echte liefde voor het vak gebleven? Want om de zorg vol te houden moet je echt van mensen houden.
Dit is ongehoord maar ook de politiek maakt zich schuldig.
Ik hou maar op met reageren, het kunnen pagina's vol worden.;(
Niet alleen die interimmer en co, maar ook de mensen die zijn salaris goedkeurden zijn schuldig!
Te erg voor woorden dat het zo betaald wordt. Dan moet je toch een schuldgevoel krijgen!
Een reactie posten