De Lange Strangetocht

 

Al een tijd geleden las ik bij Mevr. W. die in Zeeuws-Vlaanderen woont over de Lange Strangetocht. 

Strange betekent strand. Het is dan ook een 

strandwandeltocht, tussen Retranchement en Breskens en dat is meteen de hele Zeeuwsvlaamse kust. Ik dacht toen ik het las direct: dat is nou echt iets voor ons. 

Ik informeerde bij de organisatie wanneer de tocht in 2024 zou plaatsvinden en dat bleek net deze week te zijn, de week waarin wij (al een jaar geleden) een huisje in ons geliefde Groede boekten. Zoals we dat ieder jaar een of twee keer doen. 

 

Nou, dat kwam fantastisch uit. We meldden ons aan en gisteren was  het zover en zo ver ook, want zeventien kilometer!

Vanuit Breskens werden we met een bus naar het startpunt vervoerd, daar kregen we een stempelkaart en een rebuskaart en hop, daar gingen we. 

Heerlijk wandelen langs de zee, met naar ik gehoord heb zo'n tweeduizend anderen. Niet dat je daar veel van merkte hoor, van die anderen. Dat verspreidde zich behoorlijk snel. 

Die stempels kon je halen bij de zestien(16) verschillende strandtenten langs de kust. Waarvan ik de meeste kende, maar niet allemaal.  Daar kon je plassen, iets drinken of eten en even lekker zitten. 

Bij sommige zaken werd muziek gemaakt of je kon een spelletje doen en proberen iets te winnen. 

Je kon over de tocht zo lang over doen als je wilde. 

En als het te zwaar was aan het strand, bijvoorbeeld door zacht zand of rul zand,  mocht je ook over de verharde wandelpaden in de duinen lopen. Met veelal uitzicht op zee. 

Het was heerlijk. Het weer ook. Niet te warm, niet te koud. Wel harde wind.

Ik vind dat ik een ervaren wandelaar ben (iedere dag tienduizend stappen en meestal meer) en ik heb natuurlijk vaak op het strand gewandeld, maar pittig vond ik het wel, door dat zand en door de wind. 

Bovendien liepen we meer dan aangekondigd. Volgens mijn stappenteller 22,7 km. 

We hebben er echter volop van genoten. 

De oplossing van de rebus die je onderweg stukje voor stukje kon maken luidde: De stranden in Zeeuws Vlaanderen zijn prachtig en je kunt er uitstekend wandelen. 

Daar zijn wij het uiteraard helemaal mee eens

We kregen allebei een fraaie gladiool bij de laatste stempelpost en zo werd het een beetje een Breskense Via Gladiola. Via Breskiola zeg maar. Superleuk. 

Onze dochter was met haar oudste dochter naar het huisje gekomen voor twee nachtjes. Niet voor de wandeltocht. Zij kwamen voor mosselen in Philippine. Die waren heerlijk en zo hadden we met elkaar ook nog een mooie afsluiting van deze dag.

(Nu... ik heb geslapen als een blok. Spierpijn, had ik gisteravond behoorlijk, tsjonge alsof ik nooit eerder wandelde. Gelukkig is het al behoorlijk gezakt nu).